Dank je! Het is voor een pup/jonge hond ook wel heel leuk opgroeien met altijd speelmaatjes tot je beschikking!
Dát, en dat de honden hier de hele dag buiten kunnen zijn, maakte voor mij het hebben van een pup echt een stuk makkelijker dan het was met Mila als enigst hondje in een appartement in de stad. En dan was Mila nog wel een superbrave pup, maar ik had mijn handen er toch veel meer vol aan.
Ja, wandelen is hier inderdaad heerlijk, het is altijd zo lekker rustig
En de natuur wordt nooit kaal, er zijn altijd bloeiende planten, ook in de winter, op het moment staat overal de rozemarijn in bloei (dat is hier een van de meestvoorkomende planten in het wild) en in mijn tuin mijn bougainville en zit er bloesem aan de níspero-boom. En alle citrusvruchten zijn nu rijp, dus in mijn omgeving is nu alles oranje, geel en rood (granaatappels) gekleurd. Niks geen kale, doodse winters hier. Ik geniet echt enorm van het landschap en alle uitzichten.Haha, terwijl ik dit lees realiseer ik me dat Fayah nog nooit bij iemand anders in huis is geweestranetje schreef: ↑08 nov 2022, 16:04 Wat is de vader van Fayah prachtig!
Ik val voor collies met dergelijke vachten.
Lekker dat ze zo mooi mee gaat in de groep.
Claire heeft ook niet al te veel meegemaakt als pup
Buiten is overal wel goed.
In huis bij andere mensen loopt ze alsof ze op glad ijs loopt
Ja, toen we puppyles hadden, werd ze er inderdaad opgewonden van als er op het veld ernaast ineens zo'n agilityhond langs kwam vliegen, maar nu is ze eraan gewend. Ze zit sowieso niet zo snel hoog in de opwinding hoor, ze heeft een soort heel volwassen kalmte. Dat hebben beide ouders ook, dus dat sprak me sowieso meteen al aan, zeker tussen al die hittepetitjes hierPersistence schreef: ↑08 nov 2022, 14:53 Leuk om de ouders te zien! Grappig dat ze zo rustig blijft kijken. Meestal worden ze er wel opgewonden van.
Dat klopt, dat was met Amoz anders, want andere reuen moesten natuurlijk bij 'zijn' loopse leef uit de buurt blijven. Maar hij deed dat altijd netjes, het werd nooit gespannen of vervelend, dus dat was niet echt iets waar ik veel rekening mee hield.
Ja, dat wist ik al, want hij reageert ook niet op Mila als ze loops is. Amoz deed dat wel en ik vond het op zich wel handig dat ik aan hem kon zien wanneer de loopsheid eraan zat te komen of wanneer de vruchtbare dagen waren (dan wilde hij ook dekken).
De eerste teef op de pagina teven (https://brizantinos.com/hembras/): Nobleza (roepnaam Roja).Inge O schreef: ↑08 nov 2022, 13:42Mooie vaderDiana schreef: ↑08 nov 2022, 13:40Ja, dit is de moeder https://brizantinos.com/ficha-roja/ en dit de vader: https://brizantinos.com/ficha-bosco/.
Ik heb dus beide ouders ontmoet toen ik daar was..
Die teef zie ik niet op zijn site onder 'teven'?
Ja, dit is de moeder https://brizantinos.com/ficha-roja/ en dit de vader: https://brizantinos.com/ficha-bosco/.
Ja, ze is echt helemaal de hond die ik wenste. Ze past zo goed bij de rest, met haar ongecompliceerde, gezellige en stabiele karakter, is lekker speels, actief en ondernemend zonder nervositeit of dwingelandij, is eigenlijk overal wel voor in, luistert graag en is heel sociaal met alles en iedereen.Persistence schreef: ↑08 nov 2022, 12:37 Wat een heerlijke hond. Vind haar echt een goede ambassadrice voor het ras, relaxed en fijn gezelschap maar absoluut geen vloerkleedje wat ik langharige collies soms nog wel eens vind. Mag ik vragen bij welke fokker je haar vandaan hebt? Mag ook in PB uiteraard.
Met 9 maanden is ze er op tijd bij met haar loopsheid. Geloof trouwens zeker dat ze kunnen leren van andere honden door te kijken. Alhoewel, ik zei altijd: 'goed opletten' maar dat was aan dovemansoren gericht
Wil je pups met haar?
Maar wel grappig dat ze het zo bestudeert de hele tijd. Ze ligt dan kalm en helemaal gefascineerd te kijken. Gisteren was ze precies 9 maanden oud en is ze loops geworden (nu al!). Fayah vindt het ook heel interessant om naar haar klasgenootjes te kijken als die bezig zijn, misschien leert ze er nog iets van Haha, ja echt hè, het lijkt wel alsof ze snapt dat dat belletje haar verraadt en dat ze zo voorzichtig mogelijk moet doen om niet te veel lawaai te maken
) alweer een kleine 7 maanden. Alles gaat nog steeds heel soepel en voorspoedig. Ze heeft een paar weken vakantie gehad, we hebben dus weinig gedaan qua training. Deze maand mogen we weer aan de bak op de hondenschool en gaan we wat serieuzer aan de slag met de commando's die ze tot nu toe vooral spelenderwijs heeft geleerd.
Ze wist wel dat het waarschijnlijk niet de bedoeling was, aangezien ze probeert zo onzichtbaar en onopvallend mogelijk te zijn - precies hoe Mila doet als ze iets uitspookt wat eigenlijk niet mag Dat is altijd een risico met een nieuwe hond erbij. Ik heb veel opvangers gehad en nieuwe honden aan de roedel toegevoegd en honden verloren, waardoor ik ondertussen wel een aardig idee heb van wat er wel of niet goed bij past en wat belangrijk is voor de balans en de harmonie. Amy en Arlo zijn echte roedelhonden en heel makkelijk, heel sociaal en conflictvermijdend, Mila is kieskeuriger en daar kan ik niet zomaar elke hond bij zetten, zij gaat het conflict ook niet uit de weg. Ik heb dus wel echt naar een pup met specifieke eigenschappen gezocht om de kans op een match met mijn andere honden en een passende aanvulling voor de roedel zo groot mogelijk te maken. Maar ik vond het ook wel lastig hoor, met een (jong)volwassen hond kan ik het veel beter inschatten dan bij een pup.CatnDog schreef: ↑20 aug 2022, 21:03Een roedel honden is ook natuurlijk heel anders dan een hond alleen. Dan krijg je ook de dynamiek tussen de honden en zie je interactie en verschillen erin. Daar zou ik denk alleen al uren naar kunnen kijken.Diana schreef: ↑20 aug 2022, 20:35 Als ik lees wat je schrijft, denk ik dat een collie wel zou passen ja. Zoals bij alle rashonden is het natuurlijk belangrijk goed naar de lijnen en de ouders te kijken en zit er best nog behoorlijk wat verschil in qua types. Ik heb nog nooit een plaat voor de kop-collie ontmoet, dus die kans is echt wel heel klein
Arlo is een superzacht ei ja). Hij jaagt sowieso eigenlijk alleen op zicht en is dan best makkelijk terug te roepen. Hij luistert heel goed en vindt het ook echt leuk om dingen te leren, is heel makkelijk te motiveren. Dat is ook niet echt heel typisch voor galgo's, maar wel erg leuk. Hij is ook gek op apporteren
Amy kan met alle katten in huis, ook met vreemde katten bij anderen thuis. Zij is zelfs de favoriet van al mijn katten om bij te gaan liggen en mee te kroelen), dus loopt ze op de wandeling meestal aan een lange lijn. Dat vindt ze prima, en geeft mij wel veel meer rust. Als ze losloopt, moet ik constant heel alert zijn en dat wandelt toch een stuk minder ontspannen.
Het klinkt alsof jij en Zeno een Fayah nodig hebben, die zou goed aan je wensen voldoenCatnDog schreef: ↑20 aug 2022, 21:03 Ik denk trouwens dat Zeno prima met andere honden zou kunnen samenleven in groepsverband, maar niet met zomaar iedereen. Hij zou niet vader overste zijn, want daar is hij niet verstandig en serieus genoeg voor. Ik vermoed wel dat hij met bepaalde types zou kunnen botsen omdat hij best wel een pittig karakter heeft (op straat werd hij in de puberteit door 20% van alle honden ronduit gehaat, al trok hij zich daar gelukkig vrij weinig van aan - hij is nogal blij met zichzelf).
En honden versterken elkaar inderdaad in bepaald gedrag. Dus hij zou niet met een hond samen moeten die ook al gek is als een deur. Een betere match zou een teef zijn die haar grenzen aangeeft, maar zijn gevoel voor humor ook wel kan waarderen (niet een die dan super kribbig wordt en ook niet een die over zich heen laat lopen en zich opzij laat drukken, want die zou ik dan continue in bescherming moeten nemen en dat is ook niet chill).
Mijn katten vinden Zeno in de kern te druk. Ze zoeken hem eigenlijk niet op, maar ze zijn ook niet bang voor hem. Meer van wij doen ons ding en jij doet het jouwe.
Dat zou ik in de toekomst liever anders zien: dat ook de katten en de honden echt wel een klik hebben met elkaar.
Ze is totaal niet kribbig (in tegenstelling tot Mila), maar laat ook niet over zich heen lopen, ze is altijd in voor spel en activiteit, maar houdt haar koppie erbij. 
Terwijl zij er wel mee is opgegroeid (in tegenstelling tot Amy en Arlo). Ze toleren elkaar, maar daar is dan ook wel alles mee gezegd. Amy, Arlo en Fayah hebben veel meer een vriendschappelijke relatie met de katten, ze liggen samen, wassen elkaar, etc. Vooral Amy en Nena zijn echt dikke vriendinnen:Als ik lees wat je schrijft, denk ik dat een collie wel zou passen ja. Zoals bij alle rashonden is het natuurlijk belangrijk goed naar de lijnen en de ouders te kijken en zit er best nog behoorlijk wat verschil in qua types. Ik heb nog nooit een plaat voor de kop-collie ontmoet, dus die kans is echt wel heel kleinCatnDog schreef: ↑20 aug 2022, 20:15Mijn hond heeft niet zoveel will-to-please nee, eerder een will-to-please himselfDiana schreef: ↑20 aug 2022, 19:56
Het is ook wel deels een verschil reu versus teef natuurlijk. Maar je verwacht bij een herder inderdaad dat het makkelijk is om zonder al te veel moeite altijd belangrijker te zijn dan de rest van de wereld. Dat is wel hoe ik het ervaar bij mijn collies versus de windhonden.
Collies vind ik inderdaad ideale honden om mee te wandelen. Ze blijven van nature in de buurt, hebben over het algemeen niet zo veel interesse in vreemde mensen of honden (Fayah is nog een pup natuurlijk, ik verwacht dat zij net als Mila neutraler wordt ten aanzien van vreemden) maar een beleefde snuffel is ook prima, brengen zichzelf niet in problemen met andere honden, doen niet snel domme dingen omdat ze best verstandig zijn en niet roekeloos, luisteren makkelijk, jagen niet en blijven altijd goed bereikbaar. Ik wandel altijd compleet ontspannen met ze.
Dat is met bijvoorbeeld Amy wel anders, die jaagt en heeft veel moeite met vreemde honden die haar te direct benaderen. Dan ben ik veel meer steeds de omgeving aan het scannen en alert op wild en andere honden. Hoewel we die andere honden hier in Spanje zo goed als niet tegenkomen en veruit de meeste hier ook niet zo van de heel directe benadering zijn, waardoor Amy daarin wel een stuk makkelijker is geworden. Maar het is toch anders wandelen. Laatst trok ze me nog omver omdat ze een konijn spotte toen ik zelf even niet goed aan het opletten was
Een Schotse collie staat boven op mijn lijst als volgende/tweede hond. Alleen is mijn angst dat ik dan weer zo'n uitzondering-op-het-ras zou treffen.
Jouw twee non-collies lijken me ook geweldige honden. Arlo is voor een reu zo'n zacht ei?
Ik vind het ook heel belangrijk dat een hond bij katten zou kunnen. Amy is met 'eigen katten' wel ok, toch? Of blijft het buiten alsnog opletten?
Hij kan met alle honden, hij wil met iedereen spelen en vrienden worden. Ook jaagt hij niet echt serieus (al laat ik hem nooit samen met Amy los, dan zou dat wel eens aangewakkerd kunnen worden ). Hij jaagt sowieso eigenlijk alleen op zicht en is dan best makkelijk terug te roepen. Hij luistert heel goed en vindt het ook echt leuk om dingen te leren, is heel makkelijk te motiveren. Dat is ook niet echt heel typisch voor galgo's, maar wel erg leuk. Hij is ook gek op apporteren Maar als zij in de natuur losloopt en er zou ineens een kat wegrennen, zou ik haar daar niet mee vertrouwen. Een kat die stil zou zitten, zou ze denk ik niets doen. Als ze aangelijnd is en we zien een kat, reageert ze ook niet heel heftig. Niet te vergelijken met hoe ze op wild reageert in ieder geval. Ik heb ook wel echt een weg moeten vinden met dat jagen, want ik was helemaal geen jagende honden gewend. Nu hebben we een grote tuin waarin ze de hele dag naar hartenlust kan spelen en rennen (en jagen op vogels, hagedissen, slangen en insecten ), dus loopt ze op de wandeling meestal aan een lange lijn. Dat vindt ze prima, en geeft mij wel veel meer rust. Als ze losloopt, moet ik constant heel alert zijn en dat wandelt toch een stuk minder ontspannen.Het is ook wel deels een verschil reu versus teef natuurlijk. Maar je verwacht bij een herder inderdaad dat het makkelijk is om zonder al te veel moeite altijd belangrijker te zijn dan de rest van de wereld. Dat is wel hoe ik het ervaar bij mijn collies versus de windhonden.CatnDog schreef: ↑20 aug 2022, 19:20Het is niet allemaal kommer en kwel hoor haha. Al klinkt dat misschien zo. Hij is niet wantrouwend naar vreemden en altijd goed gemutst. Aan de lijn loopt hij ook perfect. Ik vind alleen het los laten lopen lastig. Ik voel me dan niet capabel genoeg om in te kunnen grijpen op momenten wanneer hij ergens op af zou kunnen stormen (en het is zeker niet zo dat hij alles en iedereen zou afstormen, maar ja soms wel). Ook is het met andere reuen niet makkelijk (hij is niet beleefd en vindt dat hij het recht heeft om op anderen af te stormen, maar andere honden mogen dat niet bij hem doen). Het lijkt me alleen zo'n verademing om daar niet op voorbereid te hoeven zijn.Diana schreef: ↑20 aug 2022, 18:49
Ja, snap ik. Ik zou dat denk ik ook wel hebben, ik heb nog nooit een plaat-voor-de-kop type gehad, dus dat zou een heel nieuwe wereld zijn voor mij
Lang geleden heb ik ook een Groenendaeler gehad en dat was ook een gevoelige en ietwat nerveuze hond en geen plaat-voor-de-kop-type. Hij was wat reactiever door die gevoeligheid dan de collies en ook flink waaks/wantrouwend naar vreemde mensen, dus daar ging hij sowieso niet naartoe. Met andere honden was hij eigenlijk wel redelijk correct (maar kon niet met alle reuen), maar niet zo beleefd als Mila bijvoorbeeld is - die die beleefdheid overigens ook eist van andere hondenFayah loopt gewoon direct weg als een andere hond zich aan haar opdringt, daaraan zie je dat zij dat ook maar niets vindt en niet weet wat ze ermee moet. Dat is gewoon echt niet des collies
Fayah luistert echt nog niet zo goed als Amy, maar bij Fayah hoef ik nooit moeite te doen voor haar aandacht of om haar bij me te laten komen, dat is bij Amy wel anders als ze een konijn ziet.Ja, snap ik. Ik zou dat denk ik ook wel hebben, ik heb nog nooit een plaat-voor-de-kop type gehad, dus dat zou een heel nieuwe wereld zijn voor mijCatnDog schreef: ↑20 aug 2022, 18:37Hoewel Mila en Fayah inderdaad heel verschillend zijn, lijken het me allebei geweldige honden.Diana schreef: ↑20 aug 2022, 18:19 Ja, dat zijn ze ook. Ik heb er twee, en hoewel ze veel gemeen hebben, want het zijn allebei collies, zijn ze ook heel verschillend. Ze zijn allebei gevoelig, maar bij Mila gaat dat gepaard met wat angsten, onzekerheid en nervositeit (en dat zie je bij veel collies tegenwoordig) en dat heeft Fayah helemaal niet.
Mila is in niets gematigd, alles is bij haar uitvergroot en kan van het ene op het andere moment compleet omslaan: zij kan van idioot uitgelaten vrolijk naar poepchagrijnig of doodsbang gaan binnen een seconde. Fayah is veel gelijkmatiger en heeft niet zulke ups en downs.
Ze hebben allebei veel will to please. Fayah is meer meegaand en wat laconieker, terwijl Mila overal zelf ook een duidelijke mening over heeft die ze niet onder stoelen of banken steekt, maar wel fanatieker, streberiger en pittiger is in het werk. Ze was ook drukker toen ze jong was en had mentaal die uitdaging veel harder nodig dan Fayah.
Maar dat zijn dus allemaal uitersten binnen het spectrum van het ras. Fayah is dus niet opeens een stoïcijnse berghond of Mila een hysterische terriër, maar voor het ras is Fayah dus erg stabiel en Mila behoorlijk pittig.
Zeno is dus eerder van het type plaat-voor-z'n-kop, wat ik dus vrij merkwaardig vind. Juist bij veel Groenendaelers- en Tervuerense herdereigenaren zie ik ook gevoelige types. Al zal dat natuurlijk per individu veel verschillen. Dat plaat-voor-z'n-kopperige en overal op af denderen is precies wat ik niet zocht in een hond. Dat vind ik meer passen bij een labrador. Ik vind het fijn wanneer een hond wat meer de kat uit de boom kijkt en nadenkt voordat ze wat ondernemen. Of dat nu is vanuit onzekerheid en nervositeit of vanuit voorzichtigheid en overzicht-bewaren-verstandigheid. Het oogt wat volwassener in ieder geval.
Ik heb wel eens gelezen op het forum dat iemand zei (ik weet niet meer wie) dat zij het veel makkelijker vond om dappere overal op af denderende honden bij te sturen, dan om te gaan met meer onzekere types. Ik vind het juist heel lastig, omdat het me het gevoel geeft dat hij boven mijn macht uitstijgt. Ik ben zelf helemaal geen extravert type dat overal op af stapt en ik zou liever een eveneens voorzichtig type aanmoedigen ook al vangt een gevoelig type dan natuurlijk ook eerder mijn onzekerheid op. Ik heb er moeite mee om zo'n plaat-voor-z'n-kopper continue te moeten afremmen.
Fayah loopt gewoon direct weg als een andere hond zich aan haar opdringt, daaraan zie je dat zij dat ook maar niets vindt en niet weet wat ze ermee moet. Dat is gewoon echt niet des collies Ja, dat zijn ze ook. Ik heb er twee, en hoewel ze veel gemeen hebben, want het zijn allebei collies, zijn ze ook heel verschillend. Ze zijn allebei gevoelig, maar bij Mila gaat dat gepaard met wat angsten, onzekerheid en nervositeit (en dat zie je bij veel collies tegenwoordig) en dat heeft Fayah helemaal niet.
Dus ik bedoelde ook niet jou met 'iedereen', maar specifiek 'iedereen op de hondenschool'. Het zegt natuurlijk ook wel iets over hoe mensen ernaar kijken. Voor een collie is Fayah namelijk best onbesuisd Haha, o jeeInge O schreef: ↑19 aug 2022, 12:36Dat is Karma met haar 2.5 jaar nog steeds
Haha, ja, dat klopt, qua gedrag is ze echt een pup in een te groot lichaam
Dat prikoor vind ik eigenwijs. De fokker zei al: als je er wat aan wilt doen, moet je het nu gaan plakken. Dat doe ik dus niet, ik vind zo'n eigenwijs oor juist wel leuk
Bij Fayahs moeder staat trouwens ook het linkeroor rechtop. 
Heel vreemdInge O schreef: ↑16 aug 2022, 09:17Nee, helemaal niet, het gebeurde alleen als er niks was om op te reageren.
Honden zijn soms echt rare wezens 
