De leukste zijn werkt sowieso bij heel veel honden niet, ja, als het hen uitkomt.Kruimel schreef: ↑19 mar 2022, 11:10 Ja, en dan vertellen ze je op de hondenschool dat je léuker moet zijn dan alle verleidingen. De allerleukste. Nou, ga d'r maar aanstaan. Dat werkt idd bij honden die van nature mensgericht zijn en (hun) mensen sowieso al hartstikke leuk vinden. En als ze verder toch nergens een bal aanvinden. Bij honden voor wie mensen in essentie bijzaak zijn en/of voor wie andere dingen per definitie veel belangrijker zijn werkt dat niet. Gewoon niet.
Of waarom dacht je dat ook zoveel honden hier van forummers - die toch echt hun best doen - niet betrouwbaar genoeg komen om los te kunnen?
Dat 'leuker zijn dan' werkt voornamelijk bij herderkarakters, bij heel veel aanderen gewoon niet.
Ik ben ook niet de leukste voor mijn honden want daar doen die ook niet aan, wél de goeiste.
Daar valt inderdaad weinig tegen te beginnen, maar dat is wel die spreekwoordelijke uitzondering, en ja, die zijn er.Kruimel schreef: ↑19 mar 2022, 11:14
Bij Bas werkte dat niet. Die bleef echt niet een uurtje in de bieten rondspringen, die was binnen 10 minuten 20 kilometer verderop achter zijn neus aan. Over wegen en spoorlijnen, door bos veld weiland en akker. Dat werkt bij een hond die er ook nog belang bij heeft bij de mensen in de buurt te zijn. Dat was bij Bas niet zo. Hij kwam wel weer thuis, hij was rete-slim en vond de weg terug wel, maar pas als het hem paste en dat kon gerust een dag of zelfs twee dagen later zijn. De keren dat hij de kans kreeg dan want dat was reden om hem buiten altijd aan de lijn te hebben, de tuin te omheinen als Fort Knox en een plek te zoeken waar hij veilig van de lijn kon. Dat laatste lukte eigenlijk niet, alleen een binnenbak van 20x40 mits niemand onverhoeds de deur opendeed. En daar was hij binnen 10 minuten uitgekeken.
Maar ze blijven wel de uitzondering.
, zoals je haar (in het algemeen, niet alleen in deze reactie) beschrijft lijkt ze redelijk wat weg te hebben van een wat moeilijker Hovawart (wat niet zo gek is want daar zit ook behoorlijk wat berghond in).
.
), een waarvan ik zelfs niet weet welke baas erbij hoort, wel dat het heel onhandig is als er een ongecastreerde reu zonder sturing bij je gelegenheidsroedel aansluit, en het gros luistert überhaupt niet naar hun baasjes. Dus dat ze altijd loslopen zegt naar mijn idee vrij weinig over of ze het ook daadwerkelijk kunnen, en vooral heel veel over het feit dat baasjes er nogal makkelijk mee omgaan. Ik denk dat mensen hier op het forum gewoon sneller hun verantwoordelijkheid nemen.
Ze had het jagen toen nog niet echt ontdekt, was superbraaf en liep echt niet weg. Pas toen ze flink ging jagen, werd het loslopen problematisch, voor die tijd heeft ze (zeker een halfjaar, ik denk zelfs een klein jaar) elke wandeling losgelopen.
. Ik weet wel dat het een kwestie van trainen is, maar het is gewoon niet echt nodig. Eén uitzondering, als ik echt bang ben en het komt uit mijn tenen, dan komen ze. 
Op een ouderwetse hondenschool dan ook wel de discussie gehad dat ik hem moest vertrouwen voordat ik hem los liet voor een oefening en dan zou het goed gaan. 
Nu hierkomen"
Maar Abel liep de volgende ochtend los mee in het bos. Samen met Jip, die nooit zomaar een ander pad in slaat. En het was tijdens een hittegolf dus ik ging heel erg vroeg. Bovendien waren er geen drukke wegen in de buurt. Abel vond het geweldig om met die heerlijke slungelpoten van hem wat te rennen en te struinen. Hij wilde mij eigenlijk ook vanaf dag 1 niet uit het oog verliezen, dus ik vertrouwde het volledig. Tot hij na een half jaar ineens zoooeeeffff achter een haas aan ging. Ik heb Jip rennend naar de auto teruggebracht en toen weer snel teruggegaan naar de plek waar ik hem uit het oog verloren was. Daar ben ik blijven wachten. Ik hoopte dat hij daar gewoon naar terug zou komen. Ondertussen riep ik de longen uit mijn lijf natuurlijk, maar ik ben niet gaan zoeken. Na 40-50 minuten kwam hij inderdaad op die plek terug. “Oh hallo, hier ben ik weer hoor.” 
Amy is nooit langer dan een minuut of 10 weggeweest en dat leverde al veel grijze haren en hartverzakkingen op.
.
Nee, het heeft ook geen zin om dán nog eens boos te worden, als ze eenmaal wel netjes naar je toe komt.
Dat wil ik toch niet dagelijks meemaken.
wie heeft gebroken tenen ?
