De brug

[Rosanne]

Ja hij loopt er al ruim 1,5 jaar zonder problemen overheen. Soms zelfs meerdere keren per dag. Maar inderdaad hoe jij het zou doen doe ik het ook inderdaad. Hij loopt aan de binnenkant bij mij en tussendoor met stem en voertje belonen als hij stappen maakt. Wij ontkomen er ook niet aan om de bruggen over te moeten. Hopelijk is het gewoon een staartje angstfase voor hem nog. Zou het anders echt niet kunnen verklaren.

Ik vermoed dat Brego gewoon een gevoelig type is. Dat heeft veel voordelen, maar ook wat nadelen, zoals sneller van iets onder de indruk zijn en daar ook een tijdje in kunnen blijven hangen.
Ik zou er persoonlijk geen voerbeloningen bij gebruiken. Het wandelen zelf is de beloning, het wandelen zelf is leuk. Zodra hij aan de overkant is... he het is hier leuk.
Van honden die met snoepjes leren wandelen, heb ik vaak gehoord dat ze de baas te slim af zijn en weigeren verder te wandelen zonder hun beloning. Gewoon met de stem. Yes, yes. Wat ben JIJ een knappe, dappere hond.

Opzich valt dat wel mee. Als pup vond hij andere honden enorm spannend, maar dat is nu geheel weg. Hij is voorzichtig in nieuwe honden benaderen, maar dat is netjes. Voor de rest is hij eigenlijk niet zo snel onder de indruk. Harde geluiden of onverwachte situaties maakt hem allemaal niks uit. Als de deurbel bijv ook gaat, verwacht hij eigenlijk gezelligheid. Nooit aan slaan of andere onzekere uitingen.

Ahh dat kan ik wel snappen inderdaad. Hij is gelukkig ook zonder voer wel te motiveren. Het is ook niet dat ik hem ga lokken, maar meer wanneer hij netjes mee wandelt. Net als met het naast leren lopen dat hij nog pup was af en toe een “yes” koekje en door. Nu heb ik voor t gewone wandelen ook geen voerbeloning meer nodig. Niet dat hij naast lopen zelf altijd nodig vind.

[Rosanne]

Ik heb hiervoor altijd de arbeidsdraf.
Blind naast lopen met het kopje omhoog en dan niet nadenken over wat er om je heen gebeurt. "kijk maar naar het balletje".

Het is niet voor niets de basis van elke gehoorzaamheidscursus.

Angstfases zijn er wel maar die verschillen per hond en baas. Je kunt het constateren dat het inderdaad een angstfase is maar daar heb je weinig aan.
Angstfases komen steevast na/door een periode van snel leren en groei. Herken je dat?

Aah ja ik gok als ik zijn balletje in mijn handen heb hij mogelijk meteen die gehele brug al vergeten is. Nu loopt hij best netjes naast dan op de brug, maar kop laag en oren opzij. Eenmaal 1 stap over de brug is het ook meteen klaar en vergeten en oren en kop weer omhoog.

Ik herkende het wel dat hij rond de 18 maanden zat. Toen waren een aantal dingen weer even heel spannend. Op straat voorwerpen die er al tijden staan etc. Dat is na ruim een week weer genormaliseerd. Nu was hij juist de laatste tijd heel stabiel en relaxter in zijn hoofd. Hij heeft af en toe “puber dagen” dan merk ik dat hij gewoon niet weet wat hij met zichzelf aan moet. Heel onrustig in zijn lijf, maar dat zie ik nu ook niet in hem terug.

[Rosanne]

Of met een bal ja. Hup, er is hier (op de brug) helemaal niets aan de hand.
Maar nooit met een strakke lijn, ontspannen lijntje, anders creeer je weerstand.

Ja eens. Daar probeer ik wel echt op te letten inderdaad.

[Rosanne]

Ja, maar niet op de brug beginnen. Er een gewoonte van maken om soms gewoon even te marcheren. Winkels zijn ook een goede plek om te oefenen. Of rondom de kinderboerderij of een winkelstraat.
Het gaat er om dat hij echt even alleen maar geconcentreerd draaft zonder na te denken.

Gaan we morgen meteen even mee aan de slag. Ik heb het voorheen ook wel eens gedaan om aandacht te hebben als er andere honden passeren en hij ze niet altijd hoeft te groeten, dus goed om weer even op te pakken.

Een ander tempo wil misschien ook nog wel helpen. Stukje joggen. Dan gaan ze in de volgstand en denken ze ook minder na.
Maar het is inderdaad wel handig om dat even te oefenen. Dat je hem in die modus krijgt.

Ja dat gaat goed komen. Hij vindt het prachtig om samen dingen te doen en pikt dingen erg snel op. Hopelijk dit ook, want zoals ik al zij. Wij ontkomen er niet aan de bruggen over te moeten. En hopelijk dooft het misschien ook weer uit.

[quote=CatnDog post_id=191717 time=<a href="tel:1670179352">1670179352</a> user_id=590]
[quote=Rosanne post_id=191714 time=<a href="tel:1670179027">1670179027</a> user_id=235]
Ja hij loopt er al ruim 1,5 jaar zonder problemen overheen. Soms zelfs meerdere keren per dag. Maar inderdaad hoe jij het zou doen doe ik het ook inderdaad. Hij loopt aan de binnenkant bij mij en tussendoor met stem en voertje belonen als hij stappen maakt. Wij ontkomen er ook niet aan om de bruggen over te moeten. Hopelijk is het gewoon een staartje angstfase voor hem nog. Zou het anders echt niet kunnen verklaren.

Ik vermoed dat Brego gewoon een gevoelig type is. Dat heeft veel voordelen, maar ook wat nadelen, zoals sneller van iets onder de indruk zijn en daar ook een tijdje in kunnen blijven hangen.
Ik zou er persoonlijk geen voerbeloningen bij gebruiken. Het wandelen zelf is de beloning, het wandelen zelf is leuk. Zodra hij aan de overkant is... he het is hier leuk.
Van honden die met snoepjes leren wandelen, heb ik vaak gehoord dat ze de baas te slim af zijn en weigeren verder te wandelen zonder hun beloning. Gewoon met de stem. Yes, yes. Wat ben JIJ een knappe, dappere hond.
[/quote]

Dit doe ik ook. Ik maak de ervaring iets leuk(er) en een feestje als we er (over of langs) zijn.
Mede eigenlijk omdat ik de voertjes altijd vergeet en ze het ook voor een blije baas moet doen.

Met een herder zou dat wat 'makkelijker' moeten zijn als de will to please er een beetje inzit.
[/quote]

Ja hij reageert eigenlijk heel goed op verschillende beloningen. Voertje, stem, balletje. Dus dat geeft ruimte om te kijken wat voor hem de juiste motivatie geeft.

[Smoushond]

Ik zag net je foto’s in de mist. Misschien is toen de brug “ anders” voor hem geworden?

[Rosanne]

Ik zag net je foto’s in de mist. Misschien is toen de brug “ anders” voor hem geworden?

Ohh nee. De mist was er aan het begin van de wandel nog niet. Het mooie was juist toen dat tijdens het wandelen wij er zo in liepen. Een stuk later was het opeens ook weer weg, omdat het meer rond de velden hing.

[Rosanne]

Ik heb hiervoor altijd de arbeidsdraf.
Blind naast lopen met het kopje omhoog en dan niet nadenken over wat er om je heen gebeurt. "kijk maar naar het balletje".

Het is niet voor niets de basis van elke gehoorzaamheidscursus.

Angstfases zijn er wel maar die verschillen per hond en baas. Je kunt het constateren dat het inderdaad een angstfase is maar daar heb je weinig aan.
Angstfases komen steevast na/door een periode van snel leren en groei. Herken je dat?

Wat mij nu wel te binnen schiet. Misschien staat het er totaal los van, maar dat is ook sinds een week. Dat Brego opeens niet lekker zijn eten op eet. Normaal als ik het neerzet of zijn vis geef dan vreet hij het zo op. Nu eet hij het uiteindelijk op, omdat hij dan toch trek heeft of moet ik hem motiveren om te eten. Maar daarin dachten wij misschien weer loopse teefjes in de buurt.

[Gonnie]

Tanja houdt ook niet van bruggen. Dan loopt ze helemaal ingedoken over de brug heen.
We hebben nu een noodbrug die beweegt want die ligt op pontons, dus daar moet ik haar echt overheen trekken, tenminste zodra ze erop staat loopt ze wel. Alleen is het een verschil welke kant ik op ga. Op de heenweg moet ik haar er het eerste stuk op trekken en als ze er eenmaal op loopt loopt ze normaal, gaan we richting huis dan loopt ze er gewoon zonder dwang op, maar eenmaal erop, rent ze er gebukt overheen. Rare hond.
De nieuwe brug is over een poosje klaar, toen ze zag dat het hek open was, omdat ze aan het werk waren, wilde ze wel die brug nemen, maar ja, dat kan dus nog niet.
Alleen denk ik dat als die brug klaar is ze er eerst ook niet overheen zal willen. Een ander bruggetje vlakbij ons is ook vervangen, en daar wilde ze in het begin ook niet overheen.

Anne wil er trouwens liever ook niet overheen (al denk ik dat dat niks met de brug te maken heeft) en Gerard geeft daar aan toe, nou ik niet. Als ik die kant op wil lopen loopt ze maar gewoon mee.
Durf te wedden dat als we naar het Schollebos zouden gaan dat ze er wel overheen wilt.

[CatnDog]

Opzich valt dat wel mee. Als pup vond hij andere honden enorm spannend, maar dat is nu geheel weg. Hij is voorzichtig in nieuwe honden benaderen, maar dat is netjes. Voor de rest is hij eigenlijk niet zo snel onder de indruk. Harde geluiden of onverwachte situaties maakt hem allemaal niks uit. Als de deurbel bijv ook gaat, verwacht hij eigenlijk gezelligheid. Nooit aan slaan of andere onzekere uitingen.

Ahh dat kan ik wel snappen inderdaad. Hij is gelukkig ook zonder voer wel te motiveren. Het is ook niet dat ik hem ga lokken, maar meer wanneer hij netjes mee wandelt. Net als met het naast leren lopen dat hij nog pup was af en toe een “yes” koekje en door. Nu heb ik voor t gewone wandelen ook geen voerbeloning meer nodig. Niet dat hij naast lopen zelf altijd nodig vind.

Ik vind 'gevoelig' helemaal niet iets negatiefs. Sterker nog: ik vind het iets positiefs. Gevoelige honden (dieren, mensen) pikken dingen eerder op (kleine veranderingen bij soortgenoten of in de omgeving)/voelen dingen eerder aan. Zijn socialer. Passen zich eerder aan. Ik vind het fijner dan 'plaat-voor-de-kopperig'.
Onstabiel zijn en gevoelig zijn is natuurlijk niet hetzelfde. Een gevoelige hond kan heel stabiel zijn en veel zelfvertrouwen hebben (lees: dankzij jou als baasje natuurlijk ook ).

Ik ben niet per definitie tegen voerbeloningen, hoor. Als het werkt: helemaal prima.

[Rosanne]

Opzich valt dat wel mee. Als pup vond hij andere honden enorm spannend, maar dat is nu geheel weg. Hij is voorzichtig in nieuwe honden benaderen, maar dat is netjes. Voor de rest is hij eigenlijk niet zo snel onder de indruk. Harde geluiden of onverwachte situaties maakt hem allemaal niks uit. Als de deurbel bijv ook gaat, verwacht hij eigenlijk gezelligheid. Nooit aan slaan of andere onzekere uitingen.

Ahh dat kan ik wel snappen inderdaad. Hij is gelukkig ook zonder voer wel te motiveren. Het is ook niet dat ik hem ga lokken, maar meer wanneer hij netjes mee wandelt. Net als met het naast leren lopen dat hij nog pup was af en toe een “yes” koekje en door. Nu heb ik voor t gewone wandelen ook geen voerbeloning meer nodig. Niet dat hij naast lopen zelf altijd nodig vind.

Ik vind 'gevoelig' helemaal niet iets negatiefs. Sterker nog: ik vind het iets positiefs. Gevoelige honden (dieren, mensen) pikken dingen eerder op (kleine veranderingen bij soortgenoten of in de omgeving)/voelen dingen eerder aan. Zijn socialer. Passen zich eerder aan. Ik vind het fijner dan 'plaat-voor-de-kopperig'.
Onstabiel zijn en gevoelig zijn is natuurlijk niet hetzelfde. Een gevoelige hond kan heel stabiel zijn en veel zelfvertrouwen hebben (lees: dankzij jou als baasje natuurlijk ook ).

Ik ben niet per definitie tegen voerbeloningen, hoor. Als het werkt: helemaal prima.

Ahh zo. Ik dacht meer aan gevoelig in de zin van snel onder de indruk zijn van verschillende dingen / situaties. Hij is inderdaad niet plaat voor de kop gelukkig. Een hoop honden die wij tegen komen snauwen hem altijd af of doen heel lelijk, dus hij loopt nu bij alle nieuwe honden met een boogje eromheen en dan alleen zijn puntneus uitsteken om te ruiken en zo heeft hij ruimte om ervandoor te gaan mocht de tegenreactie lelijk zijn. Inderdaad een stuk prettiger en ook makkelijk te sturen als ik een hond niet vertrouw.

Vandaag trouwens weer over de brug. Eerst in de ankers. Ik liet gewoon zijn riem wat vieren en hem zelf de keuze maken. Eigenlijk binnen 2 sec besloot meneer zelf toch de brug rustig over te stappen. En eenmaal erover helemaal happy.

[Rosanne]

Tanja houdt ook niet van bruggen. Dan loopt ze helemaal ingedoken over de brug heen.
We hebben nu een noodbrug die beweegt want die ligt op pontons, dus daar moet ik haar echt overheen trekken, tenminste zodra ze erop staat loopt ze wel. Alleen is het een verschil welke kant ik op ga. Op de heenweg moet ik haar er het eerste stuk op trekken en als ze er eenmaal op loopt loopt ze normaal, gaan we richting huis dan loopt ze er gewoon zonder dwang op, maar eenmaal erop, rent ze er gebukt overheen. Rare hond.
De nieuwe brug is over een poosje klaar, toen ze zag dat het hek open was, omdat ze aan het werk waren, wilde ze wel die brug nemen, maar ja, dat kan dus nog niet.
Alleen denk ik dat als die brug klaar is ze er eerst ook niet overheen zal willen. Een ander bruggetje vlakbij ons is ook vervangen, en daar wilde ze in het begin ook niet overheen.

Anne wil er trouwens liever ook niet overheen (al denk ik dat dat niks met de brug te maken heeft) en Gerard geeft daar aan toe, nou ik niet. Als ik die kant op wil lopen loopt ze maar gewoon mee.
Durf te wedden dat als we naar het Schollebos zouden gaan dat ze er wel overheen wilt.

Aahja zo’n brug zou ik ook niet heel relaxed vinden En ja inderdaad je kan moeilijk allemaal gebieden gaan vermeiden door een brug die ertussen zit. Is een relatief klein stukje en erna is het ook weer klaar.

[Gonnie]

Ach, die noodbrug valt best mee. Hij beweegt alleen een beetje op een bepaald punt, maar ik durf er overheen. Als het nou zo’n hangbrug was zoals je weleens tussen bergen in ziet hangen, daar ga ik echt voor geen goud overheen.

[ranetje]

Vandaag trouwens weer over de brug. Eerst in de ankers. Ik liet gewoon zijn riem wat vieren en hem zelf de keuze maken. Eigenlijk binnen 2 sec besloot meneer zelf toch de brug rustig over te stappen. En eenmaal erover helemaal happy.

Wat goed

[EchoMira]

Vandaag trouwens weer over de brug. Eerst in de ankers. Ik liet gewoon zijn riem wat vieren en hem zelf de keuze maken. Eigenlijk binnen 2 sec besloot meneer zelf toch de brug rustig over te stappen. En eenmaal erover helemaal happy.

Wat goed!
Je hond voorop is altijd het beste.

En nu? Ga je het nu morgen weer doen of juist niet?

[CatnDog]

Vandaag trouwens weer over de brug. Eerst in de ankers. Ik liet gewoon zijn riem wat vieren en hem zelf de keuze maken. Eigenlijk binnen 2 sec besloot meneer zelf toch de brug rustig over te stappen. En eenmaal erover helemaal happy.

Helemaal goed!

[Rosanne]

Vandaag trouwens weer over de brug. Eerst in de ankers. Ik liet gewoon zijn riem wat vieren en hem zelf de keuze maken. Eigenlijk binnen 2 sec besloot meneer zelf toch de brug rustig over te stappen. En eenmaal erover helemaal happy.

Wat goed!
Je hond voorop is altijd het beste.

En nu? Ga je het nu morgen weer doen of juist niet?

Ja zeker. Als hij op deze manier er zelf ook wat meer vertrouwen weer in krijgt helemaal prima. Hij is er slim genoeg voor om op een gegeven moment de link te leggen dat er niks geks gebeurd.

[Rosanne]

Vanochtend al niet meer in de ankers, maar nog niet helemaal relaxed. Vanmiddag liep hij er weer over zoals vanouds. Hebben we ook weer gehad.

[CatnDog]

Goed gedaan Brego

[Diana]

Fijn dat het bijna net zo snel weer is verdwenen als het opeens op kwam zetten
Honden hebben soms van die dingen, ook zonder dat er een angstfase in het spel is. Volgens mij kunnen het heel kleine dingen zijn die ons vaak niet opvallen. Op de brug op een scherp steentje gestapt, iets gehoord dat de hond wat beangstigend vond, een geur...

Ik heb zoiets ooit gehad met Mila die ineens niet meer door wilde lopen op een plek waar we bijna dagelijks wandelden en waar niets bijzonders was. Echt in de ankers, niet meer willen lopen, en uiteindelijk met een grote boog en gedrukte houding erlangs snellen. Een uur later hoorde ik dat daar even voordat wij er liepen een flinke vechtpartij was geweest tussen twee honden waarbij beide honden gewond waren geraakt. De dagen erna liep ze er nog steeds niet op haar gemak door, maar ging het elke dag wat makkelijker tot een dag of 3-4 later er niets meer aan de hand was.
Precies dit gedrag heeft ze ook nog eens op een heel andere plek gehad waar ook net daarvoor een vechtpartij tussen honden was geweest. Als ik dat niet had gehoord, had ik nooit geweten waarom ze daar opeens niet door wilde lopen. Na die eerste keer wist ik natuurlijk ook niet zeker dat dat iets te maken had met het niet meer verder willen lopen, maar nadat het nóg een keer gebeurde op een totaal andere plek en er verder op die plekken echt niets bijzonders te zien of te horen was, trok ik de conclusie dat het echt daarmee te maken had.

In het bos wil ze ook liever niet verder lopen en laat veel stresssignalen zien als ze zwijnen (of roofdieren?) ruikt.

Opzich valt dat wel mee. Als pup vond hij andere honden enorm spannend, maar dat is nu geheel weg. Hij is voorzichtig in nieuwe honden benaderen, maar dat is netjes. Voor de rest is hij eigenlijk niet zo snel onder de indruk. Harde geluiden of onverwachte situaties maakt hem allemaal niks uit. Als de deurbel bijv ook gaat, verwacht hij eigenlijk gezelligheid. Nooit aan slaan of andere onzekere uitingen.

Ahh dat kan ik wel snappen inderdaad. Hij is gelukkig ook zonder voer wel te motiveren. Het is ook niet dat ik hem ga lokken, maar meer wanneer hij netjes mee wandelt. Net als met het naast leren lopen dat hij nog pup was af en toe een “yes” koekje en door. Nu heb ik voor t gewone wandelen ook geen voerbeloning meer nodig. Niet dat hij naast lopen zelf altijd nodig vind.

Ik vind 'gevoelig' helemaal niet iets negatiefs. Sterker nog: ik vind het iets positiefs. Gevoelige honden (dieren, mensen) pikken dingen eerder op (kleine veranderingen bij soortgenoten of in de omgeving)/voelen dingen eerder aan. Zijn socialer. Passen zich eerder aan. Ik vind het fijner dan 'plaat-voor-de-kopperig'.
Onstabiel zijn en gevoelig zijn is natuurlijk niet hetzelfde. Een gevoelige hond kan heel stabiel zijn en veel zelfvertrouwen hebben (lees: dankzij jou als baasje natuurlijk ook ).

Woord voor woord mee eens En er zijn zo veel nuances.
Mila is gevoelig, wat angstig en onstabiel aangelegd, Fayah is gevoelig maar niet angstig en juist heel stabiel. Amy en Arlo zitten daar ergens tussenin. Arlo is bijvoorbeeld wel angstig en wat onzeker aangelegd, maar dat betreft eigenlijk alleen mensen. Verder vindt hij bijna alles leuk en is juist nergens bang voor.

[CatnDog]

Ik heb zoiets ooit gehad met Mila die ineens niet meer door wilde lopen op een plek waar we bijna dagelijks wandelden en waar niets bijzonders was. Echt in de ankers, niet meer willen lopen, en uiteindelijk met een grote boog en gedrukte houding erlangs snellen. Een uur later hoorde ik dat daar even voordat wij er liepen een flinke vechtpartij was geweest tussen twee honden waarbij beide honden gewond waren geraakt. De dagen erna liep ze er nog steeds niet op haar gemak door, maar ging het elke dag wat makkelijker tot een dag of 3-4 later er niets meer aan de hand was.
Precies dit gedrag heeft ze ook nog eens op een heel andere plek gehad waar ook net daarvoor een vechtpartij tussen honden was geweest. Als ik dat niet had gehoord, had ik nooit geweten waarom ze daar opeens niet door wilde lopen. Na die eerste keer wist ik natuurlijk ook niet zeker dat dat iets te maken had met het niet meer verder willen lopen, maar nadat het nóg een keer gebeurde op een totaal andere plek en er verder op die plekken echt niets bijzonders te zien of te horen was, trok ik de conclusie dat het echt daarmee te maken had.

In het bos wil ze ook liever niet verder lopen en laat veel stresssignalen zien als ze zwijnen (of roofdieren?) ruikt.

Woord voor woord mee eens En er zijn zo veel nuances.
Mila is gevoelig, wat angstig en onstabiel aangelegd, Fayah is gevoelig maar niet angstig en juist heel stabiel. Amy en Arlo zitten daar ergens tussenin. Arlo is bijvoorbeeld wel angstig en wat onzeker aangelegd, maar dat betreft eigenlijk alleen mensen. Verder vindt hij bijna alles leuk en is juist nergens bang voor.

Wat mooi van Mila en wat goed - eigenlijk toevallig - dat je later over de vechtpartij hebt gehoord en dus hebt ontdekt wat erachter zat.

Ik vind dat prachtig, gevoelige dieren. Ik vind het jammer dat Zeno zo plaat-voor-de-kopperig is van aard. (Ik zou hem niet de meest stabiele hond noemen, maar onstabiel is hij ook weer niet; wat ik concludeer aan het feit dat hij nooit de neiging heeft om uit te vallen aan de lijn, terwijl de halve hondenwereld hem dagelijks uitscheldt). Ik ben zelf dus een enorm gevoelig mens en ik merk ook dat ik hem dat niet bij kan brengen. Ik probeer hem echt 'subtieler' te laten zijn en wat respectvoller naar de buitenwereld toe, maar zo zit hij gewoon niet in elkaar, hoezeer ik mijn best ook doe. Het heeft ook wel positieve kanten, hoor. Het heeft ook echt z'n charmes om je zo weinig van dingen om je heen aan te hoeven trekken, zo luchtig en vrolijk in het leven te staan. Het is alleen voor mij vrij onherkenbaar.

[Marc]

Honden die vechten legen vaak de anaalklieren dus dat hangt daar kwa lucht nog wel even. Misschien is dat de reden dat mijn honden zo nu en dan "zeg eens per jaar" helemaal gedrukt op een plat stukje gras reageren in de vrij drukke polder.

Goed dat hij er weer overheen gaat. Super fijn. Weg met die onzin haha.