blondie schreef: ↑05 jun 2024, 16:35
Ik had deze even gemist.
Ben geen heilige hoor, ik kan ook kort door de bocht zijn met correcties.
Ik vind het alleen wel belangrijk dat ik (en zoals boven vind ik een fikse correctie eerlijk gezegd en als de hond het vervolgens nog blijft doen dan kun je blijven doorgaan op die manier, maar dat werkt dan dus niet.) een correctie/zeker lichamelijk of lijn, dan wel toepas als de hond wel eerst heeft geleerd hoe je het wél wilt zien.
Glory, Aki en Chara en Bluf hadden een sterke neiging tot najagen, opjagen. Dan had ik ze de fout in kunnen laten gaan en dan een goede ruk aan een lijn kunnen geven in de hoop dat ze dat gedrag zouden gaan stoppen, maar er staat geen alternatief tegenover, of leren dat het niet gewenst is.
Bluf was een hond die dit jaag gedrag vertoonde, en zo eigenwijs als maar zijn kon, groot en best sterk en al 2,5 jaar oud. Door haar heb ik geleerd dat ik dingen op een andere manier moest zien aan te vliegen.
Mijn eerste hond heeft me trouwens doen inzien dat niet alles met correctie aangeleerd/afgeleerd dient te worden. Die hond luisterde als een tierelier, maar op een bepaald moment kon je merken dat daar een bepaalde angst voor correctie aan ten grondslag lag. En toen ik dat merkte door een reactie bij mij, vond ik dat best heftig om te ervaren.
Ik ben blijkbaar naar de honden toe ook best pittig soms, maar ik wil absoluut niet dat ze uit angst in een keurslijf gaan lopen.
Ik blijf erbij dat je in de meeste situaties pas kunt straffen als ze weten wat je dan wel van ze verwacht, en dus die optie eerst krijgen.
Dit staat wel een beetje buiten trekken aan de lijn denk ik.
Tijdens de puberwandeling heb ik er wel twee gezien trouwens waarvan ik dacht.. mijn hemel.. hoe hou je het vol. Een van de dames die met haar hond mee deed baalde enorm, omdat ze dacht dat de honden los zouden mogen om te spelen. De intentie was dus juist om aangelijnd normaal te kunnen wandelen met je hond. Zij wilde zo snel mogelijk de hond van de lijn, want dat was hij gewend om dan op iedere willekeurige hond af te stieren en meestal te gaan spelen. Ik dacht toen echt.. ik hoop jou op strand of in duin niet te treffen.. Maar die hond kon dus ook écht niet relaxed lopen aan een lijn, en in mijn beleving puur omdat hij beloond zou worden door losgelaten te worden en dan zijn goddelijke gang te mogen gaan in een losloopstuk.
Heb daar ook wel het nodige van opgestoken toen, ik had Glory mee, en die kon er ook wat van hoor met trekken omdat de lijn korter was dan ze gewend was en veel reuring om ons heen.
Insteek vond ik dan wel apart om te merken, de ene mevrouw ging er vanuit dat ze de honden los kon gooien om in groep te laten lopen en te spelen want aangelijnd wandelen was geen doen.. en bij anderen was het in begin drama, en best pittige honden en als ze werden overgenomen door een instructeur van de school zag je ineens dat het wel degelijk kon, dat rustig lopen zonder spanning op de lijn en zonder overdreven veel voerbeloning of gepraat en commando's geven.
En niet de meest gedweeë kleine honden waren dat. Soms is het toch ook echt wel je eigen mindset in wat je accepteert en niet accepteert denk ik dan, in combi met hoe je jezelf aanleert om te lopen met je hond(en).
Maar ben niet wars van correctie, maar leer je hond eerst wat je wel verwacht en wees afwijzend of kritisch op het andere.