Een Hondenleven

ranetje schreef: ↑29 mar 2024, 22:37

Cooper schreef: ↑29 mar 2024, 22:27 Ondertussen begint de chemische castratie uit te werken. Ben benieuwd. Ik hoop dat het ons door een moeilijke fase geloodst heeft.

Zie je verandering?
Of ga je uit van het uitwerken gezien het tijdstip?
Gewoon nieuwsgierig

Smoushond schreef: ↑26 jan 2024, 09:11

Cooper schreef: ↑06 dec 2023, 17:06 De wandelingen zijn rustiger aan het worden. Er hoeft niet meer aan ieder grassprietje gesnuffeld te worden dus minder getrek aan de riem.

Hoe gaat het los lopen? En hoe gaat het aan de riem als er een hond aankomt?

CatnDog schreef: ↑22 dec 2023, 17:35 Merk je al iets qua verandering in zijn vacht?
En hoe is zijn eetgedrag? Komt hij aan in gewicht?

*Esther schreef: ↑06 dec 2023, 17:27 Ik denk dat het idee 'we doen er wat aan' ook zorgt voor meer rust bij jullie. En dan wordt de hond ook wat rustiger in gedrag.

Smoushond schreef: ↑14 nov 2023, 11:44 Merk je al wat?

Kelperuaantjes schreef: ↑05 nov 2023, 08:04 Het kan zijn dat het gedrag de eerste weken na de chemische castratie verergert in plaats van verbetert. Daar moet je dan even doorheen bijten.
Gemiddeld werkt een chemische castratie/suprelorin een maand of 6 maar wij hebben honden in de praktijk die die periode niet redden zowel als honden die langer dan een jaar effect ervan hebben.

CatnDog schreef: ↑04 nov 2023, 16:28 Goed dat je de knoop hebt doorgehakt.
Vond hij de prik nog vervelend, of viel het wel mee?

CatnDog schreef: ↑02 nov 2023, 15:43

Cooper schreef: ↑02 nov 2023, 15:33

CatnDog schreef: ↑02 nov 2023, 15:05 Herkenbaar. Zeno weet van intacte reuen dat hij daar helemaal niets mee hoeft, maar al het andere (intacte teven, gecastreerde teven/reuen) zijn allemaal interessant.

Je schreef in een eerdere reactie dat je Zeno een keer chemisch heb laten castreren maar dat zijn vacht toen moeilijker werd. Was dat de reden om een chirurgische castratie niet door te zetten of had je nog andere redenen?

Nee, ook om andere redenen.
De hoofdreden was dat er totaal geen gedragsverandering was. Zeno (hij was toen 3 denk ik) werd helemaal niet rustiger of gemoedelijker zoals er vaak beweerd wordt; dat het harde randje er vanaf gaat of iets dergelijks. Zeno was gewoon Zeno. Andere honden vielen nog net zoveel naar hem uit als daarvoor. Hij is gelukkig overigens niet onzekerder geworden, hij begon niet ineens met terug uitvallen. Gewoon echt nul verschil.
Verder dus de slechte vacht en hij kwam aan in gewicht.
Het enige dat hij minder deed was zijn poot optillen.
Er waren bij hem totaal geen voordelen te bekennen. Dus de beslissing was nogal makkelijk: die ballen blijven er gewoon aan.
Hij reageerde trouwens niet slecht op de chip zoals de hond van EchoMira. Hij piepte niet eens toen de chip erin ging. Maar hij is ook wel een bikkel, hoor.

CatnDog schreef: ↑02 nov 2023, 15:05 Herkenbaar. Zeno weet van intacte reuen dat hij daar helemaal niets mee hoeft, maar al het andere (intacte teven, gecastreerde teven/reuen) zijn allemaal interessant.

Nanna schreef: ↑02 nov 2023, 09:00 Ballen eraf is natuurlijk geen toverrecept voor allerhande problematiek.
Denk maar niet dat hij stopt met blaffen in die bench als er bezoek is. Dat is echt nul balgerelateerd.
Het enige dat stopt is zijn geiligheid.

EchoMira schreef: ↑01 nov 2023, 20:29

Ik heb Dapper chemisch laten castreren en het was een half jaar kut. Gewoon een zieke hond zonder fut en vooral, je raadt het niet na een prik met pharmazut, heel erg uit balans.

Nanna schreef: ↑01 nov 2023, 16:42 Ik wil nooit meer een reu. Helemaal klaar met die geiligheid.
Op zich vind ik een reu meestal mooier dan een teef maar dat achter die lul aanlopen hoeft voor mij niet meer.

Smoushond schreef: ↑01 nov 2023, 12:38

Cooper schreef: ↑01 nov 2023, 09:55 Klopt Frootje, geen ondervacht en heel zacht. En inderdaad ik moet het met hem zien te rooien.
Ik ga hem chemisch laten castreren voor een half jaar om te kijken of het aan mijn eventuele gebrekkige opvoeding ligt of dat het een te volle kop van Cooper is.
Als er niets verandert qua gedrag dan ga ik kijken of ik een gedragsdeskundige om raad kan vragen. Ligt het aan de hormonen dan moet ik dat na een maand of 2 na het implantaat wel gaan merken. Kan ik meteen zien wat die vacht doet.

Gelukkig heb ik niet elke dag bezoek . Ben al niet zo'n bezoek mens nu vind ik het helemaal verschrikkelijk.

Ik ga met hem naar het bos voor de interactie met andere honden omdat ik het idee heb dat hij daar enorme behoefte aan heeft. En om hem lekker los te laten lopen. Mijzelf interesseert dat niet en ik loop hier net zo lief tussen de velden hier. Maar dan kan hij niet los. Hij loopt zo de weilanden in en komt niet terug. Krijg je kwade gezichten van de boeren van. Logisch natuurlijk.

Ok heel veel sterkte de komende tijd je weet toch dat het na chemische castratie eerst veel erger wordt hè

Nanna schreef: ↑31 okt 2023, 17:17
Ik zie dat hij een langhaar is met een gladde snoet. Hou wel rekening met vachtverandering. Die mooie glans gaat eraf en hij krijgt waarschijnlijk pluis.

Nanna schreef: ↑31 okt 2023, 16:42 Als hij zo hyperseksueel is zou ik die ballen eraf laten rukken.
Klaar ermee.
Ja, het is hier op het forum not done maar wij hoeven niet samen te leven met een reu die zo gefixeerd is op het nalopen van zn lul. Als baas ga je zo’n hond ook minder leuk vinden.
Mijn eigen reuen heb ik nooit laten castreren op één na en dat was de beste beslissing ooit.

Crutz schreef: ↑31 okt 2023, 16:41

Cooper schreef: ↑31 okt 2023, 14:58 Ik kan ook niet eens meer fatsoenlijk visite ontvangen. Hij luistert gewoon niet en eindigt dan altijd in de bench waar hij eerst een half uur zit te gillen.

hier kan Kiara ook nog niet los met visite (en met de kinderen moet ik ook managen met ook de kinderen sturen op hun gedrag)
lijntje er aan en anders in de bench. Maar gillen in de bench? is dat niet gewoon bench training gone wrong? Dat zou ik dan sowieso oppakken, zoek eens op crate games