Een Hondenleven

Vandaag is Gijs vertrokken.
Geen hond, maar bijna zo goed als wel.
Vorige week een tumor ontdekt in zn bekje, de volgende dag lag hij al op de operatietafel.
Een rollercoaster was het, afgelopen week. Van sprankje hoop, kleine stapjes vooruit, dan toch weer veel zorgen naar dan toch weer stapjes vooruit was ik er gister bijna zeker van dat we in een stijgende lijn zaten.
Vanmorgen dan ook vrij vrolijk naar de d.a gegaan voor nog twee spuitjes te halen om daarna weer samen in het zonnetje te gaan zitten.
Toch bleek daar dat er meer tumoren zaten, ontsteking in zn bekkie en zn tong leek af te sterven.
Dat sloeg in als een bom..Hoezeer ik er zelf niet klaar voor was, gaan rekken en lijden is een no-go..dus vandaag is hij ingeslapen.

Mijn lieve, enorm dappere stoere Gijs

18-06 2014 21-04 2023

Dan is het toch nog weer onverwacht snel. Maar je had nu ook geen keus meer.
Heel veel sterkte met het verlies van mooie Gijs .

Wat is het ook een kl*teziekte.
Gijs is niet echt oud geworden.
Dat het geen hond is doet niet minder pijn. De leegte die achterblijft is net zo groot.
Sterkte

Wat blijft het toch enorm kut om die beslissing voor een dier te moeten maken, maar ook enorm waardevol dat je hem pijn en lijden kunt besparen. Heel veel sterkte

Een flinke klap is het wel. Vanmorgen had ik hier ook echt niet op gerekend.
Ik heb hem mee naar huis genomen en hij heeft hier nog een tijd naast me gelegen. Ik jank me suf, knuffel hem nog wat, heb wel 1000x "sorry"gezegd. Gewoon kut is het.
En dan denk ik er vaak aan dat mn paard oud wordt, Mo-yi wordt oud..maar dan knijpt de jongste van het stel er ineens tussenuit. 8 jaar, we hadden er graag meer gewild.

annnie schreef: ↑21 apr 2023, 21:00 Wat blijft het toch enorm kut om die beslissing voor een dier te moeten maken, maar ook enorm waardevol dat je hem pijn en lijden kunt besparen. Heel veel sterkte

Ik barstte in tranen uit..ik kwam zo vrolijk binnen..maar eenmaal het besef kon ik alleen maar zeggen dat het enige nuttige wat ik nog voor hem kan doen is hem te laten gaan, dan stopt het nu.
Heel zuur vind ik het.

Ahhhh nee toch. Je lieve Gijs. Wat zielig. Ik wens je heel veel sterkte toe met afscheid nemen! Ga je hem thuis begraven?

*Esther schreef: ↑21 apr 2023, 21:05 Ahhhh nee toch. Je lieve Gijs. Wat zielig. Ik wens je heel veel sterkte toe met afscheid nemen! Ga je hem thuis begraven?

Hij wordt gecremeerd en dan komt hij weer naar huis.
Ik heb dat met Wolf ( vorige hond ) zo gedaan en hoewel hij ergens onder in een kast staat vind ik het een fijn idee om ze zo in mn buurt te hebben.

Wat ontzettend verdrietig dit ! Veel sterkte met het gemis van Gijs,

Ach dat is wel heel jong. Wat enorm rot en kut.
Je Gijsje..

Ach nee. Sterkte met het verlies van Gijs.

Mo-yi schreef: ↑21 apr 2023, 21:06

*Esther schreef: ↑21 apr 2023, 21:05 Ahhhh nee toch. Je lieve Gijs. Wat zielig. Ik wens je heel veel sterkte toe met afscheid nemen! Ga je hem thuis begraven?

Hij wordt gecremeerd en dan komt hij weer naar huis.
Ik heb dat met Wolf ( vorige hond ) zo gedaan en hoewel hij ergens onder in een kast staat vind ik het een fijn idee om ze zo in mn buurt te hebben.

Ja, snap ik. Hier hetzelfde.
Sterkte met wegbrengen...

Ach, wat sneu.Valt rauw op je dak, op deze manier. Heel veel sterkte met het verlies van Gijs.

Sterkte met dit gemis.

Ach nee, wat ontzettend verdrietig, des te meer als je het eigenlijk niet ziet aankomen en het gevoel hebt dat het juist de goede kant op gaat
Heel veel sterkte

Jeetje, wat ontzettend sneu.
Heel veel sterkte met het verlies van Gijs.

Mo-yi schreef: ↑21 apr 2023, 21:03

annnie schreef: ↑21 apr 2023, 21:00 Wat blijft het toch enorm kut om die beslissing voor een dier te moeten maken, maar ook enorm waardevol dat je hem pijn en lijden kunt besparen. Heel veel sterkte

Ik barstte in tranen uit..ik kwam zo vrolijk binnen..maar eenmaal het besef kon ik alleen maar zeggen dat het enige nuttige wat ik nog voor hem kan doen is hem te laten gaan, dan stopt het nu.
Heel zuur vind ik het.

Ik ken helaas dat gevoel. Zo heb ik vorig jaar ook met een kat bij de dierenarts gestaan. Ik dacht dat hij zoals wel vaker van zn maag last had, maar de misselijkheid bleek door nierfalen te komen. Dat was zo'n donderslag bij heldere hemel dat ik hem nog naar huis heb meegenomen. Maar daar besefte ik me hoe ziek hij eigenlijk was en dat wilde ik niet voor hem. Maar enorm zuur is het inderdaad. Zn broer volgt hem binnenkort en moet er niet aan denken. Ik zit dus gezellig vanaf mijn bank met je mee te huilen

Bah... heel veel sterkte...

Heel veel sterkte met het verlies van je lieve Gijs
Rust zacht lieve Gijs

annnie schreef: ↑21 apr 2023, 22:01

Mo-yi schreef: ↑21 apr 2023, 21:03

annnie schreef: ↑21 apr 2023, 21:00 Wat blijft het toch enorm kut om die beslissing voor een dier te moeten maken, maar ook enorm waardevol dat je hem pijn en lijden kunt besparen. Heel veel sterkte

Ik barstte in tranen uit..ik kwam zo vrolijk binnen..maar eenmaal het besef kon ik alleen maar zeggen dat het enige nuttige wat ik nog voor hem kan doen is hem te laten gaan, dan stopt het nu.
Heel zuur vind ik het.

Ik ken helaas dat gevoel. Zo heb ik vorig jaar ook met een kat bij de dierenarts gestaan. Ik dacht dat hij zoals wel vaker van zn maag last had, maar de misselijkheid bleek door nierfalen te komen. Dat was zo'n donderslag bij heldere hemel dat ik hem nog naar huis heb meegenomen. Maar daar besefte ik me hoe ziek hij eigenlijk was en dat wilde ik niet voor hem. Maar enorm zuur is het inderdaad. Zn broer volgt hem binnenkort en moet er niet aan denken. Ik zit dus gezellig vanaf mijn bank met je mee te huilen

( ik ben nog steeds de knuffel-emoticon kwijt..dan maar even deze )
Ik weet dat de beslissing voor dit moment goed was, of goed..geen andere optie eigenlijk.
Zelf kan ik moeilijk schakelen. Eerst leek het om een abces te gaan, toen toch een tumor. De volgnde dag, na de operatie, op controle zei de d.a die hem geopereerd had, dat hij nu erg hoopte dat hij alles had weggehaald want als het terugkomt is het zijn laatste hoofdstuk. En ik zat nog in de modus dat het wellicht een abces was, en dat omschakelen duurt echt even hier.
Ik had wat opgezocht over tumoren in de bek, de meest voorkomende heeft een slecht scenario.
Ik appte de d.a met de vraag of ik hier rekening mee moest houden. Hij dacht ook een tweede optie, en die zou met prednison nog best een kans hebben.
Zijn tongetje was het weekend dik en gezwollen en stak uit. Maandag zat zn tong weer goed in zn bek dus dat was een mooie stap. Z'n tong werd wat wittig en een paarsige punt. Even afzien nog, en ja het paarse puntje trok weg. Woensdag weer naar de d.a want waar hij eerst zelf goed dronk wilde hij niet meer. D.a gaf hem nu toch antibiotica, pijnstiller en vochtinfuus, en foto gemaakt van zn tong want het zag er te pussig uit en dan konden we dat vrijdag vergelijken als ik weer terug kwam.
Hij begon weer rond te wandelen, op mn schoot te kruipen en mn arm te hangen..en te spinnen, en vooral; drinken. Water en kattenmelk ging er vlot in.
Gelijk kattenmelk ingeslagen en wat smeerworst. Toen hij die al rook wilde hij er een hap van nemen. Dus ja, de stijgende lijn zag ik.
Vandaag zouden we weer de antibiotica zetten en pijnstiller en dan kon hij weer lekker thuis in het zonnetje gaan zitten.
Maar eenmaal goed in zn bekkie gekeken en de vergelijking met de foto van woensdag was de toon anders..zn tong sterft af...
En zo gingen we niet samen terug in het zonnetje zitten, maar lag hij dood naast me op de grond..en ik vatte niet helemaal wat er nu allemaal gebeurd was.
Mo-yi was wel wat onder de indruk, ze snuffelde aan hem, ging er even bij liggen, maar vooral mn huilbuien vond ze wat zielig.
Ik heb net zn bakjes en bordjes maar afgewassen en opgeruimd. Overal had ik die staan met vlees, met yoghurt, met kattenmelk, met water.
Ik ben kapot moe, van alle indrukken en al het janken.
Vroeg naar bed, vroeg eruit en weer een flinke wandeling gaan maken.

Wat verdrietig, gecondoleerd. Veel sterkte.

Ach, dus toch geen goede afloop. Sterkte.

Sterkte met het verlies van Gijs, wat een klap dat het toch zo slecht bleek te gaan.

Heel veel sterkte met het verlies van Gijs

Zo verraderlijk kanker bij katten. Net terwijl je denkt dat het wat beter gaat....is het gewoon foute boel.
Een DA vertelde me eens dat het zijn ervaring was dat die kloteziekte 1 op de 6 katten treft en meestal op een leeftijd tussen 8 en 12 jaar, en dan ook met een behoorlijk agressief verloop. Is een kat ouder dan een jaar of 12, ontspringen ze vaak de dans, of het proces verloopt dermate traag dat andere kwalen ze uiteindelijk fataal worden.

Josefien schreef: ↑21 apr 2023, 22:47 Heel veel sterkte met het verlies van Gijs

Zo verraderlijk kanker bij katten. Net terwijl je denkt dat het wat beter gaat....is het gewoon foute boel.
Een DA vertelde me eens dat het zijn ervaring was dat die kloteziekte 1 op de 6 katten treft en meestal op een leeftijd tussen 8 en 12 jaar, en dan ook met een behoorlijk agressief verloop. Is een kat ouder dan een jaar of 12, ontspringen ze vaak de dans, of het proces verloopt dermate traag dat andere kwalen ze uiteindelijk fataal worden.

Mijn d.a vond m te jong, zou het meestal bij vanaf 11 om en nabij voorkomen.
Het is gewoon enorm rap gegaan