Een Hondenleven

Leuk! Voor hen ook mooi om die (snelle) ontwikkeling te zien - het verschil met Dushi's perspectief vanuit het dodingsstation is enorm.
En zij zullen ook minder positieve ervaringen opdoen zo hier en daar. Dweilen met de kraan open voelt dan net even wat minder moedeloosmakend.

Kimmie schreef: ↑04 jul 2024, 19:05
Wat opviel was toen ik mij omgekleed had ( loop thuis altijd in een joggingbroek/tshirt) in wat nettere kleren was dat Dushi mij eng vond, mij niet herkende? of gewoon niet zo goed wist wat ze er nu mee aan moest...

Nou, dan weet je wat je te doen staat, hè... maandag kort rokje, dinsdag hoge hakken, woensdag lange mantel, donderdag spijkerbroek met wijde pijpen, vrijdag overall, zaterdag joggingbroek, en zondag nou vooruit nog een keer joggingbroek.

Die laatste foto zegt het allemaal

Kimmie schreef: ↑29 jun 2024, 09:11 Ik weet ook niet of je leeftijd aan een gebit kan zien, alleen het viel mij op dat ze wat gelere tanden heeft, met van die bruine randjes aan de onderkant, maar ik hoop dat ze veel jonger is als 5 jaar!

Het is echt zo'n lief meisje, gisteravond heeft ze voor het eerst tussen ons in geslapen, en is ze getutteld door Flossie:

Ik word er altijd zo melig van, maar Flossie vangt kluitjes als een andere hond gaat graven.. en gister was dat bij Dushi

Had ik al weleens gezegd dat ze echt een heel leuk meisje is??

Overigens wat betreft gebit: aanslag en vergeling schijnt ook iets te maken te (kunnen) hebben met enzymen in het speeksel. Af en toe een scheutje tomatensap over het voer zorgt ervoor dat aanslag beter verwijderbaar is en tanden wat minder geel ogen.

Ik vind Dushi een ontzettend grappig hondje. Beetje een tiepje Chaiou
En hoewel ik niet zo van de Rottweilers ben, ben ik best onder de indruk van die van jou - zowel uiterlijk vertoon als gedrag: schitterend!

Mooi om te zien dat de spanning rondom ogen en mondhoeken wegtrekt!

En gebit beoordelen blijft, eenmaal volwassen, lastig.
FaeLynn kwam hier met 6.5 mnd (onbetwiste, formele geboortedatum), eet hier van het begin af aan KVV, geen zoetigheid etc. Maar die heeft een hopeloos gebit. Na een gebitsbehandeling en ondanks schoonmaken/poetsen is alles binnen no time niet wit en sprankelend meer.

Oeh, wat wil ze graag aardig zijn en aardig gevonden worden

Kimmie schreef: ↑27 jun 2024, 17:09
Hier zijn wat filmpjes nog van haar, maar kan me voorstellen dat ze niet heel bijzonder zijn ofzo, haha.

Haha, 6 dagen geleden zou je het nog SUPERbijzonder gevonden hebben, alleen al de gedachte dat ze zo zou kunnen zijn

Lekker, hoor! Overigens vind ik ook (of júist) die niet zo spannende filmpjes altijd wel leuk om te zien. Ze is (nu) een plezier om naar te kijken.
Kunnen jullie haar allebei inmiddels aanhalen zonder dat ze terugschrikt ? En krijgt ze al wat mee van de wereld buiten eigen tuin/erf/land ?

.... nou, als ik af en toe om een hoekje kijk op Bokt, dan zijn het niet eens kleine stapjes vooruit, maar enorme stappen!!

Rust ✓ Roedel ✓ Ruimte ✓
... ik verbaas me toch elke keer weer hoe veerkrachtig honden kunnen zijn en hoeveel de context uitmaakt in wat ze laten zien aan gedrag.
Dushi is daar wel een heel sprekend voorbeeld van: wat doet ze het geweldig!
Lekker, hoor - scheelt toch weer een hoop zorgen en aanpassingen. Kun je meteen beginnen met blij zijn

Jaaa, ze is er!!
Het 'landen' is in elk geval soepel gelukt. Dat geeft alle vertrouwen voor 'aarden' en zichzelf laten zien in de komende tijd.
Prachtig om te zien.
Heeft ze al contact gemaakt met Mira?

Nou, welterusten maar vast dan, hè

Kimmie schreef: ↑22 jun 2024, 12:18
En ze gaat net als Mira, vanuit de bus meteen in de auto, en wij tillen haar van de auto zo de tuin in, zodra het kan vervang ik het tuigje voor een veiligheidstuig en die mag ze voorlopig aanhouden..

Het doet me echt wat merk ik, deze hele maand, waarin zoveel gebeurd is en morgen om deze tijd is ze gewoon in huis.. Ben zo benieuwd naar haar...

Niet jouw verantwoordlijkheid op dit moment, hoor, maar had verwacht dat ze vanuit Roemenie al in een veilig tuig was gehesen, zeker met een angstige hond - was hier met Sem en Chaiou wel het geval. Er kunnen onderweg altijd lullige oepsmomentjes voorvallen.

Spannend hoor, zeker nadat je ook al een pittige tijd met verlies achter je kiezen hebt, en dan de komst van Mira en nu Dushi...
Ben heel nieuwsgierig hoe ze gaat landen, en dan aarden en dan zichzelf laten zien!

Kimmie schreef: ↑22 jun 2024, 09:02 Dushi in de bus:


Ze zitten nu omgeving van Wenen, nog een heel eind te gaan..

Misschien wordt het wel 05:30 voor ze aankomt , komt het allemaal net wat gemakkelijker uit.
Wat een los tuigje heeft ze aan trouwens.

Hmm, da's zo ongeveer de beroerdste tijd die je verzinnen kunt

Mijn ervaring is dat filmpjes vooral iets zeggen over je/zijn/haar startpunt, en dan ook nog in andere context, maar veel minder over ontwikkeling daarna.
Hier lopen inmiddels hond 11 t/m 17 rond, 14 x een herplaatser, 1x pup-uit-Spanje, uit heel diverse omstandigheden, achtergronden, drijvende emoties en rassen. Soms waren ze zoals gefilmd, maar doken er andere dingen op. Soms klopte het feilloos. Soms was het een afgebakende, specifieke angst of gewoonte die heel veel tijd bleek te kosten, soms een diffuus onwelbevinden dat als sneeuw voor de zon verdween.
Mojo, een van de laatste 3, presteerde het om bij het Nederlandse opvanggezin echtechtecht niet naar buiten (of heel snel weer naar binnen) te willen, ondanks rustige tuin, ondanks ander 'hondenvriendje', ondanks fijne opvangbaas - piepend en stampvoetend buiten bij de deur. Bijna reden geweest om hem niet op te halen. Hier bij ons is ie vanaf het begin - in sneeuw, regen, wind, kou - de laatste van 't spul die binnenkomt, vermaakt zich kostelijk, staat te stuiteren als ie mee naar buiten denkt te kunnen.... dus zeg 't maar ...

@Kimmie Weet je al wanneer ze gaat arriveren, ze is inmiddels onderweg toch?

Kimmie schreef: ↑17 jun 2024, 12:08
Buiten wandelen is nog wel spannend, maar toch heel knap van haar hoe ze het doet..

Ze laat wel spanning zien - lijkt een mix tussen onwennigheid en angst -, maar ze lijkt ook oogcontact/steun te zoeken met degene die de riem vasthoudt. Daarnaast zie je af en toe een snelle blik op de omgeving, die ook gevoed lijkt te worden door interesse, niet alleen door angst.

Is er enige zekerheid over de schatting van haar leeftijd, of is het maar een gok?

Kimmie schreef: ↑14 jun 2024, 16:56
Ik hoop het zo, dat onze honden haar zo gaan helpen... en de rust die ze hier gaat krijgen, ik denk en hoop echt dat ze daardoor minder angstig gaat zijn...

Ik zie het hier bij elke hond weer (en het zijn vrijwel altijd herplaatsers met kanttekeningen): rust, ruimte, roedel & regels (niet als 'militaire drilstructuur', maar als veiligvoorspelbare kaders en herkenbare ritmes), dat haalt scherpe kantjes weg, van angst, van reactiviteit, van bozigheid, van onvoorspelbaarheid.
Je hebt de omstandigheden, de roedel en de ervaring, dus Dushi vindt vast haar weg wel.

Ik snap waar je voor je gevallen bent
En de progressie in vrij korte tijd is bemoedigend.
Dat ze straks in een stabiel groepje komt, met Mira als voorbeeld voor hoe-het-soms-niet-moet, zal haar vast helpen, als de 2 dames een beetje matchen met elkaar.
Leuk, hoor!!!!