Pupprijs

[Mo-yi]

Ik vind het zelf eigenlijk vrij bizar om van een fokker te verwachten dat die altijd op stel en sprong klaarstaat om een hond terug te nemen. Eenmaal verkocht (of weggegeven) is de hond niet meer van jou, dan ben je er niet meer verantwoordelijk voor. Zo simpel is het wel vind ik. Dat geldt voor fokkers net zo goed als voor stichtingen, maar bij stichtingen zijn we dan juist weer verontwaardigd als die in het contract zetten dat de hond verplicht naar hen terug moet of altijd van hen blijft. Het kan niet allebei. Of de hond is voor altijd van degene die hem verhandelt. Of de hond is van degene die hem koopt/krijgt, voor altijd. Dus ook als die hem niet meer wil of kan houden blijft hij verantwoordelijk voor wat hij er dan mee doet. Dat lijkt mij eerlijk gezegd logisch en wenselijk.

Ik begrijp natuurlijk wel dat je als fokker zo begaan bent dat je het wilt, en doet. En dat is natuurlijk dikke prima. Maar ik vind het wel erg ver gaan om anderen te gaan veroordelen als die dat niet willen, of kunnen. Je best doen voor een goede herplaatsing is toch ook goed. En ook dat vind ik sec gezien niet eens nodig. Aan te bevelen, dat wel, ook omdat je daar als fokker vaak meer kanalen voor hebt. Maar verplicht? Nee.

Om die reden vertel ik het geïnteresseerden hier vaak als 'eigenlijk leen ik jullie de hond gewoon uit'. Dan zie je hen zo kijken van 'huhh, wat zegt die nou, we hebben er straks voor betaald, dus dan is hij gewoon van ons toch?'
'Ja, tot er iets foutgaat, met jullie, met de hond, met de combinatie, dan vindt iedereen plots dat de fokker er wél verantwoordelijk voor blijft. Natuurlijk wil ik dat hij dan terugkomt ipv. elders heen, maar nog veel meer wil ik dat mensen hun eigen verantwoordelijkheid nemen over keuzes, aanschaf, opvoeding, leven met enz. enz., en dat is iets wat de laatste decennia steeds maar lichter genomen wordt, lijkt wel : 'hij is van ons, tot we hem beu zijn'.

Dat volg ik ook nooit zo. Garanties kunnen ook maar tot een bepaalde grens. Fysieke dingen kun je ook niet altijd uitsluiten kunnen ze nog zoveel getest zijn. Ik zou een fokker wel zien als iemand waar je qua vragen op kan terugvallen, of wat sturing : wat zou jij doen. Of in het ergste geval door wat voor reden dan ook mocht er een ander huisje gezocht gaan worden, dan sowieso eerst peilen bij de fokker, meer omdat ze vaak zelf zoveel netwerken hebben en dan heb je ook het idee dat dat ook wat gescreend is, of wel goed zit.
Maar niet om bij enig tegenslag daar terug aan de deur te staan.

[Inge O]

Dat volg ik ook nooit zo. Garanties kunnen ook maar tot een bepaalde grens. Fysieke dingen kun je ook niet altijd uitsluiten kunnen ze nog zoveel getest zijn. Ik zou een fokker wel zien als iemand waar je qua vragen op kan terugvallen, of wat sturing : wat zou jij doen. Of in het ergste geval door wat voor reden dan ook mocht er een ander huisje gezocht gaan worden, dan sowieso eerst peilen bij de fokker, meer omdat ze vaak zelf zoveel netwerken hebben en dan heb je ook het idee dat dat ook wat gescreend is, of wel goed zit.
Maar niet om bij enig tegenslag daar terug aan de deur te staan.

Het ideale baasje dus .

Natuurlijk wil je als fokker (zeer erg) betrokken blijven, maar dat is iets anders dan dat het van 'moetens' vooral jouw verantwoordelijkheid zou blijven tot zijn laatste ademteug.
En ja, natuurlijk neem je die verantwoordelijkheid als de bazen die duidelijk niet meer nemen (heb ik gelukkig nog maar uiterst zelden gehad) maar ik vind het gevoelsmatig wel een drukkende last.

[ellen en de birmanen]

En ik geef ook niet elke vogel gratis weg. Jonge Japanse nachtegalen kosten gewoon 100 euro. Maar wel met allerlei voorwaarden. Volière. Twee. Beplant. Etc etc. Dat is kostprijs voor mij want ik moet ze bakken met dure insecten voeren.

dat zal ik never nooit betalen voor een vogel, belachelijke prijs. verdienen over de rug van een vogel.

[Mo-yi]

Dat volg ik ook nooit zo. Garanties kunnen ook maar tot een bepaalde grens. Fysieke dingen kun je ook niet altijd uitsluiten kunnen ze nog zoveel getest zijn. Ik zou een fokker wel zien als iemand waar je qua vragen op kan terugvallen, of wat sturing : wat zou jij doen. Of in het ergste geval door wat voor reden dan ook mocht er een ander huisje gezocht gaan worden, dan sowieso eerst peilen bij de fokker, meer omdat ze vaak zelf zoveel netwerken hebben en dan heb je ook het idee dat dat ook wat gescreend is, of wel goed zit.
Maar niet om bij enig tegenslag daar terug aan de deur te staan.

Het ideale baasje dus .

Natuurlijk wil je als fokker (zeer erg) betrokken blijven, maar dat is iets anders dan dat het van 'moetens' vooral jouw verantwoordelijkheid zou blijven tot zijn laatste ademteug.
En ja, natuurlijk neem je die verantwoordelijkheid als de bazen die duidelijk niet meer nemen (heb ik gelukkig nog maar uiterst zelden gehad) maar ik vind het gevoelsmatig wel een drukkende last.

Betrokkenheid en verantwoordelijkheid worden denk ik best vaak door elkaar gehaald.
Waar ik Mo-yi heb gehaald ( af en toe thuis nestje fokster ) was het tranen toen ik haar kwam ophalen, maar eenmaal de deur uit was t klaar geloof ik. Ik had de volgende dag een mail gestuurd hoe de rit was gegaan en de kennismaking met Wolf. Wel een antwoord; fijn zeg! Daarna heeft ze nooit nog ergens op gereageerd. ( ik stuurde af en toe een mail, omdat ik haar op de hoogte wilde houden en omdat ik het ook wilde delen, puppyles bv )..jammer hoor, dan niet, maar raar vond ik dat wel.
Maar kan me voorstellen dat het als een "last"gezien kan worden, nee niet zozeer wat interesse dat had die dame best kunnen doen, maar als je voor een hoop dingen verantwoordelijk wordt gehouden wat na jaren opduikt dan wordt t ook niet leuk meer denk ik.

[Inge O]

Maar kan me voorstellen dat het als een "last"gezien kan worden, nee niet zozeer wat interesse dat had die dame best kunnen doen, maar als je voor een hoop dingen verantwoordelijk wordt gehouden wat na jaren opduikt dan wordt t ook niet leuk meer denk ik.

Ik houd aan elk nest mooie vriendschappen over, het is gelukkig niet allemaal kommer en kwel .

En het is ook niet dat mijn puppnmensen aangeven dat ze dat verwachten, maar het wordt in hondenland wel steeds maar normaler gevonden dat dát is hoe 'een goede fokker' erin zou moeten staan, en dat vind ik krom.

[Mo-yi]

Maar kan me voorstellen dat het als een "last"gezien kan worden, nee niet zozeer wat interesse dat had die dame best kunnen doen, maar als je voor een hoop dingen verantwoordelijk wordt gehouden wat na jaren opduikt dan wordt t ook niet leuk meer denk ik.

Ik houd aan elk nest mooie vriendschappen over, het is gelukkig niet allemaal kommer en kwel .

En het is ook niet dat mijn puppnmensen aangeven dat ze dat verwachten, maar het wordt in hondenland wel steeds maar normaler gevonden dat dát is hoe 'een goede fokker' erin zou moeten staan, en dat vind ik krom.

Misschien is inderdaad de tijd erin wat veranderd. Tien en twintig jaar geleden haalde ik een hond en je betaalde ervoor dat je m mee kon nemen en dan was ie van jou, en voor de rest stond je er alleen voor.
Wat meer interesse om erin te delen met elkaar had ik wel leuk gevonden maar dat was er niet, dan niet..gelukkig was er nog een hondenforum

[Inge O]

Tien en twintig jaar geleden haalde ik een hond en je betaalde ervoor dat je m mee kon nemen en dan was ie van jou, en voor de rest stond je er alleen voor.

Mijn eerste nest heb ik 30 jaar geleden gefokt en toen stonden de baasjes van mijn puppen er ook al niet alleen voor hoor, alleen werd er toen niet met zo'n vanzelfsprekendheid de volgende 15 jaren naar jou gewezen vanuit hondenmidden, nu dus wel.

Maar goed, als fokker kun je het geloof ik nooit goed genoeg doen,

Hier (op het forum) niet, nee.

[_Tiny_]

Maar goed, als fokker kun je het geloof ik nooit goed genoeg doen, dus ik geloof het er allemaal wel weer mee.

Valt mee toch? Ik zie maar 2 mensen schrijven dat alleen kostprijs goed genoeg is en zij anders aan je motieven twijfelen. De rest is veel milder.

[ellen en de birmanen]

ik zeg altijd tegen de pupkopers dat als ze ergens tegen aan lopen qua opvoeding, training ze mij altijd mogen bellen. ook als ze leuke dingen willen vertellen. ik maak per nest een app groep aan en heb een besloten fbgroep. ik heb 3x een hond terug gekregen, 1 pup na een week (was "agressief" naar de 3 meisje 2, 4 en 6 jaar als deze door het huis aan het rennen en gillen waren)
een volwassen reu na 1,5 jaar na een bijtincident en 1 puberreu van 6 maanden wegens ziekte. ze hebben alle 3 geld terug gehad, de oudere reu minus de kosten van de dierenarts en gedragstherapeut.
als ik geen ruimte heb voor een hond dan zoek ik wel een oplossing.
bij mij geen "bedankt ik heb mijn geld, jij je pup en verder wil ik er niks meer mee te maken hebben"

met veel pupkopers heb ik nog contact en met andere niet. dat vind ik heel jammer want ik ben altijd erg nieuwsgierig hoe de puppen uitgroeien. maar niet iedereen zit op de fokker te wachten en dat is ook begrijpelijk. je hebt een zakelijke band met elkaar en geen vriendschappelijke band, hoewel deze er wel uit kan ontstaan.

[Dagmar]

Eenmaal verkocht (of weggegeven) is de hond niet meer van jou, dan ben je er niet meer verantwoordelijk voor. Zo simpel is het wel vind ik.

Ik vind dit vooral getuigen van een enorme geestelijke armoede, maar zo werkt het ook niet. Garantie tot aan de drempel.
Er zijn gewoon zaken waar je verantwoordelijk voor gehouden kunt worden wanneer je het niet zelf oplost.
Bij pups van 15 weken die ter herplaatsing aangeboden worden, vraagt iedereen waar de fokker is en is het op zijn minst heel raar dat die pup niet terug kan of er snel een plek geregeld wordt. Als het goed is heb je als fokker pijn van zo'n situatie. Waar ligt de grens waarop dat stopt?
En niet dat je daar schuld aan hebt of het anders had moeten doen of zien, maar het is of je eigen inschattingsfout, of een nare situatie waarin je pupkopers met liefde ontzorgt.
Gaat er iemand dood of ligt de baas aan de chemo en word je gebeld "Oh, wat naar voor je Mireille, maar ik heb geen landgoed, het is niet simpel en ik ben niet verantwoordelijk, veel succes met het vinden van een oplossing, sterkte meid!"

De pups van Sjaak heb ik niet verkocht en die zijn als het moet welkom. Dat is inderdaad poepsimpel met kleine, makkelijke, goed herplaatsbare hondjes. Dat het ooit gebeurt denk ik niet. Het is de teefeigenaren meer dan toevertrouwd, die hebben een landgoed, hun hondjes zorgvuldig geplaatst en een reu moet toch al niet te vaak dekken.

95% van de stichtingen blijft op papier eigenaar en trekt een hele grote broek aan met eisen betreffende voortplanting, castratie, herplaatsing en euthanasie.
Dan zorg je dus ook maar dat je binnen 48 uur crisisopvang regelt, ook voor de angstagressieve pitbull die je als schoothondje hebt geplaatst en de mastiff die 3000 euro gaat kosten om fatsoenlijk te kunnen lopen. Van jou.

[Nanna]

Ik doe het ook niet hoor. Hou de fokster van Csikasz en Panni ook niet op de hoogte.
Nou ben ik wel lid van een Puli FBgroep en daar zit zij ook. Dus af en toe roept ze ‘my beauties’ als ze ze ziet (spreekt verder geen woord over de grens) en dat lijkt me voldoende.
Ze ziet dat het goed met ze gaat, ze zitten blij op de foto en het lijkt me verder opdehoogtehou genoeg.

[Nanna]

Het lijkt me overigens wel iets voor een eigen topic. Kan het hier verder gaan over de pupprijs

[Omega]

We hebben Quinta gekocht, dat de fokker betrokken blijft bij het nest vind ik alleen maar fijn. We kunnen altijd terecht met vragen en in de app groep van het nest blijven we zo'n beetje op de hoogte van het wel en wee van broertjes en zusjes. Mocht het voorkomen dat we niet meer voor Quinta kunnen zorgen dan breng ik haar op de hoogte en zie dan wel hoe het loopt.
(of ik doe haar op de post naar Zweden )

[Dagmar]

Ik doe het ook niet hoor. Hou de fokster van Csikasz en Panni ook niet op de hoogte.
Nou ben ik wel lid van een Puli FBgroep en daar zit zij ook. Dus af en toe roept ze ‘my beauties’ als ze ze ziet (spreekt verder geen woord over de grens) en dat lijkt me voldoende.
Ze ziet dat het goed met ze gaat, ze zitten blij op de foto en het lijkt me verder opdehoogtehou genoeg.

Twee keer per jaar een foto liken vind ik op de hoogte genoeg, hoor
De fokster van Sjaak gooit na een aantal jaar ook de appgroepjes per nest eruit. Als je dat allemaal los moet bekijken heb je geen leven meer.

[kloesje]

Ik ga altijd proberen de nakomeling terug te nemen in huis. Mocht het echt een onhoudbare situatie zijn bij de koper in huis, dan zetten we de tering naar de nering en komt de hond gewoon terug. Dat vind ik wel een verantwoordelijkheid welke ik wil nemen als fokker.
Ik heb met al mijn pupkopers contact (nog maar 1 nest, maar dit is wel de voet die ik wel blijven hanteren), ze weten mij en elkaar te bereiken bij vragen en dergelijke. Dus tot op heden heb ik er vertrouwen in dat ze me ook weten te bereiken mocht er iets zijn

Ik ook. Je bent niet sarcastisch neem ik aan?

Nee, ik meen het.
Ik vind ze echt heel voorkomend in de omgang, met hun eigen honden, maar ook in de omgang met andere honden. En ik had het idee dat de trainingen erg hard zouden zijn, maar daar is in ieder geval bij ons echt helemaal geen sprake van. Ik ben het niet met alles eens wat ik daar zie, zou dingen soms anders doen, maar er wordt wel heel erg vanuit het welzijn van de hond gewerkt.

Absoluut. Hier trainen ze IPO achtig iets vlakbij zonder slipketting, zonder straffen en zonder enige vorm van corrigerend tuig of waar. Puur positieve training. Clickers de hele mikmak. Volgens mij mag hier ook niks.

Even off-topic: Nee er mag niks in Duitsland, net als in Nederland, alleen mag het in Duitsland alleen al veel langer niet. De hobby IGP/IPO clubs zullen wellicht niets gebruiken, helaas draait zo'n beetje de volledige top van Duitsland op prikkers en stroom... dus zo heilig is Duitsland niet. Zelfs een top africhter welke gerust een varkensprikker gebruikt en dit wordt gedoogd binnen de sport. De top heeft zijn honden niet voor niets zo strak lopen.. als je als Duitser op het WK wilt staan (VDH) dan heb je stevige concurrentie en moet je je dus onderscheiden.

Dus nee, er zal zeker een deel positief trainen, maar een veel groter deel gebruikt genoeg verboden middelen. Maar dat zal je niet zien bij de club op de hoek, die trainen op meer afgeschermde locaties.
Info komt uit eigen bron, dus niets aan gelogen.

Nu maar weer verder on-topic

[mijke]

Betrokkenheid en verantwoordelijkheid worden denk ik best vaak door elkaar gehaald.

Scherp, dat is het inderdaad

[Manuma]

Ik krijg er altijd helemaal de kriebels van als ik lees of hoor dat een hond terug moet naar de fokker of stichting. Als dan toch ooit de situatie komt dat mijn honden weg moeten weet ìk nog altijd het beste waar ze goed zitten. Ik ken ze namelijk, ik leef met ze, ik heb ze zien vormen, weet waar ze van houden en wat ze haten. Ik wil de mensen zien en horen die het geluk hebben met mijn honden te mogen gaan leven.
Natuurlijk zal ik dan de fokker of stichting inlichten en Sirene zal ik altijd om raad vragen Ik zou me echt zwaar beledigd voelen als ik niet het vertrouwen krijg mijn eigen hond te kunnen herplaatsen. Waarom heb je überhaupt iemand een hond van jou gegund als je denkt dat ze na jaren nog niet genoeg om die hond geven om zelf een goed huis te kunnen vinden?

[Nanna]

Het gaat niet om zelf niet een goed huisje kunnen vinden. Als je dat als baas kunt en wilt, prima.
Het is denk ik meer versus achteloos in het asiel mikken of op MP gooien.

[Inge O]

Ik zou me echt zwaar beledigd voelen als ik niet het vertrouwen krijg mijn eigen hond te kunnen herplaatsen.

Heb ik ook een keer gehad met een hond waarbij ik overwoog om haar te herplaatsen. Nou, die moest terug van de fokker, zou van daaruit herplaatst worden enz. - uhh , ik dacht het niet!

Ze is uiteindelijk toch gebleven maar no way dat ik haar ging uit handen geven, contact houden met de fokker en hen informeren weer wel.

[blondie]

Ik krijg er altijd helemaal de kriebels van als ik lees of hoor dat een hond terug moet naar de fokker of stichting. Als dan toch ooit de situatie komt dat mijn honden weg moeten weet ìk nog altijd het beste waar ze goed zitten. Ik ken ze namelijk, ik leef met ze, ik heb ze zien vormen, weet waar ze van houden en wat ze haten. Ik wil de mensen zien en horen die het geluk hebben met mijn honden te mogen gaan leven.
Natuurlijk zal ik dan de fokker of stichting inlichten en Sirene zal ik altijd om raad vragen Ik zou me echt zwaar beledigd voelen als ik niet het vertrouwen krijg mijn eigen hond te kunnen herplaatsen. Waarom heb je überhaupt iemand een hond van jou gegund als je denkt dat ze na jaren nog niet genoeg om die hond geven om zelf een goed huis te kunnen vinden?

Ik moet dan wel weer lachen om je keuze "gegund" ik wilde het eerder ook noemen maar toen bedacht ik me dat je in veel gevallen je ook domweg geld betaald voor een pup.
Of het nu een bedrag onder de 1000 of er boven is.

En het voorbeeld wat je geeft betrek je op jezelf. Jij zou nooit zomaar of rap beslissen dat een hond weg moet. Maar als ik nu FB en Markplaats zie, de hoeveelheid honden van specifieke rassen tussen 6 maanden en 2 jaar met veelal gedragsissues die herkenbaar zijn bij bepaalde rassen.

VB ik zie nu veel herders staan (ligt mijn interesse dus valt mij op) agressief naar soortgenoten, niet met kinderen onder de 5 jaar, kunnen niet met katten, kunnen niet loslopen, vallen uit naar fietsers, niet ok met visite, vallen uit naar vreemden etc. etc.
Als zo'n dier nu 2 jaar oud is, snap ik ook wel dat een fokker dat zo 1 2 3 niet terug in huis kan nemen als je aan huis fokt, geen kennels hebt en geen tijd hebt om zo'n hond terug naar de basis te krijgen. En juist die mensen die zo'n hond nu niet aankunnen maar er wel van af willen gooien zo'n hond op MP of naar een asiel.

En denk dat veel van deze honden die niet door fokkers worden teruggenomen domweg zijn gefokt in Corona tijd, want toen was het lekker verdienen. Ik zie nog steeds verrekte weinig honden vanuit stamboomlijnen op MP of in het asiel staan.

[malinois]

Ik krijg er altijd helemaal de kriebels van als ik lees of hoor dat een hond terug moet naar de fokker of stichting. Als dan toch ooit de situatie komt dat mijn honden weg moeten weet ìk nog altijd het beste waar ze goed zitten. Ik ken ze namelijk, ik leef met ze, ik heb ze zien vormen, weet waar ze van houden en wat ze haten. Ik wil de mensen zien en horen die het geluk hebben met mijn honden te mogen gaan leven.
Natuurlijk zal ik dan de fokker of stichting inlichten en Sirene zal ik altijd om raad vragen Ik zou me echt zwaar beledigd voelen als ik niet het vertrouwen krijg mijn eigen hond te kunnen herplaatsen. Waarom heb je überhaupt iemand een hond van jou gegund als je denkt dat ze na jaren nog niet genoeg om die hond geven om zelf een goed huis te kunnen vinden?

Ik moet dan wel weer lachen om je keuze "gegund" ik wilde het eerder ook noemen maar toen bedacht ik me dat je in veel gevallen je ook domweg geld betaald voor een pup.
Of het nu een bedrag onder de 1000 of er boven is.

En het voorbeeld wat je geeft betrek je op jezelf. Jij zou nooit zomaar of rap beslissen dat een hond weg moet. Maar als ik nu FB en Markplaats zie, de hoeveelheid honden van specifieke rassen tussen 6 maanden en 2 jaar met veelal gedragsissues die herkenbaar zijn bij bepaalde rassen.

VB ik zie nu veel herders staan (ligt mijn interesse dus valt mij op) agressief naar soortgenoten, niet met kinderen onder de 5 jaar, kunnen niet met katten, kunnen niet loslopen, vallen uit naar fietsers, niet ok met visite, vallen uit naar vreemden etc. etc.
Als zo'n dier nu 2 jaar oud is, snap ik ook wel dat een fokker dat zo 1 2 3 niet terug in huis kan nemen als je aan huis fokt, geen kennels hebt en geen tijd hebt om zo'n hond terug naar de basis te krijgen. En juist die mensen die zo'n hond nu niet aankunnen maar er wel van af willen gooien zo'n hond op MP of naar een asiel.

En denk dat veel van deze honden die niet door fokkers worden teruggenomen domweg zijn gefokt in Corona tijd, want toen was het lekker verdienen. Ik zie nog steeds verrekte weinig honden vanuit stamboomlijnen op MP of in het asiel staan.

99% is de afkomst totaal onbekend. Ik heb er op diverse gereageerd maar geen enkele wist waar de hond vandaan kwam of wie de ouderdieren waren.

[CatnDog]

Om die reden vertel ik het geïnteresseerden hier vaak als 'eigenlijk leen ik jullie de hond gewoon uit'. Dan zie je hen zo kijken van 'huhh, wat zegt die nou, we hebben er straks voor betaald, dus dan is hij gewoon van ons toch?'
'Ja, tot er iets foutgaat, met jullie, met de hond, met de combinatie, dan vindt iedereen plots dat de fokker er wél verantwoordelijk voor blijft. Natuurlijk wil ik dat hij dan terugkomt ipv. elders heen, maar nog veel meer wil ik dat mensen hun eigen verantwoordelijkheid nemen over keuzes, aanschaf, opvoeding, leven met enz. enz., en dat is iets wat de laatste decennia steeds maar lichter genomen wordt, lijkt wel : 'hij is van ons, tot we hem beu zijn'.

En dan is een hond weer gedegradeerd van volwaardig gezinslid tot verhandelbaar product met een bijpassende prijs.

[CatnDog]

Ik blijf als fokker altijd beschikbaar voor raad en daad, maar mensen kopen bij mij een pup, ze kopen mij daar niet bij.
Sommige mensen vinden het fijn om contact te houden, andere hebben daar geen behoefte aan en dat is ook hun goed recht.
Sommige mensen weten zichzelf en mij te misleiden en soms pakken dingen helemaal niet goed uit een andere keren juist weer heel erg goed. Zo is de realiteit.

Maar goed, als fokker kun je het geloof ik nooit goed genoeg doen, dus ik geloof het er allemaal wel weer mee.

Als fokker moet je zulk soort dingen (met name negatieve ervaringen) van je af kunnen zetten? Anders stop je er waarschijnlijk wel snel mee...

[ranetje]

Ik blijf als fokker altijd beschikbaar voor raad en daad, maar mensen kopen bij mij een pup, ze kopen mij daar niet bij.
Sommige mensen vinden het fijn om contact te houden, andere hebben daar geen behoefte aan en dat is ook hun goed recht.
Sommige mensen weten zichzelf en mij te misleiden en soms pakken dingen helemaal niet goed uit een andere keren juist weer heel erg goed. Zo is de realiteit.

Maar goed, als fokker kun je het geloof ik nooit goed genoeg doen, dus ik geloof het er allemaal wel weer mee.

Als fokker moet je zulk soort dingen (met name negatieve ervaringen) van je af kunnen zetten? Anders stop je er waarschijnlijk wel snel mee...

Zo zou dat bij mij wel werken ja.
Gelukkig fok ik niet.

Ik stel belangstelling voor de honden door de fokker zeer op prijs.
Als ik ergens advies over vroeg kreeg ik dat, van vrijwel alle fokkers, op een na.

Met de fokkers van mijn honden (op die ene na) heb ik nog altijd contact.
Zowel met de twee fokkers waar ik mijn teckels vandaan heb als met de fokkers van mijn Griffons.
De fokker van mijn laatste teckel had zelfs en plakboek met de kopieën van alle diploma´s die dat hondje heeft gehaald.
Dat boek heeft ze nog steeds.
Ze genoot op afstand mee.
Die laatste teckel is in 2001 overleden, maar we hebben nog steeds contact

[Inge O]

Om die reden vertel ik het geïnteresseerden hier vaak als 'eigenlijk leen ik jullie de hond gewoon uit'. Dan zie je hen zo kijken van 'huhh, wat zegt die nou, we hebben er straks voor betaald, dus dan is hij gewoon van ons toch?'
'Ja, tot er iets foutgaat, met jullie, met de hond, met de combinatie, dan vindt iedereen plots dat de fokker er wél verantwoordelijk voor blijft. Natuurlijk wil ik dat hij dan terugkomt ipv. elders heen, maar nog veel meer wil ik dat mensen hun eigen verantwoordelijkheid nemen over keuzes, aanschaf, opvoeding, leven met enz. enz., en dat is iets wat de laatste decennia steeds maar lichter genomen wordt, lijkt wel : 'hij is van ons, tot we hem beu zijn'.

En dan is een hond weer gedegradeerd van volwaardig gezinslid tot verhandelbaar product met een bijpassende prijs.

Deze snap ik niet goed, kan je even quoten wat je met die 'en dan' bedoelt ?

Als fokker moet je zulk soort dingen (met name negatieve ervaringen) van je af kunnen zetten? Anders stop je er waarschijnlijk wel snel mee...

In mijn geval in ieder geval wel één van de hoofdredenen dat ik maar met grote tussenpozen een nest heb (en nu al het derde nest na elkaar zeg dat dit mijn laatste was ), maar gelukkig drijven de goede dingen het meeste boven, én ik heb ik telkens wel weer mijn eigen puppert aan over .