Topic van de week: Waarom heeft u eigenlijk een hond?

[mijke]

En dat ze dan zo'n tevreden (of geïrriteerde, weet ik veel) zucht slaken. Heerlijk die rust.

[Frootje]

Mowin staat altijd om zeven uur al te springen naast het bed, voor zover ik weet. Het is mijn hond niet dus het is gelukkig niet mijn probleem, maar ik zou daar echt wel gek van worden. Ik ben misschien ook gewoon verwend met Froo, als ik er om halftien uit kom vindt zij het eigenlijk gewoon nog te vroeg. Ik laat meestal de deur maar gewoon open staan en ga zelf alvast naar beneden om me klaar te maken om de deur uit te gaan voor de uitlaatronde, dan komt zij op een gegeven moment wel (ze is uiteindelijk liever bij mij dan alleen boven), maar ze maakt echt geen haast of zo. Ik zou denk ik best tot een uur of twaalf kunnen blijven liggen.

Het heeft ook wel een keerzijde en dat is dat getreuzelneus als ik eens een keer haast heb. Ik moet haar soms echt onder de arm mee naar beneden nemen dan.

[EchoMira]

Mira blijft in bed als ik opsta.
Echo gaat meteen naar buiten en dat is niet later dan een uur of 9. Die gaat mee een rondje langs de dieren en eieren pakken.

Mira verschijnt meestal een uurtje later. En dan nog vindt ze het geen probleem om het nog een uurtje op te houden nu ze't weer zo lelijk vindt.

Smiddags gaan we naar kantoor en daar moeten ze koest dus dan is het wel leuk als we eerst nog even naar de zandafgraving of het bos gaan zodat ze hun straaljagerbrandstof even kunnen gebruiken.

Ik moet er wel bij zeggen dat we bijna elke dag een heel late ronde van een half uur tot een uur doen.
Ze gaan dus wel helemaal afgeregeld de nacht in. Als ik dat niet doe is er geen uitslapen bij. Dan wil Echo echt wel rond een uur of 7 plassen.

Vanmorgen was het trouwens Mira die er vroeg uit moest. We hadden oefeningetjes gedaan met paardenlong en daar was ze van ontregeld. Dus die duwde me om kwart over 6 mijn bed uit.

[Smoushond]

Ik heb graag honden om me heen. Helpt ook goed tegen mijn ochtendhumeur en zorgt voor regelmaat en beweging en dat ik wat onderneem en buiten kom

En heel belangrijk mijn hoofd leeglopen met de hond dat heb ik echt nodig. Of gewoon even ontspannen een paar wandelingen per dag dus

[Rosanne]

Gezelschap, samen kunnen sporten, alleen wandelen helemaal niks vinden . Het is gewoon heerlijk om tegen iemand aan te kunnen praten zonder dat hij je beoordeeld. Lekker kunnen knuffelen als je een rotdag hebt. Ik heb soms gewoon liever honden dan mensen om mij heen, geen gezeur, nemen je zoals je bent, genieten.

[Soof]

Ik houd al van heel jongs af aan van dieren en vind heel veel beesten mooi en leuk. Maar ik ken geen ander dier waarmee je zó'n wederzijdse band krijgt als met een hond. En ze kunnen meedraaien in je leven, samen op pad, samen op vakantie, samen bankhangen. Ze vinden het zelfs leuk om te gaan sporten het ultieme huisdier. Ik wil nooit meer zonder.

Ja, fijn dat je het even opgeschreven hebt, dat scheelt mij weer. Echt precies dit. Pre-cies.

[pioenroos]

Zo lang ik mij kan heugen vind ik een hond een essentieel onderdeel van mijn leven. We hadden tot mijn 9de een hond thuis. Zodra ik oud genoeg was had ik uitlaathonden en op mijn 15de heb ik mijn eerste eigen hond gekocht.
Ik heb ze daarna meegesleept naar de VS terwijl ik daar werkte als au pair. Op kamers ben ik nooit gegaan, gewoon direct een kleine zelfstandige woning gehuurd als student. Stage in buitenland ook zo geregeld dat de teckels meekonden.

Dus tja, ik zou niet weten hoe het is géén hond te hebben. Wil ik ook niet, ik weet zeker dat ik het leven zonder hond heel veel minder leuk zou vinden. Ze geven gezelschap in huis, ik wordt blij en opgewekt om samen te zijn met een wezen wrcik ontzettend van houd, samen op pad is leuker, trainen of spelletjes samen doen vind ik heerlijk.

Wat doe je dan?

Dat vraag ik me ook af. Familie van 80+ zijn nu 'aan de laatste hond bezig'.
Echt een schrikbeeld voor mij. Want het is natuurlijk logisch en verstandig enzo dat je geen hond neemt als de kans dat jij eerder doodgaat of hulpbehoevend wordt groter is dan de hond doodgaat. Maar dan zit je daar zonder hond je dagen te tellen

[Mizzsylver]

Voor de love of a dog

Ik kan me geen leven zonder hond voorstellen, samen wandelen, samen sporten, samen op vakantie, altijd iemand die blij is als je thuis komt, die je stemming zo goed aanvoelt, altijd in voor een knuffel.

[Nanna]

het is natuurlijk logisch en verstandig enzo dat je geen hond neemt als de kans dat jij eerder doodgaat of hulpbehoevend wordt groter is dan de hond doodgaat. Maar dan zit je daar zonder hond je dagen te tellen

Je moet natuurlijk geen pup nemen. Maar een oud hondje kun je ook nog wat fijne jaren bieden. En met back up kan veel hoor.

[EchoMira]

Ik vind dat je prima een pup kunt nemen als je niet nog 10 jaar gaat leven. Je moet alleen een plek hebben waar hij heen kan en dat is heel vaak helemaal niet ingewikkeld.

Als Hein dood gaat en mijn ouders een pup willen dan moeten ze die nemen. Het spreekt voor zich dat ik die hond neem als ze het zelf niet meer kunnen maar wat is daar negatief aan?
Die hele kramp is nergens voor nodig.

[Jackira]

Omdat ik van honden hou. Ik begrijp het gedrag goed en ik vind hun gezelschap fijn. Ik word blij en vrolijk van ze en wandelen met honden is heerlijk en wandelen zonder honden is stom

Ik voel me gelukkig als ze in huis altijd zijn waar ik ben. Als ze om me heen liggen te slapen. Ze zijn altijd bij me.

Zonder honden zou mijn leven een stuk minder leuk zijn.

[mijke]

Ik vind dat je prima een pup kunt nemen als je niet nog 10 jaar gaat leven. Je moet alleen een plek hebben waar hij heen kan en dat is heel vaak helemaal niet ingewikkeld.

Als Hein dood gaat en mijn ouders een pup willen dan moeten ze die nemen. Het spreekt voor zich dat ik die hond neem als ze het zelf niet meer kunnen maar wat is daar negatief aan?
Die hele kramp is nergens voor nodig.

Nou als ik mijn moeder dat beloofd had toen ze een hond nam, zou ik bij haar theoretische dood dus met die kutkees opgescheept zitten. Zou ik me toch flink verslikken in m'n eigen belofte Ik moet er niet aan denken. Gelukkig is mijn moeder nog niet zo oud dat dat aan de orde is hoor, maar dat horrorbeeld doemde meteen bij mij op

[Tiny]

Ik heb een paar maanden zonder hond gezeten en dat was afzien.
De gezelligheid, knuffelen, samen wandelen en vooral hem missen van een hond zelf.

Nu met Shadow is alles weer compleet.

Hij is 9 jaar en als ik straks niet weer zonder wil zitten zou er eigenlijk een hond bij moeten.

[Drazic]

Al sinds mijn geboorte heb ik honden om mij heen het hoort zo
Ik heb honden omdat het gezellig is met een hond in huis. (Al heb ik sinds onze terriër er is wel mijn bedenkingen)

Drazey is zo anders dan dat ik gewend ben, maar tjee elke dag die drukte en gekke capriolen.
Hij is net een elastiek springt in je nek, op het aanrecht, op tafel en als je niet op let springt hij de wekelijkse frikandel uit je handen ...
En ja je kunt het afleren, maar hoe als je zelf in een lachstuip schiet?
Ik ben een slecht in opvoeden, maar in geniet ervan met volle teugen.

Ik zeg al een tijdje na deze geen honden meer, alleen niemand gelooft mij
Ik geloof mijzelf ook niet.

[Mudi]

Van huis uit hadden we altijd honden. Ik kan me niet voorstellen hoe het zou zijn om zonder ze te leven.
Ik vraag me ook wel eens af wat mensen zonder huisdieren met hun tijd doen.
Wat ik het allerleukst vind is de is zijn de persoonlijkheid die ze allemaal hebben en de interactie onder elkaar.

[Dagmar]

Ik vind dat je prima een pup kunt nemen als je niet nog 10 jaar gaat leven. Je moet alleen een plek hebben waar hij heen kan en dat is heel vaak helemaal niet ingewikkeld.

Als je niemand hebt is dat misschien wel meer reden om een hond te hebben. Met een makkelijke hond is opvang vinden echt niet moeilijk en in principe zou dat ook de hoofdtaak van het asiel moeten zijn.
30 jaar geleden haalde je daar de leukste rashonden vandaan, "van een oud vrouwtje'. Zo kwamen we aan een middenslag schnauzer. De enige hond in het asiel die niet blafte, maar daar maar een beetje gelaten zat. Die moest ik hebben

Die hele moeilijk plaatsbare bende hoort daar niet.

[EchoMira]

Nou als ik mijn moeder dat beloofd had toen ze een hond nam, zou ik bij haar theoretische dood dus met die kutkees opgescheept zitten. Zou ik me toch flink verslikken in m'n eigen belofte Ik moet er niet aan denken. Gelukkig is mijn moeder nog niet zo oud dat dat aan de orde is hoor, maar dat horrorbeeld doemde meteen bij mij op

Een hond heeft niets aan een baas die hem niet leuk vindt dus zelf houden is nooit een verplichting maar zorgen dat hij ergens terecht kan is toch niet teveel gevraagd?

Van elkaar verwachten dat je de laatste 15 jaar vast bescheiden kijkend naast je mapje uitvaartpapieren gaat zitten vind ik een veel enger horrorscenario.

[Nanna]

.. dat je de laatste 15 jaar vast bescheiden kijkend naast je mapje uitvaartpapieren gaat zitten..

[mijke]

Dubbel

[mijke]

Nou als ik mijn moeder dat beloofd had toen ze een hond nam, zou ik bij haar theoretische dood dus met die kutkees opgescheept zitten. Zou ik me toch flink verslikken in m'n eigen belofte Ik moet er niet aan denken. Gelukkig is mijn moeder nog niet zo oud dat dat aan de orde is hoor, maar dat horrorbeeld doemde meteen bij mij op

Een hond heeft niets aan een baas die hem niet leuk vindt dus zelf houden is nooit een verplichting maar zorgen dat hij ergens terecht kan is toch niet teveel gevraagd?

Van elkaar verwachten dat je de laatste 15 jaar vast bescheiden kijkend naast je mapje uitvaartpapieren gaat zitten vind ik een veel enger horrorscenario.

Ja natuurlijk, ik zou hem gewoon proberen netjes te herplaatsen, al is dat nog niet per se zo makkelijk met een non stop blaffende, zenuwachtige, uitvallende hond met redirectieagressie en artrose. Maar dat vind ik wel wat anders dan dat je echt belooft van, die hond komt bij mij als jij eerder gaat dan de hond, dus neem nog maar een pup op je 75e. Tenzij je ook dan direct al zeggenschap hebt over welke pup het wordt etc. zodat je zeker weet dat het hondje ook bij jou past.
Dat we elkaars dieren in onze familie als er iets gebeurt zo zorgvuldig mogelijk zullen herplaatsen is wat mij betreft een gegeven dat daar los van staat.

[Inge O]

Ik vind dat je prima een pup kunt nemen als je niet nog 10 jaar gaat leven. Je moet alleen een plek hebben waar hij heen kan en dat is heel vaak helemaal niet ingewikkeld.

Ik vind dat juist moeilijk, en niet maar zo'n beetje maar erg, érg moeilijk, zelfs in die mate dat het me dagelijks bezighoudt en stress bezorgt.

Ik heb vanalles op papier en als ik dood ben is er geld zat om mijn honden (tijdelijk) in een degelijk pension onder te brengen maar verder dan dat kom ik niet. Je kan wel wat afspreken met mensen maar situaties veranderen, en waar je dan eerder dacht 'die of die kan daar naartoe' blijkt dat plots toch niet meer zo evident te zijn.
Of mensen zeggen 'die of die, jaaa, die wil ik wel als je er niet meer bent ', tot je daar wat concreter over wil worden, dan gaan de lippen op elkaar.

Nee, ab-so-luut niet makkelijk.

[*Esther]

Ik vind dat je prima een pup kunt nemen als je niet nog 10 jaar gaat leven. Je moet alleen een plek hebben waar hij heen kan en dat is heel vaak helemaal niet ingewikkeld.

Ik vind dat juist moeilijk, en niet maar zo'n beetje maar erg, érg moeilijk, zelfs in die mate dat het me dagelijks bezighoudt en stress bezorgt.

Ik heb vanalles op papier en als ik dood ben is er geld zat om mijn honden (tijdelijk) in een degelijk pension onder te brengen maar verder dan dat kom ik niet. Je kan wel wat afspreken met mensen maar situaties veranderen, en waar je dan eerder dacht 'die of die kan daar naartoe' blijkt dat plots toch niet meer zo evident te zijn.
Of mensen zeggen 'die of die, jaaa, die wil ik wel als je er niet meer bent ', tot je daar wat concreter over wil worden, dan gaan de lippen op elkaar.

Nee, ab-so-luut niet makkelijk.

Dat is inderdaad een grote zorg. Ik heb 1 volwassen dochter. Ik weet zeker dat zij haar best zal doen een goede plek te vinden. Ze houdt ook veel van ze. Maar wat ze concreet echt kan doen...poeh.
Fokster van Haas is vorige jaar heel onverwachts overleden, ik had altijd de gedachte dat Hazel daar wel naar toe terug kon als mij wat zou gebeuren. Moeder van Hazel is nu ook uit mijn zicht jammer genoeg. Via haar broer heb ik gehoord dat de honden in de buurt goed geplaatst zijn, einde bericht.
Aan de andere kant heb ik voor mijn moeder ook aangeboden voor hun hond te zorgen als ze er niet meer zouden zijn. Maar ze willen echt geen hond meer nadat hun oude DH naar aan zijn eind kwam (epilepsie)

En waarom ik honden heb. Mijn manier van leven, dat is eigenlijk alles. En heerlijk om er meerdere te hebben. De interactie en en zijn zoveel verschillende soorten honden om veel van te houden. Ook praktisch gezien: bij mijn collega overleed haar hond plotseling en het verdriet daarover belemmerd haar een nieuwe hond te zoeken. Maar in de tussentijd heeft ze een leeg huis. Moet er niet aan denken, echt niet!