Nooit los lopen

[Alfilillo]

@mijke dan heb je het denk ik over los op straat? Dat bedoel ik niet. Ik bedoel los op paden in de natuur waar geen verkeer rijdt.

[mijke]

@mijke dan heb je het denk ik over los op straat? Dat bedoel ik niet. Ik bedoel los op paden in de natuur waar geen verkeer rijdt.

Ik bedoel los in het park. Ik woon in de stad dus echte natuur heb je hier natuurlijk niet. Wel weilanden achter de wijk en daar loopt het meeste ook los. Dat is ook waar honden met jachtinstinct doodgereden worden, want ze rennen achter een konijn aan 5 weilanden verder en dan de brug over en dan over de provinciale weg.

[Alfilillo]

@mijke dan heb je het denk ik over los op straat? Dat bedoel ik niet. Ik bedoel los op paden in de natuur waar geen verkeer rijdt.

Ik bedoel los in het park. Ik woon in de stad dus echte natuur heb je hier natuurlijk niet. Wel weilanden achter de wijk en daar loopt het meeste ook los. Dat is ook waar honden met jachtinstinct doodgereden worden, want ze rennen achter een konijn aan 5 weilanden verder en dan de brug over en dan over de provinciale weg.

Nee, dat herken ik gelukkig niet. Misschien door het soort terrein (geen open weilanden), zoals ik antwoordde aan Kruimel. Of misschien zijn Spanjaarden gewoon heel braaf

[mijke]

@mijke dan heb je het denk ik over los op straat? Dat bedoel ik niet. Ik bedoel los op paden in de natuur waar geen verkeer rijdt.

Ik bedoel los in het park. Ik woon in de stad dus echte natuur heb je hier natuurlijk niet. Wel weilanden achter de wijk en daar loopt het meeste ook los. Dat is ook waar honden met jachtinstinct doodgereden worden, want ze rennen achter een konijn aan 5 weilanden verder en dan de brug over en dan over de provinciale weg.

Nee, dat herken ik gelukkig niet. Misschien door het soort terrein (geen open weilanden), zoals ik antwoordde aan Kruimel. Of misschien zijn Spanjaarden gewoon heel braaf

Of misschien blijven de honden die niet kunnen loslopen gewoon in de tuin wonen? Dat is daar vrij normaal toch begreep ik van diana?

[Alfilillo]

Bij mensen die een tuin hebben wel ja, maar dat is niet zo bij de meeste mensen die in de bebouwde kom wonen. Dan heb je het over de 'urbanisaties'.

[Inge O]

Ik tolereer geen opwinding meer van hem. Ja, voor het hardlopen. Maar in andere gevallen niet. Soms denk ik wel eens dat ik hem zo lui en mak heb gemaakt omdat ik wil dat hij ten alle tijden ontspannen is.

Ik vrees dat dat gedeeltelijk zo is, tenminste, ik zie het ook, bij al mijn honden. Niet op exact dezelfde manier als bij jouw Manu - omwille van verschil in karakter - maar hier zitten ze zeer zelden in hun eigen bubbel, er staan altijd grote antennes op mij gericht en dan bedoel ik niet 'op z'n herders' maar eerder in de achtergrond, als dubbelcheck of ik er ook zo over denk, en dat houdt blijkbaar de adrenaline en het zichzelf verliezen onder een moeilijk niveau.
Ik weet nog dat toen mijn honden eens allemaal mee waren op een praktijkdag voor de studenten op een boerderij, de studenten verbaasd reageerden over hoe rustig mijn honden waren in die omstandigheden. Voor mij is dat doodnormaal, voor anderen blijkbaar niet. Ik vind het ook niet altijd een voordeel maar meestal wel, niet omwille van de rust op zich maar omwille van het onzichtbare lijntje dat er op die manier op elk moment tussen ons zit, ook - of zelfs juíst - op de moeilijke momenten.

Overigens heeft de rust waar ik het hier over heb uiteraard (en gelukkig) niks te maken met een gebrek aan actie, dát is er hier volop.

[Rebble]

Charlie jaagt niet eens maar schiet vanuit het niks in een sprint, rent even een paar rondjes en gaat dan gewoon in draf lopen, rechtdoor en kijkt niet meer op of om. Ze gaat dan meestal ook niet naar andere mensen toe of naar andere honden, gewoon lopen in een prachtige, verende draf. Ik heb met mijn trainster, die echt per hond een oplossing zoekt en niet voor alle honden hetzelfde doet, van alles geprobeerd.

[Marlett]

Reacties over het loslopen kreeg ik eigenlijk nooit. Ik kan het me niet herinneren in elk geval. Andersom wel.
“Een Podenco én een husky los? Zooo”.
Of wat ik had gedaan dat ze los konden. Ik had geen trucs, gewoon keihard en snel leren je honden te lezen. Manu hoeft maar een bepaalde beweging met z’n oor of schouders te maken en ik lijn hem aan. Op zo’n moment is hij namelijk nog bereikbaar en een fractie later absoluut niet meer. Dan heb ik een heel andere hond waarbij ik nooit meer door zou dringen.
Ook aan de lijn trouwens.
Ik tolereer geen opwinding meer van hem. Ja, voor het hardlopen. Maar in andere gevallen niet. Soms denk ik wel eens dat ik hem zo lui en mak heb gemaakt omdat ik wil dat hij ten alle tijden ontspannen is.

Vandaag lag hij op de oprit, los, terwijl er een pauw rond liep en een kat lag te zonnen. Ik ben dan wel bezig maar ik ben heel alert. Één alerte draai van die oren en hij moet naar binnen. Dat weet hij. Soms vindt hij het zelfs prettig dan toch aangelijnd te worden, dan kan hij de fout niet in gaan en vindt daar rust in. Ergens is dat wel sneu denk ik.
Ik geef hem graag vrijheid want hij is er vreselijk dol op maar ik wil echt niet meer dat hij dieren opjaagt of doodt. Dus doe ik het zo.

Kijk, hier heb je voor mij wel een pijnpuntje: hier ben ik zelf (nog) niet zo goed in. Toevallig had ik dit net gelezen toen ik een stageles bij moest wonen, een verse stagiair voor VMBO2 die inderdaad nog niet die subtiele beweginkjes van dat veelkoppige monster zag. En ik realiseerde me achterin dat ik niet meer wist dat ik dat al wel wist. O ja, onbewust bekwaam.

Het zou -voor mij in elk geval- zo fijn zijn als er ook iets bestond als loslooples, ik heb er met al míjn kunde aan gedaan wat ik kon, maar met wat hulp zou ik wellicht nog wel verder kunnen komen. Iemand die meekijkt en zegt 'kijk, nu, zus en zo'. Ik heb dus wel een paar keer meegelopen met een goed aangeschreven uitlaatservice, maar dat was met sliphalsbandjes ook niet helemaal mijn stijl. Bovendien had die het natuurlijk ook heel druk met de roedel.
Ik vind het namelijk wel heel jammer dat het niet lukt. Mijn ideaal was ook dat ik mijn hond op de camping gewoon los bij de tent kon laten liggen, dat ze onaangelijnd meeloopt naar de auto vanaf de poort, dat ze andere honden met rust laat als we die tegenkomen (dat was namelijk ook een ding met loslopen, ze kwam geregeld in een akkefietje terecht).

[Inge O]

Charlie jaagt niet eens maar schiet vanuit het niks in een sprint, rent even een paar rondjes en gaat dan gewoon in draf lopen, rechtdoor en kijkt niet meer op of om. Ze gaat dan meestal ook niet naar andere mensen toe of naar andere honden, gewoon lopen in een prachtige, verende draf. Ik heb met mijn trainster, die echt per hond een oplossing zoekt en niet voor alle honden hetzelfde doet, van alles geprobeerd.

Lijkt me met zo eentje ook echt niet makkelijk. Is ze in huis wel aanhankelijk, of ook erg op zichzelf?

[Marlett]

Ik tolereer geen opwinding meer van hem. Ja, voor het hardlopen. Maar in andere gevallen niet. Soms denk ik wel eens dat ik hem zo lui en mak heb gemaakt omdat ik wil dat hij ten alle tijden ontspannen is.

Ik vrees dat dat gedeeltelijk zo is, tenminste, ik zie het ook, bij al mijn honden. Niet op exact dezelfde manier als bij jouw Manu - omwille van verschil in karakter - maar hier zitten ze zeer zelden in hun eigen bubbel, er staan altijd grote antennes op mij gericht en dan bedoel ik niet 'op z'n herders' maar eerder in de achtergrond, als dubbelcheck of ik er ook zo over denk, en dat houdt blijkbaar de adrenaline en het zichzelf verliezen onder een moeilijk niveau.
Ik weet nog dat toen mijn honden eens allemaal mee waren op een praktijkdag voor de studenten op een boerderij, de studenten verbaasd reageerden over hoe rustig mijn honden waren in die omstandigheden. Voor mij is dat doodnormaal, voor anderen blijkbaar niet. Ik vind het ook niet altijd een voordeel maar meestal wel, niet omwille van de rust op zich maar omwille van het onzichtbare lijntje dat er op die manier op elk moment tussen ons zit, ook - of zelfs juíst - op de moeilijke momenten.

Overigens heeft de rust waar ik het hier over heb uiteraard (en gelukkig) niks te maken met een gebrek aan actie, dát is er hier volop.

Dat is voor mij bijna een heilige graal, die wifi tussen baas en hond, wat 'orde houden' is voor een leraar zeg maar.

[Inge O]

Ik tolereer geen opwinding meer van hem. Ja, voor het hardlopen. Maar in andere gevallen niet. Soms denk ik wel eens dat ik hem zo lui en mak heb gemaakt omdat ik wil dat hij ten alle tijden ontspannen is.

Ik vrees dat dat gedeeltelijk zo is, tenminste, ik zie het ook, bij al mijn honden. Niet op exact dezelfde manier als bij jouw Manu - omwille van verschil in karakter - maar hier zitten ze zeer zelden in hun eigen bubbel, er staan altijd grote antennes op mij gericht en dan bedoel ik niet 'op z'n herders' maar eerder in de achtergrond, als dubbelcheck of ik er ook zo over denk, en dat houdt blijkbaar de adrenaline en het zichzelf verliezen onder een moeilijk niveau.
Ik weet nog dat toen mijn honden eens allemaal mee waren op een praktijkdag voor de studenten op een boerderij, de studenten verbaasd reageerden over hoe rustig mijn honden waren in die omstandigheden. Voor mij is dat doodnormaal, voor anderen blijkbaar niet. Ik vind het ook niet altijd een voordeel maar meestal wel, niet omwille van de rust op zich maar omwille van het onzichtbare lijntje dat er op die manier op elk moment tussen ons zit, ook - of zelfs juíst - op de moeilijke momenten.

Overigens heeft de rust waar ik het hier over heb uiteraard (en gelukkig) niks te maken met een gebrek aan actie, dát is er hier volop.

Dat is voor mij bijna een heilige graal, die wifi tussen baas en hond, wat 'orde houden' is voor een leraar zeg maar.

Haha, ja, wifi, zo zou je het kunnen noemen .

[Kruimel]

Charlie jaagt niet eens maar schiet vanuit het niks in een sprint, rent even een paar rondjes en gaat dan gewoon in draf lopen, rechtdoor en kijkt niet meer op of om. Ze gaat dan meestal ook niet naar andere mensen toe of naar andere honden, gewoon lopen in een prachtige, verende draf. Ik heb met mijn trainster, die echt per hond een oplossing zoekt en niet voor alle honden hetzelfde doet, van alles geprobeerd.

Lijkt me met zo eentje ook echt niet makkelijk. Is ze in huis wel aanhankelijk, of ook erg op zichzelf?

Bas was ook zo. Alleen niet even rondjes rennen maar gelijk weg op topsnelheid. Hij vond ons best aardig en leuk en zocht ook bescherming tegen alle enge dingen (en alles dat met mensen te maken had was eng) maar dat viel compleet in het niet bij jagen.

[Marlett]

Ik vrees dat dat gedeeltelijk zo is, tenminste, ik zie het ook, bij al mijn honden. Niet op exact dezelfde manier als bij jouw Manu - omwille van verschil in karakter - maar hier zitten ze zeer zelden in hun eigen bubbel, er staan altijd grote antennes op mij gericht en dan bedoel ik niet 'op z'n herders' maar eerder in de achtergrond, als dubbelcheck of ik er ook zo over denk, en dat houdt blijkbaar de adrenaline en het zichzelf verliezen onder een moeilijk niveau.
Ik weet nog dat toen mijn honden eens allemaal mee waren op een praktijkdag voor de studenten op een boerderij, de studenten verbaasd reageerden over hoe rustig mijn honden waren in die omstandigheden. Voor mij is dat doodnormaal, voor anderen blijkbaar niet. Ik vind het ook niet altijd een voordeel maar meestal wel, niet omwille van de rust op zich maar omwille van het onzichtbare lijntje dat er op die manier op elk moment tussen ons zit, ook - of zelfs juíst - op de moeilijke momenten.

Overigens heeft de rust waar ik het hier over heb uiteraard (en gelukkig) niks te maken met een gebrek aan actie, dát is er hier volop.

Dat is voor mij bijna een heilige graal, die wifi tussen baas en hond, wat 'orde houden' is voor een leraar zeg maar.

Haha, ja, wifi, zo zou je het kunnen noemen .

Ik heb nog internet met inbelverbinding soms...

[Inge O]

Ik heb nog internet met inbelverbinding soms...

Zolang ze maar werkt .

Bas was ook zo. Alleen niet even rondjes rennen maar gelijk weg op topsnelheid. Hij vond ons best aardig en leuk en zocht ook bescherming tegen alle enge dingen (en alles dat met mensen te maken had was eng) maar dat viel compleet in het niet bij jagen.

Dat was die jachthond waar ik het hoger over had ook, in het begin dan. Er waren ook plaatsen waar ik haar echt 'vrij' gaf (ik spreek van 50 jaar terug, toen kon dat nog veel makkelijker), dan sprong ze bv. een uur door de bieten terwijl wij al verder gingen naar het strand - dat wist ze ook en dan dan kwam ze daar dus een uurtje later ook aan.
Maar toch kon ze zich na verloop van tijd ook netjes aan de 'niet-vrij' regels houden, maar het feit dat je jachthonden altijd moet beperken, als is het maar mentaal, maakt dat ik nooit meer voor jachthonden zou kiezen.

Wat niet hetzelfde is als 'jagende honden', dat doen er heel veel als ze daarin in het begin te vrij gelaten worden.

[Kruimel]

Ja, en dan vertellen ze je op de hondenschool dat je léuker moet zijn dan alle verleidingen. De allerleukste. Nou, ga d'r maar aanstaan. Dat werkt idd bij honden die van nature mensgericht zijn en (hun) mensen sowieso al hartstikke leuk vinden. En als ze verder toch nergens een bal aanvinden. Bij honden voor wie mensen in essentie bijzaak zijn en/of voor wie andere dingen per definitie veel belangrijker zijn werkt dat niet. Gewoon niet.

[Kruimel]

Ik heb nog internet met inbelverbinding soms...

Zolang ze maar werkt .

Bas was ook zo. Alleen niet even rondjes rennen maar gelijk weg op topsnelheid. Hij vond ons best aardig en leuk en zocht ook bescherming tegen alle enge dingen (en alles dat met mensen te maken had was eng) maar dat viel compleet in het niet bij jagen.

Dat was die jachthond waar ik het hoger over had ook, in het begin dan. Er waren ook plaatsen waar ik haar echt 'vrij' gaf (ik spreek van 50 jaar terug, toen kon dat nog veel makkelijker), dan sprong ze bv. een uur door de bieten terwijl wij al verder gingen naar het strand - dat wist ze ook en dan dan kwam ze daar dus een uurtje later ook aan.
Maar toch kon ze zich na verloop van tijd ook netjes aan de 'niet-vrij' regels houden, maar het feit dat je jachthonden altijd moet beperken, als is het maar mentaal, maakt dat ik nooit meer voor jachthonden zou kiezen.

Wat niet hetzelfde is als 'jagende honden', dat doen er heel veel als ze daarin in het begin te vrij gelaten worden.

Bij Bas werkte dat niet. Die bleef echt niet een uurtje in de bieten rondspringen, die was binnen 10 minuten 20 kilometer verderop achter zijn neus aan. Over wegen en spoorlijnen, door bos veld weiland en akker. Dat werkt bij een hond die er ook nog belang bij heeft bij de mensen in de buurt te zijn. Dat was bij Bas niet zo. Hij kwam wel weer thuis, hij was rete-slim en vond de weg terug wel, maar pas als het hem paste en dat kon gerust een dag of zelfs twee dagen later zijn. De keren dat hij de kans kreeg dan want dat was reden om hem buiten altijd aan de lijn te hebben, de tuin te omheinen als Fort Knox en een plek te zoeken waar hij veilig van de lijn kon. Dat laatste lukte eigenlijk niet, alleen een binnenbak van 20x40 mits niemand onverhoeds de deur opendeed. En daar was hij binnen 10 minuten uitgekeken.

[Nanna]

Inderdaad. De mevrouw met de twee American Wolfdogs die hier in de buurt woont kan ze niet meer loslaten. Als in gewoon niet.
Klik ze van de riem en jij kunt als baas verder doodvallen en ze vertrekken in één streep naar Mierlo waar de schaapskudde staat. En denk erom dat er niks leukers is dan dat in hun ogen.
Kun je leuk met ze naar de manege waar ze losgelaten worden in de binnenbak. Daar gaan ze écht niet lopen ‘dollen en razen’ hoor. Even snuffelen waar de paarden gescheten hebben en daarna kijken of er ergens een opening is waardoor ze naar buiten kunnen.
Eigenlijk is het zielig om zulke honden te fokken. Zoveel frustratie die er niet uit kan.
Snap ook niet dat je zulke honden wilt hebben. Om een beetje de Game of Thrones figuur uit te hangen met twee wolleve?

[Kruimel]

Ik denk dat het heel moeilijk voor te stellen is als je zoiets nooit van dichtbij hebt meegemaakt. Als je altijd brave honden hebt gehad, of honden die braaf te maken waren, en./of je bent zelf heel goed in opvoeden.

[Kruimel]

Inderdaad. De mevrouw met de twee American Wolfdogs die hier in de buurt woont kan ze niet meer loslaten. Als in gewoon niet.
Klik ze van de riem en jij kunt als baas verder doodvallen en ze vertrekken in één streep naar Mierlo waar de schaapskudde staat. En denk erom dat er niks leukers is dan dat in hun ogen.
Kun je leuk met ze naar de manege waar ze losgelaten worden in de binnenbak. Daar gaan ze écht niet lopen ‘dollen en razen’ hoor. Even snuffelen waar de paarden gescheten hebben en daarna kijken of er ergens een opening is waardoor ze naar buiten kunnen.
Eigenlijk is het zielig om zulke honden te fokken. Zoveel frustratie die er niet uit kan.

Dat. Dat je je hond niet kunt geven waar hij echt behoefte aan heeft om compleet en gelukkig te zijn. Dat gevoel had ik bij Bas dus ook steeds, dat ik hem tekort deed. Het ligt vast aan mijn gebrekkige opvoedkunst en improvisatievermogen etc. maar ik ben er niet in geslaagd om daar een manier voor te vinden die hetzelfde opleverde als 2 dagen de hort op.

[Rebble]

Charlie jaagt niet eens maar schiet vanuit het niks in een sprint, rent even een paar rondjes en gaat dan gewoon in draf lopen, rechtdoor en kijkt niet meer op of om. Ze gaat dan meestal ook niet naar andere mensen toe of naar andere honden, gewoon lopen in een prachtige, verende draf. Ik heb met mijn trainster, die echt per hond een oplossing zoekt en niet voor alle honden hetzelfde doet, van alles geprobeerd.

Lijkt me met zo eentje ook echt niet makkelijk. Is ze in huis wel aanhankelijk, of ook erg op zichzelf?

Charlie is wel een beetje een sorry dat ik besta hond maar thuis is ze wel aanhankelijk, buiten aan de (lange) lijn trouwens ook, dan hebben we prima contact. Ik blijf erbij (ondanks de embarkuitslag) dat er een enorme scheut Griekse herder in zit, zelfstandig kuddebewaker. Het maakt het loslopen niet onmogelijk maar het is wel een verklaring waarom het mij niet lukt met haar.
Toevallig zei ik van de week nog tegen mijn zus dat ik Charlie in sommige situaties ontzettend slecht kan lezen, ze is heel stoïcijns. Met Izzy (boerenfox) had ik dat helemaal niet, die hoefde haar oor maar te bewegen en ik wist precies wat er ging gebeuren.

[Loraine]

Ik kan de allerleukste van de hele wereld zijn maar zogauw Divka een konijn denkt te zien is ze een zwarte streep achter dat konijn aan.
Die heb ik weleens compleet hysterisch krijsend en stuiterend aan de lijn gehad omdat er een konijn langs liep.
Kun je echt honderd keer beter een Mahdu hebben wat dat betreft; luistert minder goed maar trekt hooguit een sprintje achter een konijn aan omdat die zo lollig wegrent en is binnen een minuut wel weer terug.

[Nanna]

Hahaha, de fokker van mijn eerste Deerhound leek het wel geslaagd om er nog een ras bij te pakken.
De cirneco dell’ Etna.
Ze hingen altijd wandelen met hun Deerhounds dus de Cirneco ook mee. En die peerde hem ter plekke. Ze kwam een paar daten later terug met een pens vol konijnen
Die kon nooit meer los. Ze is oud geworden en was een énig beest maar het Cirncofokprogramma eindigde meteen daar

[sabine]

Ik heb nog internet met inbelverbinding soms...

Zolang ze maar werkt .

Bas was ook zo. Alleen niet even rondjes rennen maar gelijk weg op topsnelheid. Hij vond ons best aardig en leuk en zocht ook bescherming tegen alle enge dingen (en alles dat met mensen te maken had was eng) maar dat viel compleet in het niet bij jagen.

Dat was die jachthond waar ik het hoger over had ook, in het begin dan. Er waren ook plaatsen waar ik haar echt 'vrij' gaf (ik spreek van 50 jaar terug, toen kon dat nog veel makkelijker), dan sprong ze bv. een uur door de bieten terwijl wij al verder gingen naar het strand - dat wist ze ook en dan dan kwam ze daar dus een uurtje later ook aan.
Maar toch kon ze zich na verloop van tijd ook netjes aan de 'niet-vrij' regels houden, maar het feit dat je jachthonden altijd moet beperken, als is het maar mentaal, maakt dat ik nooit meer voor jachthonden zou kiezen.

Wat niet hetzelfde is als 'jagende honden', dat doen er heel veel als ze daarin in het begin te vrij gelaten worden.

maar dan bedoel je met 'jachthonden' geen retrievers maar vooral lopende honden denk ik?

[Inge O]

maar dan bedoel je met 'jachthonden' geen retrievers maar vooral lopende honden denk ik?

Lopende en staande, geen retrievers, nee .

[EchoMira]

maar dan bedoel je met 'jachthonden' geen retrievers maar vooral lopende honden denk ik?

Lopende en staande, geen retrievers, nee .

Nee, dat zijn liggende, hijgende honden.