Marc schreef: ↑09 aug 2022, 22:01 Maar hoe sta je tegenover alle ongelukjes? Want die gebeuren altijd voor iemand beseft hoe zijn of haar pitbull kan en zal reageren. Een pup doet niks. Iedereen probeert sociaal gedrag uit en dan ineens.....is iemand anders hond de lul. Hoe sta je daar tegenover? Met wat geluk wordt de pitbull eraf getrokken en loopt het met een sisser af. Helaas heel vaak ook niet. De pitbull eigenaar hoort en weet er eigenlijk weinig van want die loopt meestal weg.
De mate van agressie en de wijze waarop de hond al dan niet doorzet gaat vrijwel altijd gepaard met een incident namelijk.
Een hond van mij is echt aangevallen door een pitbull. Ik had gruwelijk geluk dat het mijn grootste sterkste hond was. Een vrij kleine pitbull begon uit het niets mijn herder x bouvier te mollen. Althans dat was het idee. Goddank greep mijn hond die hond en pinde ze hem vast. Met heel veel moeite hebben wij de pitbull los gekregen en kon mijn hond er zonder al teveel ellende mee weg komen. Mijn huidige honden zijn onmiddellijk dood.
Hoe kan je dat gedrag voor lief nemen? Muilkorf erom en klaar? Wanneer doe je die om? Na 1 of 2 incidenten? Of vanaf pup? Ik vind het ontzettend lastige materie en lastig te accepteren dat dat hondenras zoveel lieve honden om zeep heeft geholpen om niks.
En het zijn altijd de teckels, Maltezers, yorken en poedels die gemold worden. Van een labrador of herder krijg je ze nog wel op tijd af. Als je geluk hebt. Maar die kleintjes zijn altijd de lul en zelf doen ze niks. Ik loop door de pitbull rage in Nederland liefst met een jachtlijn in mijn zak om te wurgen en een busje pepperspray en liefst een schroevendraaier. Omdat zoveel mensen het zo'n geweldig ras vinden en er elke keer een klein hondje moet sneuvelen voor de muilkorf gekocht wordt.
Dat is inderdaad weten wat je aan de lijn hebt en daar vooraf op anticiperen. In jouw geval vanwege het ras/type.Nicoline schreef: ↑09 aug 2022, 22:16 Geen enkele van mijn honden heeft ooit een incident veroorzaakt, weten wat je aan de lijn hebt doe je ook door vooraf uit te zoeken. En om er dan in Colin's geval achter te komen, met muilkorf om, dat het bij hem heel erg meevalt. Er hoeft niet altijd iets fout te gaan, het kan ook andersom, van het ergste uitgaan en dan een meevaller hebben. En dat van het ergste uitgaan vind ik persoonlijk maar een kleine moeite. Degelijk materiaal, muilkorf om, nou dat is dan 1 extra handeling voordat je de deur uitgaat. Ik heb het dan over mijzelf, en ik hoef ook niet op zondagmiddag het park in. En ik hoef ook geen incident mee te maken om te weten dat Colin een vriendelijke hond met een speelbuiging begroet, maar dat die herder die gisteren op hem klapte (liep los in aanlijngebied) geluk had dat Colin een korf omhad.
Maar bij alle sociale pitbulls die ik ken is dat op zo'n manier gegaan, als meevallers bij baasjes die voor de zekerheid van het ergste uitgaan en daar ook geen moeite mee hebben.
Amy draagt ook een muilkorf als ze op onoverzichtelijke plekken los loopt en zij heeft ook nog nooit een andere hond gebeten of ook maar een haar gekrenkt. Maar ik zag wel kleine signalen die mij niet helemaal lekker zaten: hoe ze op kleine, rennende hondjes op afstand kan reageren en de spanning die ze heeft bij het ontmoeten van vreemde honden. Hier in Spanje hebben we daar geen last van, maar in NL kwam er toch nog wel eens een onbekende, opdringerige hond op haar af gestoven, ook al wandelden we op heel rustige en overzichtelijke plekken. Dan neem ik liever het zekere voor het onzekere, ik zou het mezelf niet vergeven als ze wél een keer schade zou aanrichten. En ik denk helemaal niet dat ze dat snel zou doen, maar ik kan mijn hand er ook niet voor in het vuur steken dat ze het nooit zou doen.
Ze luistert erg goed, dus ook met muilkorf mag ze niet op kleine hondjes af stuiven bijvoorbeeld, maar ik ben ook niet onfeilbaar en zie niet alles altijd meteen. Het is gewoon een extra veiligheid, ze heeft er zelf gelukkig totaal geen problemen mee.
waarop ik terugroep dat als ze hun hond niet *nu* komen ophalen dat ik die korf afdoe, dan kan het opeens wel. Dat was ook een herder trouwens, maar dat doet er niet toe, ik denk dat je met kleinere of minder weerbare honden gewoon altijd dit probleem zal houden en dat is inderdaad heel rot.
), het is wel echt heel kwetsbaar en ik weet heel goed dat als een hond kwaad wil, zij echt een eenhapscracker is natuurlijk. Ik til haar ook altijd op. Zij is bang, dat is een goed excuus, maar in veel gevallen vertrouw ik het zelf ook gewoon niet. Aan de andere kant wordt Aloy volgens mij ook maar een sprietje en een Sheltie is evengoed ook een eenhapscracker (mijn Saar was maar 32 centimeter hoog en woog minder dan Froo). Het is gewoon jammer dat die rassen zo vaak bij mensen terechtkomen die er gewoon geen zouden moeten hebben en dat dat zo’n impact kan hebben. Als alle eigenaren zo waren als jij, zou ik een stuk geruster lopen met mijn ukkie.
Maar dat zal nog een aantal jaren duren, momenteel wil ik er zeker geen drie. Wanneer het hondensporten ooit ophoudt komt er een miniatuur Schnauzertje 
Heerlijke kleine hondjes vind ik dat.
wat zijn mensen toch wreed. 
Oh, en ik wil een Meeko. Kelpies zouden sowieso ook goed passen. 
Oorspronkelijk komen ze uit een kruising Whippet x Sheltie. Geen probleem om te vinden dus.