Een Hondenleven

Duimen dat het nu verbeterd in ieder geval!

Ik wilde al eerder zeggen niet van een bepaalde diagnose af te gaan, op basis van wat sommigen waaronder ik denken te herkennen aan wat je schreef.
Hoe lang is hij nu zo als hij nu is? Kijk, iedere hond kan anders reageren, ook afhankelijk van hoe snel ze zelf voelen achteruit te gaan..

Ik zou op basis van dit filmpje toch even ongemak en pijn uitsluiten.. voor mijn gevoel loopt hij ook op de voorhand erg voorzichtig en het lijkt alsof hij bewust lijkt te kiezen waar hij het meest gemakkelijk loopt.
Finn om als voorbeeld te nemen, bleef lomp doorgaan terwijl hij dus soms omviel of wankelde. In huis bleef hij ook alert en actief en zocht contact, wilde contact met mij en Bluf..
Ik herken dus niet alles wat jij beschrijft.. en in combi met wat je schrijft en filmpje denk ik een hond te zien die nu wel ongemak heeft..

Wel liep Finn ook soms zo zoals in je filmpje als hij wél ongemak had.. maar dat kwam vanuit LSI en af en toe dus zenuwbeknelling als hij teveel had gedaan of toen hij ouder werd die botwoekering wat meer groeide, of kans op ongemak bij bepaalde bewegingen (en daar leek hij dan wel ook zo op te gaan reageren, anders lopen om die bepaalde ongemakken voor te zijn) en niet vanuit DM.
Die LSI is aan de hand van foto's van specifiek de achterhand toen zichtbaar geworden, echt foto's van het lumbaal gedeelte van de ruggenwervel.

Finn heb ik nooit meer laten testen, maar die had ook deze symptomen en inderdaad geen pijn.
Niet echt te zeggen hoe snel het achteruit gaat.
Het kan snel gaan, maar proces kan ook langzaam gaan. Er zijn bijvoorbeeld dan opties om een rolstoel aan te laten meten.
Heb ik zelf niet overwogen omdat da en ikzelf inschatten dat Finn dat toch niet fijn zou vinden, geholpen worden en ondersteuning met een doek vond hij al stom... , daarbij ging zijn achteruitgang ook vrij snel helaas.

Ik zorgde voor antislip matten in huis op specifieke plekken omdat hij moeilijker grip kon krijgen met de achterhand.
Als het verergert maar de kop blijft nog helder dan zou je de achterhand buiten kunnen ondersteunen met een bepaalde tildoek buiten. Finn wilde dat dus niet, dus die bleef waggelen en viel soms om als er een oneffenheid in het veld was, dus een beetje stabiele ondergrond zoeken met wandelen is aan te raden.

Ik heb nog 1x anabolen in laten spuiten omdat hij toch nog wel in beweging was, in poging om toch nog wat spier op die achterhand te stimuleren, maar dat werkte echt heel kort maar.

Finn zijn kop en zijn wil om nog even door te gaan was goed, en hij speelde ook nog met Bluf destijds hij werd wel steeds instabieler. 3 maanden na min of meer diagnose DM (dus zonder bewijs) was hij heel moe en merkte ik ook wel dat het naar zijn kop aan het gaan was, en kon op 1 moment niet zelfstandig opstaan om naar de waterbak te lopen, hij keek me aan en toen wist ik dat het tijd was om afscheid te nemen.

Ik dacht dat via slijmvlies het wel vast te stellen was, die DM. Maar toen ik pakket binnen had gekregen stond de afspraak voor inslapen al vast, en hij had geen nakomelingen dus vond ik het niet echt van belang om het nog te laten testen.

Heel veel sterkte als het dit echt is, alle ziektes zijn moeilijk en ronduit k*t maar bij deze blijft het hoofd vaak nog willen, maar werkt het lijf niet meer mee en er is geen medicatie tegen...