Een Hondenleven

Daan schreef: ↑14 apr 2022, 13:09 Hou je altijd nog het risico op het tegenkomen van een kuthond,

Maar dat hou je net zo goed als Ted (Ted, Tédddd !!!) aangelijnd is.

EchoMira schreef: ↑14 apr 2022, 13:07 Ted is de herder. Daan is de baas.

Oei

Daan schreef: ↑14 apr 2022, 12:56 Gisteren heeft Ted weer heerlijk los gelopen en het ging echt ontzettend goed. Vaak buurten bij mij en het is geen reller of sensatiezoeker. Doet haar eigen ding, rent lekker mee als andere honden daar zin in hebben, én er werd niet tot in den treure geblaft, wat aan de lijn nog wel eens het geval is. Wanneer er een beetje 'mot' was tussen andere honden ging zij haar gang wel. Heel fijn. Ik denk dat ik het binnenkort ook weer alleen aandurf.

Daan is een herder, en de absolute nachtmerrie van de doorsnee herder is om zijn baas kwijt te raken, daar hoef je bij haar dus eigenlijk niet voor te vrezen.
En om zware conflicten te veroorzaken is ze dan weer te klein, dus ook dat kan je schrappen als probleem.

Resultaat : blije loslopende Daan en blije baas .

Alfilillo schreef: ↑31 mar 2022, 15:06 Ze moet luchtjes kunnen opsporen

Heerlijk genieten en nee, op die manier kan ze dat niet aangelijnd of je moet er erg moeite voor doen, en dat doen de meeste hondeneigenaars niet op die manier.

EchoMira schreef: ↑25 mar 2022, 09:30 Je mag nergens niks dus ik kan niet anders dan die litanie aan zeikregeltjes naast me neerleggen.

Ja, exact dat effect heeft dat op mij ook.

Hier zijn ze met hazen eigenlijk makkelijk terug te roepen, en eerlijk gezegd snap ik daar ook niks van. Ik ontdekte het bij toeval, toen Mafje plots (in een natuurgebiedweitje....) achter een haas aanging. Ze was al op volle snelheid toen ik riep, maar toch maakte ze meteen rechtsomkeer, leek wel een herder . Gezien ze daar zo braaf in was mocht ze (en de rest dus ook) er daar op die plek vaker even vol adrenaline achteraan, en raar maar waar, zelfs met hun vijven in volle run komen ze netjes terug als ik vind dat het genoeg is (na zo'n 50 tot hooguit 100 meter).

Het grootste risico dat ik loop is waarschijnlijk een dikke boete als ik betrapt word, maar dit is het enige plekje ooit waar ze even een paarr seconden helemaal hun ding kunnen doen en ik hun hen dat zo graag.

Rebble schreef: ↑19 mar 2022, 11:22 Charlie is wel een beetje een sorry dat ik besta hond maar thuis is ze wel aanhankelijk, buiten aan de (lange) lijn trouwens ook, dan hebben we prima contact. Ik blijf erbij (ondanks de embarkuitslag) dat er een enorme scheut Griekse herder in zit, zelfstandig kuddebewaker. Het maakt het loslopen niet onmogelijk maar het is wel een verklaring waarom het mij niet lukt met haar.
Toevallig zei ik van de week nog tegen mijn zus dat ik Charlie in sommige situaties ontzettend slecht kan lezen, ze is heel stoïcijns. Met Izzy (boerenfox) had ik dat helemaal niet, die hoefde haar oor maar te bewegen en ik wist precies wat er ging gebeuren.

De kans is inderdaad groot dat daar wat berghond inzit, en toch denk ik altijd dat een hond waar je makkelijk contact mee maakt ook wel zou moeten te overtuigen zijn om ook los nog dat contact te houden.

Jammer dat je niet een paar straten verderop woont, had wel eens willen kijken , zoals je haar (in het algemeen, niet alleen in deze reactie) beschrijft lijkt ze redelijk wat weg te hebben van een wat moeilijker Hovawart (wat niet zo gek is want daar zit ook behoorlijk wat berghond in).

Kruimel schreef: ↑19 mar 2022, 11:10 Ja, en dan vertellen ze je op de hondenschool dat je léuker moet zijn dan alle verleidingen. De allerleukste. Nou, ga d'r maar aanstaan. Dat werkt idd bij honden die van nature mensgericht zijn en (hun) mensen sowieso al hartstikke leuk vinden. En als ze verder toch nergens een bal aanvinden. Bij honden voor wie mensen in essentie bijzaak zijn en/of voor wie andere dingen per definitie veel belangrijker zijn werkt dat niet. Gewoon niet.

De leukste zijn werkt sowieso bij heel veel honden niet, ja, als het hen uitkomt.

Of waarom dacht je dat ook zoveel honden hier van forummers - die toch echt hun best doen - niet betrouwbaar genoeg komen om los te kunnen?
Dat 'leuker zijn dan' werkt voornamelijk bij herderkarakters, bij heel veel aanderen gewoon niet.

Ik ben ook niet de leukste voor mijn honden want daar doen die ook niet aan, wél de goeiste.

Kruimel schreef: ↑19 mar 2022, 11:14
Bij Bas werkte dat niet. Die bleef echt niet een uurtje in de bieten rondspringen, die was binnen 10 minuten 20 kilometer verderop achter zijn neus aan. Over wegen en spoorlijnen, door bos veld weiland en akker. Dat werkt bij een hond die er ook nog belang bij heeft bij de mensen in de buurt te zijn. Dat was bij Bas niet zo. Hij kwam wel weer thuis, hij was rete-slim en vond de weg terug wel, maar pas als het hem paste en dat kon gerust een dag of zelfs twee dagen later zijn. De keren dat hij de kans kreeg dan want dat was reden om hem buiten altijd aan de lijn te hebben, de tuin te omheinen als Fort Knox en een plek te zoeken waar hij veilig van de lijn kon. Dat laatste lukte eigenlijk niet, alleen een binnenbak van 20x40 mits niemand onverhoeds de deur opendeed. En daar was hij binnen 10 minuten uitgekeken.

Daar valt inderdaad weinig tegen te beginnen, maar dat is wel die spreekwoordelijke uitzondering, en ja, die zijn er.
Maar ze blijven wel de uitzondering.

sabine schreef: ↑19 mar 2022, 11:31 maar dan bedoel je met 'jachthonden' geen retrievers maar vooral lopende honden denk ik?

Lopende en staande, geen retrievers, nee .

Marlett schreef: ↑19 mar 2022, 10:59 Ik heb nog internet met inbelverbinding soms...

Zolang ze maar werkt .

Kruimel schreef: ↑19 mar 2022, 10:58 Bas was ook zo. Alleen niet even rondjes rennen maar gelijk weg op topsnelheid. Hij vond ons best aardig en leuk en zocht ook bescherming tegen alle enge dingen (en alles dat met mensen te maken had was eng) maar dat viel compleet in het niet bij jagen.

Dat was die jachthond waar ik het hoger over had ook, in het begin dan. Er waren ook plaatsen waar ik haar echt 'vrij' gaf (ik spreek van 50 jaar terug, toen kon dat nog veel makkelijker), dan sprong ze bv. een uur door de bieten terwijl wij al verder gingen naar het strand - dat wist ze ook en dan dan kwam ze daar dus een uurtje later ook aan.
Maar toch kon ze zich na verloop van tijd ook netjes aan de 'niet-vrij' regels houden, maar het feit dat je jachthonden altijd moet beperken, als is het maar mentaal, maakt dat ik nooit meer voor jachthonden zou kiezen.

Wat niet hetzelfde is als 'jagende honden', dat doen er heel veel als ze daarin in het begin te vrij gelaten worden.

Marlett schreef: ↑19 mar 2022, 10:55

Inge O schreef: ↑19 mar 2022, 09:33

Manuma schreef: ↑18 mar 2022, 21:24 Ik tolereer geen opwinding meer van hem. Ja, voor het hardlopen. Maar in andere gevallen niet. Soms denk ik wel eens dat ik hem zo lui en mak heb gemaakt omdat ik wil dat hij ten alle tijden ontspannen is.

Ik vrees dat dat gedeeltelijk zo is, tenminste, ik zie het ook, bij al mijn honden. Niet op exact dezelfde manier als bij jouw Manu - omwille van verschil in karakter - maar hier zitten ze zeer zelden in hun eigen bubbel, er staan altijd grote antennes op mij gericht en dan bedoel ik niet 'op z'n herders' maar eerder in de achtergrond, als dubbelcheck of ik er ook zo over denk, en dat houdt blijkbaar de adrenaline en het zichzelf verliezen onder een moeilijk niveau.
Ik weet nog dat toen mijn honden eens allemaal mee waren op een praktijkdag voor de studenten op een boerderij, de studenten verbaasd reageerden over hoe rustig mijn honden waren in die omstandigheden. Voor mij is dat doodnormaal, voor anderen blijkbaar niet. Ik vind het ook niet altijd een voordeel maar meestal wel, niet omwille van de rust op zich maar omwille van het onzichtbare lijntje dat er op die manier op elk moment tussen ons zit, ook - of zelfs juíst - op de moeilijke momenten.

Overigens heeft de rust waar ik het hier over heb uiteraard (en gelukkig) niks te maken met een gebrek aan actie, dát is er hier volop.

Dat is voor mij bijna een heilige graal, die wifi tussen baas en hond, wat 'orde houden' is voor een leraar zeg maar.

Haha, ja, wifi, zo zou je het kunnen noemen .

Rebble schreef: ↑19 mar 2022, 10:23 Charlie jaagt niet eens maar schiet vanuit het niks in een sprint, rent even een paar rondjes en gaat dan gewoon in draf lopen, rechtdoor en kijkt niet meer op of om. Ze gaat dan meestal ook niet naar andere mensen toe of naar andere honden, gewoon lopen in een prachtige, verende draf. Ik heb met mijn trainster, die echt per hond een oplossing zoekt en niet voor alle honden hetzelfde doet, van alles geprobeerd.

Lijkt me met zo eentje ook echt niet makkelijk. Is ze in huis wel aanhankelijk, of ook erg op zichzelf?

Manuma schreef: ↑18 mar 2022, 21:24 Ik tolereer geen opwinding meer van hem. Ja, voor het hardlopen. Maar in andere gevallen niet. Soms denk ik wel eens dat ik hem zo lui en mak heb gemaakt omdat ik wil dat hij ten alle tijden ontspannen is.

Ik vrees dat dat gedeeltelijk zo is, tenminste, ik zie het ook, bij al mijn honden. Niet op exact dezelfde manier als bij jouw Manu - omwille van verschil in karakter - maar hier zitten ze zeer zelden in hun eigen bubbel, er staan altijd grote antennes op mij gericht en dan bedoel ik niet 'op z'n herders' maar eerder in de achtergrond, als dubbelcheck of ik er ook zo over denk, en dat houdt blijkbaar de adrenaline en het zichzelf verliezen onder een moeilijk niveau.
Ik weet nog dat toen mijn honden eens allemaal mee waren op een praktijkdag voor de studenten op een boerderij, de studenten verbaasd reageerden over hoe rustig mijn honden waren in die omstandigheden. Voor mij is dat doodnormaal, voor anderen blijkbaar niet. Ik vind het ook niet altijd een voordeel maar meestal wel, niet omwille van de rust op zich maar omwille van het onzichtbare lijntje dat er op die manier op elk moment tussen ons zit, ook - of zelfs juíst - op de moeilijke momenten.

Overigens heeft de rust waar ik het hier over heb uiteraard (en gelukkig) niks te maken met een gebrek aan actie, dát is er hier volop.

Lothian schreef: ↑17 mar 2022, 19:10 en je had er misschien wel een haast normale hond van kunnen maken

Ik hoef hem alleen maar zijn eigen hoofd terug te geven .

ranetje schreef: ↑17 mar 2022, 16:34
Zou het met een andere brak van dezelfde soort ook gelukt zijn?

Bij jou misschien wel hoor, ik weet vrijwel zeker dat er bij mij geen garantie zou zijn
En ik ben er aan gewend om er hard voor te werken.

Ook ik krijg de indruk uit reacties in dit topic dat het eigenlijk aan de baas ligt als een hond niet los kan.
Ik denk dat dat in lang niet alle gevallen terechte opmerking is.

Of dat met een andere was gelukt weet niemand, maar het was ook niet zo dat ze er eentje was waarbij het ondanks haar aanleg toch bij toeval goed ging.
Maar Marc vroeg in eerste instantie of iemand van 'kant loslopen' het ook wel al eens zelf had meegemaakt dat het problemen gaf bij een hond - ja dus, en in een andere reactie schreef hij dat het bij die Beagles niet kon en ik vind dat je zoiets niet los kan zien van de omstandigheden waarin ze zijn opgevoed.
Waarmee ik alweer niet wil zeggen dat je alle Beagles zomaar goed luisterend krijgt.

Geef ik bazen de schuld? Sommige zeer zeker, maar alweer : geen forummers. Neemt niet weg dat óók bij sommige forumhonden waarbij het niet lukt in de huidige setting, het bij iemand anders wel anders had kunnen gaan, zoals met alles hoe een hond zich gedraagt.

Dirkje schreef: ↑17 mar 2022, 16:41
En tuurlijk snap ik dat de meeste poolhonden, en een aantal herplaatsers echt niet los kunnen lopen.
Het gaat me niet om de mensen hier, de meesten hier op het forum hebben het welzijn van hun hond centraal staan. Niet kunnen loslopen wordt bij de meesten gecompenseerd met andere bezigheden om de honden een voldaan gevoel te geven.

Ik heb het over de sneue labrador die aan een riem loopt met een man die altijd op z’n telefoon kijkt. Soms mag hij naast de kinderwagen mee naar school om het oudere kind op te halen. Altijd vast en nooit gaat het om de behoeftes van de hond. En ja, ik weet dat dat al jaren zo gaat. Altijd. Die hele hond doet er niet toe.
Dát soort honden vind ik doodzielig. Want die lab is niet de enige.

Exact !

Marc schreef: ↑17 mar 2022, 15:29 Voor sommige honden is het gewoon nooit haalbaar. Neem die beagles die ik gevonden had. Die konden echt niet los want die waren meteen weg zei de baas.

Ja, 'zei die baas'.

Dan moet je zeggen dat het voor die combinatie geen optie was, niet dat het per definitie niet zou kunnen voor die Beagles (of op z'n minst zou gekund hebben als ze al geen jaren zwaar verprutst waren qua gewoontes).

Mijn hond toen was een Franse versie van een Beagle, een Franse Brak (niet Braque dus), een hond voor de meutejacht. Met de slechtst denkbare start : het eerste half jaar van haar leven vrij rondgezworven in een dorpje in de Pyreneeën en doodsbang voor mensen wegens nul gesocialiseerd.
Het begon met loslaten en zzzoefff, de woonwijk in, een paar uur later kwam ze wel weer een keer.

En een half jaar later liep ze overal betrouwbaar los.

Marc schreef: ↑17 mar 2022, 14:32 Vraag me af of mensen die er erg op oordelen zelf wel eens op die positie hebben gestaan?

Ja, ik, schreef ik hoger al. En toch kon die een half jaar later wel los.

Overigens oordeel ik alleen vanuit het standpunt van de hond, ik veroordeel geen bazen (jawel, doe ik wel, maar geen mensen hier uit het topic).

Diana schreef: ↑17 mar 2022, 10:30

Inge O schreef: ↑17 mar 2022, 08:44
Maar stel je Amy, en vooral Arlo, eens voor in een huis zonder tuin die naam waardig, en dan hun hele leven alleen aan een snuffellijntje? Vréselijk zou ik het vinden .

Ja, dat zou ik ook niet willen, maar het tweede filmpje is gewoon uit Nederland hoor, dus ook daar wist ik de plekken wel waar Amy relatief veilig los kon en ook fysiek even alle remmen los kon gooien. Dus ook zonder tuin zorgde ik daar wel voor.
Met Arlo gaat het loslopen beter, die jaagt niet zo verschrikkelijk.

Mijn 'stel je voor' was eerder bedoeld in de zin van 'ze hadden ook bij iemand anders kunnen wonen die ze die mogelijkheid helemaal niet bood en ze het er dan maar hadden moeten mee doen' .

Marlett schreef: ↑17 mar 2022, 09:33 Ik had ook de indruk dat ik me aangesproken moest voelen. Dat was ook een beetje het geval, maar ik weet dat ik geen slechte hondenbaas ben.

Ik snap echt wel dat er gevallen zijn waarbij ook veel moeite er toch niet toe leidt dat de hond los kan, en ik denk niet dat de 'pro-lossers' dat voor het grootste deel ook niet inzien, naar hén is het dus niet gericht.

Maar omgekeerd denk ik dat jullie ook wel weten dat er veel, véél, héééél veel honden zijn waarvan de baasjes gewoon te lui en te laks zijn om er ook maar één gedachte aan te spenderen en hun hond dus van pup af aan de lijn houden omdat, uhh, omdat....uhh, ja, waarom eigenlijk?
Dat zijn zelden de forummers, maar dit topic is toch ook geen beschuldigingstopic?

Tiny schreef: ↑17 mar 2022, 09:17
Is dat hetzelfde als reuzen door het bos of op het strand? Nee zeker niet maar het is wat het is.

Ja, besef ik wel (in sommige gevallen), en ik beschuldig hier ook niemand ergens van (hoewel door sommigen wel zo gereageerd wordt) maar ik vind het gewoon vreselijk, dat is mijn gevoel erbij.

Dus als ik zo'n hond zou hebben (en ja, mijn allereerste ooit was er zo eentje en daar heb ik maanden op gezwoegd en gezweet tot het uiteindelijk wel lukte - ik ken die situatie dus echt ook) zou ik er absoluut alles aan doen om die af en toe de mogelijkheid te geven om (al dan niet los) te rennen. Ik zou er af en toe mee naar gebieden zoals Het Leesten gaan, ik zou (zoals ik vroeger las van Brigitte) ergens een speelplek afhuren - zelfs al spelen ze er niet, ze kunnen er tenminste eens hun eigen ding doen - enz.

Rebble schreef: ↑17 mar 2022, 09:06

Inge O schreef:

Rebble schreef: ↑17 mar 2022, 08:54 met een harde krijsbek

Ook een goeiemorgen

Oh ja, de oordelen vliegen me om de oren maar hier ga je zuur van kijken.

En waarom schiet je in een vliegende furie om mijn reactie, en niet om al de rest die hetzelfde zegt?

Rebble schreef: ↑17 mar 2022, 08:54 met een harde krijsbek

Ook een goeiemorgen

Diana schreef: ↑16 mar 2022, 23:07 Aangelijnd je ei kwijt kunnen:

Het gaat mij er niet om dat ze - mits inspanning van de baas - hun ei niet zouden kwijt kunnen, wel dat ze hun fysiek ei niet kwijtkunnen.
Speelt overigens bij jou sowieso niet want je hebt een grote tuin, en ze hebben elkaar als intens speelmaatje.

Maar stel je Amy, en vooral Arlo, eens voor in een huis zonder tuin die naam waardig, en dan hun hele leven alleen aan een snuffellijntje? Vréselijk zou ik het vinden .

malinois schreef: ↑16 mar 2022, 21:09 Dit hebben ze echt nodig, meer dan die fiets, meer dan trainen, meer dan speuren.

Hier net zo, en echt, ik krijg plaatsvervangend fysiek de kriebels bij de idee dat honden nooit op deze manier gebruik zouden kunnen maken van hun lichaam. Mijn ouwetje Crunch had daarnaast vroeger ook héél erg veel behoefte aan voluit rennen, als we met de fiets gingen was het haar hobby om superver achter te blijven om zogezegd intens te snuffelen, alleen maar om dan aan 500/u achter ons aan te kunnen komen racen. Ik stel me dat dan voor, haar hele leven aan een lijntje, en met een postzegeltuintje waarin ook niks kan en mag .

En dan heb ik nog (hoewel zeer actieve) honden uit de molossergroep .