Een Hondenleven

Dan mis ik dus dat duimpje soms om aan te willen geven dat ik het eens ben met een bepaald schrijven.

@CatnDog Je nuanceert terecht, maar in de reactie die ik quote staat dat je adviseert om bij de deur te staan en als de hond dan gaat je die dan even een fikse correctie geeft zodat hij gaat leren dat hij dat niet meer mag doen.

"Je hebt hem aan de lijn. Hij zit rustig op de deurmat. Je doet de deur open en je staat klaar. En als hij dan naar buiten vliegt dan krijgt hij me toch een heisa dat hij het van de rest van z'n leven niet meer vergeet. Zo. probleem opgelost.
Eerstvolgende keer onderweg aan de lijn als hij op een vogel wil afstuiven: idem ditto. Dan gaat het kwartje opeens vallen: doen we toch maar niet meer."

Nogmaals, ik wil niemand aanvallen of afvallen, maar kijk even uit wat je adviseert, en dat geld voor mijzelf idem, want ik denk ook vaak in dingen aan of afleren met bepaalde in kader van bepaalde rassen of ras eigenschappen.

Ik kan er alleen niet zo goed tegen om een te adviseren en daarna dingen te gaan bagatelliseren.

Sirene schreef: ↑05 jun 2024, 17:30

Cooper schreef: ↑05 jun 2024, 17:11
Dit is eigenlijk waar ik telkens tegenaan loop. De 1 zegt je pakt hem te hard aan, wat overigens echt wel meevalt. De ander zegt dat ik te meegaand ben. Eigenlijk zitten Cooper en ik in hetzelfde schuitje, we weten beiden nu ff niet hoe te handelen. Veel te veel meningen en tegenstrijdige adviezen.

Het gaat om duidelijk en consequent zijn.
Jij moet Cooper vertellen wat je wilt zien.

Maar dat is best moeilijk als je niet weet hoe je dat voor elkaar krijgt.

Cooper schreef: ↑05 jun 2024, 17:11

blondie schreef: ↑05 jun 2024, 16:30

Natalie schreef: ↑05 jun 2024, 14:28


Ze zegt het overigens zelf hè.

Ja, dat en iets anders had ik ook gelezen. Ik had vanmiddag wat getikt maar niet gepost, ik zal het wel posten, maar blijf van mening dat Cooper hele meegaande baasjes heeft, misschien te meegaand waardoor dit gedrag dus juist voortduurt.

Dit is eigenlijk waar ik telkens tegenaan loop. De 1 zegt je pakt hem te hard aan, wat overigens echt wel meevalt. De ander zegt dat ik te meegaand ben. Eigenlijk zitten Cooper en ik in hetzelfde schuitje, we weten beiden nu ff niet hoe te handelen. Veel te veel meningen en tegenstrijdige adviezen.

Mijn reacties zijn niet aanvallend, beschuldigend of veroordelend bedoelt, dat wil ik even helder hebben.
heb zelf niet heel lang honden, maar wel diverse karakters ondertussen in huis gehad met bepaalde dingetjes. En drill manieren van training ervaren én ook de hele positieve manier van benaderen, waar ik me soms ook nog steeds niet altijd in kan vinden.

Ik weet wel dat ik ondertussen van alles wat mee pik, maar met name van Bluf en Finn heb geleerd dat teveel vrijheid (Bluf) niet echt de prettigste honden kunnen zijn in drukke woonomgeving en dat bij heftige corrrectie en manier van aanleren (Finn) je een ontwijkende hond krijgt die of in verzet komt of gaat pleasen en dat dat de band tussen hond en baas geen goed doet.

Ik snap denk wel waar je dan tegenaan loopt samen. Er is ook geen specifieke manier om dingen te doorbreken, de ene hond is de ander niet, en de ene baas ook de ander niet. Herplaatser, pup, buitenlandse of nederlandse pup, om het even vind ik dan wel. Je moet het samen gaan doen,, en die hond doet en reageert gewoon zoals hij denkt dat hij het het prettig vind of gewend is om te doen tot je aangeeft hoe je het anders wilt zien.

Ik blijf wel van mening dat honden die zichzelf iets te veel vrijheden toe eigenen je moet beperken in dat gedrag en moet sturen in wat je wel wilt zien, en hoe is dan altijd weer de vraag.
Zelf ben ik net iets rapper dan mijn partner als ik bepaalde signalen zie bijvoorbeeld. Maar we zitten allebei wel op dezelfde lijn inmiddels wat buitenlopen betreft en hoe we de honden sturen op bepaalde momenten.
En ik gok dat ze bij mijn vriend soms net even meer wegkomen met dingen, dan bij mij.. maar de tijd dat plassende mannen in bosjes de stuipen op lijf werden gejaagd door een hond die iets teveel lijn kreeg is voorbij (hoop ik, en anders durft mijn vriend het me niet meer te vertellen..)

Cooper schreef: ↑04 jun 2024, 16:27

CatnDog schreef: ↑04 jun 2024, 16:23

Cooper schreef: ↑04 jun 2024, 10:36 Ja, hij kan prima rustig op de deurmat zitten en blijven. We zetten een voet buiten er vliegen vogels en het is einde oefening. Vogels blijven de allergrootste trigger.

Maar dat is toch echt het perfecte moment om te oefenen. Je hebt hem aan de lijn. Hij zit rustig op de deurmat. Je doet de deur open en je staat klaar. En als hij dan naar buiten vliegt dan krijgt hij me toch een heisa dat hij het van de rest van z'n leven niet meer vergeet. Zo. probleem opgelost.
Eerstvolgende keer onderweg aan de lijn als hij op een vogel wil afstuiven: idem ditto. Dan gaat het kwartje opeens vallen: doen we toch maar niet meer.

Dit doe ik ook maar het interesseert hem helemaal niks. Hij maakt en driedubbele flikflak kijkt om van zoooo heeee, en door .

Ik had deze even gemist.
Ben geen heilige hoor, ik kan ook kort door de bocht zijn met correcties.
Ik vind het alleen wel belangrijk dat ik (en zoals boven vind ik een fikse correctie eerlijk gezegd en als de hond het vervolgens nog blijft doen dan kun je blijven doorgaan op die manier, maar dat werkt dan dus niet.) een correctie/zeker lichamelijk of lijn, dan wel toepas als de hond wel eerst heeft geleerd hoe je het wél wilt zien.

Glory, Aki en Chara en Bluf hadden een sterke neiging tot najagen, opjagen. Dan had ik ze de fout in kunnen laten gaan en dan een goede ruk aan een lijn kunnen geven in de hoop dat ze dat gedrag zouden gaan stoppen, maar er staat geen alternatief tegenover, of leren dat het niet gewenst is.

Bluf was een hond die dit jaag gedrag vertoonde, en zo eigenwijs als maar zijn kon, groot en best sterk en al 2,5 jaar oud. Door haar heb ik geleerd dat ik dingen op een andere manier moest zien aan te vliegen.

Mijn eerste hond heeft me trouwens doen inzien dat niet alles met correctie aangeleerd/afgeleerd dient te worden. Die hond luisterde als een tierelier, maar op een bepaald moment kon je merken dat daar een bepaalde angst voor correctie aan ten grondslag lag. En toen ik dat merkte door een reactie bij mij, vond ik dat best heftig om te ervaren.
Ik ben blijkbaar naar de honden toe ook best pittig soms, maar ik wil absoluut niet dat ze uit angst in een keurslijf gaan lopen.

Ik blijf erbij dat je in de meeste situaties pas kunt straffen als ze weten wat je dan wel van ze verwacht, en dus die optie eerst krijgen.

Dit staat wel een beetje buiten trekken aan de lijn denk ik.
Tijdens de puberwandeling heb ik er wel twee gezien trouwens waarvan ik dacht.. mijn hemel.. hoe hou je het vol. Een van de dames die met haar hond mee deed baalde enorm, omdat ze dacht dat de honden los zouden mogen om te spelen. De intentie was dus juist om aangelijnd normaal te kunnen wandelen met je hond. Zij wilde zo snel mogelijk de hond van de lijn, want dat was hij gewend om dan op iedere willekeurige hond af te stieren en meestal te gaan spelen. Ik dacht toen echt.. ik hoop jou op strand of in duin niet te treffen.. Maar die hond kon dus ook écht niet relaxed lopen aan een lijn, en in mijn beleving puur omdat hij beloond zou worden door losgelaten te worden en dan zijn goddelijke gang te mogen gaan in een losloopstuk.

Heb daar ook wel het nodige van opgestoken toen, ik had Glory mee, en die kon er ook wat van hoor met trekken omdat de lijn korter was dan ze gewend was en veel reuring om ons heen.
Insteek vond ik dan wel apart om te merken, de ene mevrouw ging er vanuit dat ze de honden los kon gooien om in groep te laten lopen en te spelen want aangelijnd wandelen was geen doen.. en bij anderen was het in begin drama, en best pittige honden en als ze werden overgenomen door een instructeur van de school zag je ineens dat het wel degelijk kon, dat rustig lopen zonder spanning op de lijn en zonder overdreven veel voerbeloning of gepraat en commando's geven.

En niet de meest gedweeë kleine honden waren dat. Soms is het toch ook echt wel je eigen mindset in wat je accepteert en niet accepteert denk ik dan, in combi met hoe je jezelf aanleert om te lopen met je hond(en).

Maar ben niet wars van correctie, maar leer je hond eerst wat je wel verwacht en wees afwijzend of kritisch op het andere.

Natalie schreef: ↑05 jun 2024, 14:28

blondie schreef: ↑05 jun 2024, 14:17

Natalie schreef: ↑05 jun 2024, 12:31
Ik denk dat je gelijk hebt, ik vind het doodzielig. De hond in kwestie heeft geen flauw idee wat er van hem verwacht wordt, maar wordt wel hard aangepakt wanneer hij niet het gewenste gedrag laat zien.

Nou ik geloof nu niet direct dat Cooper doodzielig is of dat ze hem het vel over de neus trekken.

Ze zegt het overigens zelf hè.

Cooper schreef: ↑04 jun 2024, 16:35 Correcties zijn absoluut hard, helaas. Het interesseert hem geen fluit.

Ja, dat en iets anders had ik ook gelezen. Ik had vanmiddag wat getikt maar niet gepost, ik zal het wel posten, maar blijf van mening dat Cooper hele meegaande baasjes heeft, misschien te meegaand waardoor dit gedrag dus juist voortduurt.

Natalie schreef: ↑05 jun 2024, 12:31

EchoMira schreef: ↑04 jun 2024, 22:28

CatnDog schreef: ↑04 jun 2024, 16:31 Gedrag wordt veroorzaakt en in stand gehouden door de gevolgen ervan. M.a.w.: dan was de correctie niet plotseling/hard genoeg/werd niet als vervelend ervaren.

Dan heb je je hond succesvol afgehard. Zoals een paard een harde mond kan krijgen.
Die honden hebben al zoveel dingen die ze niet begreoen meegekregen dat ze straf zonder het te begrijpen normaal zijn gaan vinden.
Zijn de meeste honden trouwens, hoor.

Ik denk dat je gelijk hebt, ik vind het doodzielig. De hond in kwestie heeft geen flauw idee wat er van hem verwacht wordt, maar wordt wel hard aangepakt wanneer hij niet het gewenste gedrag laat zien.

Nou ik geloof nu niet direct dat Cooper doodzielig is of dat ze hem het vel over de neus trekken.

Hoe kort is de lijn dan, en betekent niet trekken ook dat de hond naast je moet lopen?
Hier is er verschil in aanlijnwandeling, vaak genoeg lopen we niet richting plekken waar ze los mogen of kunnen. Dus is dat een wandeling waarbij ik ze wil laten snuffen, markeren en ontlasten op hun gemak.
Hier lopen ze dus voor me/achter me, en alleen als het even moet heb ik aangeleerd dat ze naast me moeten lopen.

IN aanvang voor zowel pup als de wat oudere dames hebben we wel aan die drang om te gaan gewerkt, dus de reactie op katten en vogels m.n. maar ook kinderen op fietsjes en noem maar op. Maar in principe valt elke hond écht wel iets af te leren, mijn eerste teef was ook 2,5 jaar opgegroeid in boerderij omgeving en zowel los als aan de lijn een ding te noemen, maar na een jaar daar écht goed op trainen en signalen op tijd herkennen was dat voor ca. 90% onder controle.

Trekken, in de zin van continue aan einde van de lijn willen lopen en sneller willen dan ik, dat zag en zie ik weer apart van reageren op de omgeving.
En heb ik dus ook op een andere manier weer aangepakt.

Als ik naar strand loop heb ik de vaste lijnen bij voorkeur, en dat is dan wel wennen en de opwinding is dan wel weer erg hoog dat ik regelmatig ze terug moet fluiten, en soms echt wel een lijncorrectie gebruik als ik 2 keer heb aangegeven dat ze moeten kappen met trekken.
Maar dan is mijn doel om bij een plek te komen waar ze los kunnen, en kan als ze in de lijn blijven hangen ik op een bepaald moment dat privilege domweg wegnemen en krijgen ze commando " Naast" en dat is dan echt op kniehoogte blijven lopen en geen gesnuffel of markeren meer.

IN de lijn van de flexen gaan hangen wat sporadisch gebeurd, idem ik geef aan te stoppen met trekken, en negen van de tien x geven ze daar gehoor aan, zo niet dan betekent het dat ze naast me moeten blijven lopen onder het commando naast. Dat doen ze, maar privilege wat meer ruimte mogen nemen vinden ze leuker, dus kiezen ze uiteindelijk wel eieren voor hun geld als ik daarna weer min of meer vrij geef aan de lijn.

Ik heb dus ook geen makkelijke lijnlopers, gaat een vreemde met ze lopen dan zullen die waarschijnlijk voortgesleurd gaan worden, omdat wij toch altijd wat sturing geven in hoe we graag met zijn allen over straat willen. En ook wij nog steeds op moeten letten of er niet 1 in de sluiphouding gaat bij het zien van kat of vogel..

Nanna schreef: ↑03 jun 2024, 15:43 We lopen weleens met kleindochter en de buggy gaat dan mee. We lopen dus ook niet met zijn vieren steeds voor die buggy want ik rij unverfroren tegen je op. PIEP. Moet je maar uitkijken. En opeens kunnen ze dat dan ook

Is hier met de vuilcontainer...

Nanna schreef: ↑02 jun 2024, 14:41 Vraag me altijd af hoe mensen dat dan doen als het spiegelglad is buiten. Of wordt het dan een soort van Iditarod?
Ik heb vier honden en een slechte rug. Er wordt hier gewoon NIET getrokken. Het mag niet. En ik ben van de korte metten en niet van de paaisnoepjes. Werkt als een tierelier

Maar goed, hoe doe je dat dan, hoe heb jij je honden duidelijk gemaakt dat trekken geen optie is. Of heb je vanaf dag 1 honden die niet trekken?