Waaks

[blondie]

Vind het telkens toch weer apart om te ervaren.
Het is de zoete inval hier nu met diverse werkmensen die in en om het huis dingen moeten doen en doen.

Opzichter vroeg voorzichtig al of hij sleutel kon krijgen zodat het gemakkelijker zou zijn als we niet thuis zouden zijn. Dat wilde ik dus niet, vanwege de honden niet, en ook niet met de katten die niet buiten onze afgescheide tuin komen.
Met name voor de honden wilde ik het niet.
Opzichter en andere werkmensen hadden ze wel al gezien en ervaren, en ze doen inderdaad niets.
Maar bij Aki had ik in verleden al eens gezien dat hij anders reageert als mensen onverwachts binnen komen en wij elders zijn of het niet zien.

Ik merkte dat sommigen het met een korrel zout namen, en dachten.. zal wel.
Tot er een die al vaker binnen was geweest en had gestoeid met Aak zonder kloppen ineens paar uur later binnen kwam.
Nu hangt hij er niet direct in gelukkig, maar zijn blaf en tot staande brengen van de persoon is op dat moment echt anders dan de "hoi he hallo wat leuk dat je er weer bent"

Gisteren kwamen om een of andere reden veel meer mensen onze plaats op, en moest ik echt opstaan omdat ik verandering in zijn reageren zag. Toen merkte ik dus op dat hij écht de mensen die hij nog niet kende aan grondige inspectie onderwierp, en ik hem even moest aanspreken want die man bleek dus ineens wel bang voor hem.

Ook toen ik even boven was met een werkmeneer hoorde ik Aak anders blaffen, toen ik beneden kwam stond er ook iemand in de woonkamer die er al de hele tijd was en dus ook met hem had gespeeld, maar dat hij er was zonder dat ik er was, bleek voor Aak dus aanleiding om aan te blijven slaan en hem nauwlettend in de gaten te houden. (echt er met zijn neus bovenop)

Blijf het enorm knap vinden dat een hond uit zichzelf selectief dus is in wat acceptabel is en wat niet.
Overdreven blaffen of aanslaan doet hij trouwens niet, daar heb ik zelf een hekel aan (passanten, of een postbode bijvoorbeeld) maar in dit soort situaties slaat hij aan, en dat vind ik ook prima en blijf ik belonen omdat het verschil in selectie er dus wel goed in zit bij hem.

Chara vindt iedereen geweldig tot nu toe trouwens, ze wordt soms iets alerter, maar als mensen lief tegen haar praten vind ze het wel weer best

[mijke]

Ik herken dit wel met Oor, al was het dan wel een andere situatie. Wij wonen op een flatje en daar heeft ze altijd aangeslagen als er rumoer was in het portiek. En zeker als de deurbel ging was ze echt enorm waaks, mensen vonden haar dan ook echt wel eng
Dus toen we op gegeven moment op een boerderij gingen werken om een winkel/theehuis/informatiepunt voor Natuurmonumenten te runnen, waren we wel even bang dat Oor niet mee zou kunnen vanwege haar waakse gedrag. Maar die zorgen waren echt volkomen voor niks. Alsof ze nooit iets anders had gedaan paradeerde ze tussen de bezoekers over 'haar' erf, de rust zelve, beetje knuffels halen hier, met kinderen spelen daar.
En ook met slecht weer, als ze niet op het erf zat maar in de winkel, dan schrok ze niet van onverwachte bezoekers, geen centje pijn. Zelfs op hele rustige dagen niet, als bezoekers dun gezaaid waren. Maar ze wist altijd feilloos wanneer we gesloten waren en er geen bezoekers meer 'hoorden' te komen. Als er dan toch iemand het erf op kwam, dan sloeg ze zeker wel aan. En als we er niet bij zouden zijn denk ik dat ze ze ook zeker wel staande had gehouden. We hebben zelf nooit kunnen ontdekken hoe zij nou precies dat verschil wist tussen wanneer er wel, en wanneer er geen mensen op het erf mochten komen. Want ze kan geen openingstijden lezen en voor de rest veranderde er niks, het was niet alsof we dan de boel gingen afsluiten dat ze het daar aan kon herkennen, want we bleven zelf vaak nog veel langer om taart te bakken of financien te doen of gewoon daar avondeten omdat het daar zo chill was met mooi weer. Maar het verbaast me dus niet dat je schrijft dat honden zelf heel goed kunnen inschatten welke situaties en mensen wel en niet 'waakwaardig' zijn.

[Gretha]

Zo mooi wat Aki doet.
Bronco is ook zo. Als ik erbij ben kan iedereen binnenvallen, hij vindt alles en iedereen super gezellig.
Alleen als mensen bang voor hem zijn, gaat hij lopen etteren. Niet agressief, maar echt lastig vallen. Springen, omver lopen, dat soort dingen.

Als ik er niet ben moet je niet het lef hebben om binnen te komen.
Toen ik nog een aquarium met appelslakken had wilde een familielid van de buren graag de slakken even komen bekijken.
Ik was niet thuis, mijn middelste zoon wel. Die heeft toch al zijn kracht nodig gehad om Bronco in zijn bench te krijgen, die was het er duidelijk niet mee eens.

Ik vind het een fijn gevoel. Onze achterdeur zit nooit op slot. Hoeft ook niet

[Inge O]

Hier net zo, vooral Mafje en Relax zijn daar heel strikt in. Bij Mafje is het vooral onzekerheid, zij wil liever gewoon niemand binnen of in de tuin, maar Relax is er heel cool onder en heeft zeer uitgesproken opvattingen over wat wel of niet mag. Heb ik de mensen binnengelaten en blijf ik erbij dan vindt ze alles prima en gaat met knuffels lopen paraderen, maar ben ik er niet bij (zelfs al ben ik wel in huis, maar elders dus) dan mag er eigenlijk niks.

[Célie]

Zo mooi dat Aak dat verschil weet, de bullterrier van m'n ouders vroeger was daar ook zo goed in. Ik weet niet of Ushi verschil maakt of we er wel of niet zijn omdat er eigenlijk alleen mensen binnen komen als we er zelf bij zijn.