Een Hondenleven

Marc schreef: ↑09 nov 2022, 08:49

EchoMira schreef: ↑08 nov 2022, 22:06 Nee, ik heb niets vastgelegd. Als ik ineens niet meer op kom dagen op mijn werk en ik dood gevonden wordt snapt iedereen dat echo en mira verzorgd moeten worden. En dat kan ook iedereen doen.

Ik heb niet zo de behoefte om alles dicht te timmeren en als ik tijdens hun levensjaren dood ga is dat hoofdzaak, niet de honden.

Ik reken wel op jou als Hans en ik tegen een boom rijden. Want met name Bas ken jij goed en dan plaats je haar tenminste gepast. Guus kan overal wel heen. Ik wil niet dat Bas van een oud vrouwtje wordt omdat ze rustig en oud is. Ze moet gezond voer, slank en veel lopen anders gaat ze stuk.

Geef Bas maar aan je ouders want met Hein kan ze het ook prima vinden haha.

Bas mag gewoon mee naar kantoor. Krijgt ze haar eigen rennetje en een mandje op mijn bureau.

Dirkje schreef: ↑08 nov 2022, 23:55

Nanna schreef: ↑08 nov 2022, 21:30 Ik zit er trouwens steeds vaker aan te denken om na deze honden geen andere meer te nemen. Dus count me out als nieuwe hondenbaas.

Jij zou weer een Whippet nemen had je gezegd.

Nanna verandert net zo vaak van mening over of ze klaar is als dat ik mijn berichten aanpas.
Slaat helemaal nergens op.

Kells schreef: ↑08 nov 2022, 22:55

EchoMira schreef: ↑08 nov 2022, 22:20
Ondertussen ben ik dood voor ik 50 word. Mag dat even de kwestie zijn? Of moet ik vast zogenaamd bescheiden naast de uitvaartpolis gaan zitten koekeloeren?

Is er iets dat wij niet weten? Overlijden voor je 50ste is een kwestie.

Nee, haha. Ik bedoel natuurlijk dat mira en echo er anders niet meer zijn. Ik hoop dat ze nog lang goed blijven maar of ze 34 gaan worden...dat weet ik nog niet. En eerder was ik niet van plan mijn parkeervergunning in te leveren. Ik ga echt 15 jaar als een kafferend lijk in een hospice liggen dus die beesten zijn dan allang dood en vergeten.

We hebben toch al dat topic over de ikleefnogknop?

Ik ben vorige week nog bij een collega langsgereden toen hij er om twee uur nog niet was terwijl we op zaterdag om 11 uur afgesproken hadden. Hij was de afspraak vergeten en had zijn telefoon per ongeluk op vliegtuig staan.
Maar als hij dood was geweest had ik heus zijn katten wel gaan verzorgen.

Als ik morgen dood wakker word, gebeurt het ongeveer hetzelfde. Dan zitten de honden maximaal 2 dagen in hun slaapkamer en dan weet mijn familie het wel.
Die komen dan echt niet in het asiel. En anders komen ze wel in het asiel. Daar zijn ze na twee dagen ook weer weg.

Ondertussen ben ik dood voor ik 50 word. Mag dat even de kwestie zijn? Of moet ik vast zogenaamd bescheiden naast de uitvaartpolis gaan zitten koekeloeren?

Nee, ik heb niets vastgelegd. Als ik ineens niet meer op kom dagen op mijn werk en ik dood gevonden wordt snapt iedereen dat echo en mira verzorgd moeten worden. En dat kan ook iedereen doen.

Ik heb niet zo de behoefte om alles dicht te timmeren en als ik tijdens hun levensjaren dood ga is dat hoofdzaak, niet de honden.