Klaar om op te laden! Wtf, 5 maanden alweer! Fotossss

[Dagmar]

Welke enzym afbrekend schoonmaakmiddel is goed? Het liefst als spray. Ranja heeft nu als nieuwe gewoonte dat ze savonds op de bank plast, extra uitlaten en opletten en handdoeken klaarleggen ten spijt Ik maak het nu schoon met ossengalzeep, maar ik denk dat dat niet afdoende werkt, gezien ze het blijft doen.

Alle Tenminste, alle specifiek als kennel of pisreiniger op basis van enzymen. En alles is aan te lengen voor in een spuitbus.
Ik heb liberté, daar ontsmet ik alles van boven tot onder mee. Ook de wc, deurknoppen, keukenkastjes, kattenbakken etc.

Biotex groen slaat wit uit, dat blijft lelijk.

Past een hoeslaken over je bank? Of zo'n waterdichte onderlegger met een dekentje erover? Ben je ook klaar.

[ranetje]

Eten ze shirts minder snel op dan sokken?

Ja zeker.
Al maken sommige pups die shirts wel iets luchtiger

[pioenroos]

Ik heb Ecodor UF2000 4Pets.
Geen idee of het een goede is maar het ruikt niet indringend naar parfum en Danu maakt goede stappen met zindelijk worden

Ik heb een navulfles gedaan en doe het zelf in spuitfles. Gaat prima, werkt zuinig. Volgens verpakking is het veilig op meubels/stoffen.

[mijke]

Check, ik heb besteld. En vanavond toch maar niet op de bank. In plaats daarvan hebben we even in de tuin gespeeld, ook leuk, en daarna kwam ze in huis weer aan mijn voeten liggen
Ik merk dat er nu langzaam echt een band begint te ontstaan. In het begin was ze wel op mij gericht maar dat was puur omdat ik degene was bij wie ze kon schuilen in die enge auto, en omdat ik alles met haar deed. Maar je bent eigenlijk nog vreemden voor elkaar natuurlijk. Je ruikt raar, je voelt raar, je weet niet van elkaar wat je bedoelt, wat je wel en niet kunt maken, of de ander te vertrouwen is. En nu groeit dat langzaam. Dat merk ik aan dingen zoals dat ze dus uit zichzelf bij mij tot rust komt, ipv in de bench. Dat ze ook blij is als ik haar beloon met aandacht ipv snoepjes. Vanavond heb ik ook voor het eerst echt kunnen knuffelen en buikje aaien zonder dat het uitmondde in een toch licht gespannen bekhapperij. En dat ze met spelen sowieso meer 'gekke' houdingen aanneemt. Wat zegt men nog maar, het kost 4 dagen om aan een nieuw huis te wennen, en 4 weken tot ze zich er echt thuis voelen, ofzoiets?

De buitenwereld is echt nog wel spannend. We gaan nu elke avond een heel klein rondje door de wijk, dan is het rustig op straat, en dat gaat best redelijk. Honden zijn eng, tenzij ze weglopen, dan wil ze er juist heel graag achteraan

Livia had vanmiddag een vriendinnetje op visite eventjes. Dat was voor het eerst voor Ranja en ze deed het echt superknap! Ik was echt onder de indruk. Toen kwam de grote zus van dat vriendinnetje ook de tuin in en dat was te veel van het goede, dus toen heb ik ze weggestuurd. Ik merk eigenlijk met alles wat nieuw is dat als je het heel gedoseerd doet, dat ze het dan echt supernetjes oppakt. Maar de drempel naar te veel spanning is nog heel laag en eenmaal daar overheen is het ook gelijk echt foute boel. Het is nog een beetje aftasten met wat ze wel en niet aan kan, het is een precair evenwicht. Toch merk ik nog steeds wel dat ze langzaam zekerder wordt, als we een stukje een paar keer hebben gelopen durft ze vanuit daar steeds weer wat meer te ontdekken, ze rent wat vaker, loopt wat vaker in een stoere houding etc. Ik ben wel blij dat ik nog geen puppy cursus had geboekt, want dat zou nu echt nog veel te veel zijn voor haar, alleen de reis er naartoe op zichzelf al


Aan de schutting kauwen




Wat zeg je, mag niet?




Echt niet?




Met de bal




Even schuilen voor een overvliegend vliegtuig




Met de waterbak aan de rel

[Manuma]

Die blik onder die stoel
Herkenbaar dat je elkaar nu echt wat leert kennen. En het leuke is dat dat lekker blijft groeien. Knap dat ze het zo goed deed met Livia’s bezoek!

[Smoushond]

Komt vast goed . Ze is blijkbaar snel onder de indruk dus kleine stapjes zijn prima
Ze heeft wel een heerlijk koppie

[Smoushond]

Hoe gaat het met de kleine dame?

[mijke]

Hoe gaat het met de kleine dame?

Ja heel goed! Ze is echt lekker los gekomen en al een heel stuk zekerder. De kat is al minder eng, maar toch ook nog wel spannend, dus daar moeten we nu goed bovenop zitten omdat ze die nu af en toe na wil jagen. Niet dat ze iets doet hoor, als hij een stap in haar richting zet rent ze gauw weer weg Als ze in een goede bui is en ik lekkers op zak heb valt ze daar heel goed in te sturen, maar soms wordt ze echt even helemaal dol en dan moeten ze echt even apart. Al ligt dat niet alleen helemaal aan haar, want Samson provoceert haar net zo goed wel eens.

n de wijk durft ze al een heel stuk verder. Ze is vrijdagmiddag mee geweest Evelien van school halen, omdat ik inschatte dat dat heel rustig zou zijn, en dat klopte. Alsnog vond ze het wel spannend in de ringsling, maar de heen en terugweg heeft ze een groot deel netjes meegelopen. En op de heenweg het laatste stuk in de kinderwagen Woensdag moeten we naar de dierenarts voor entingen en dat is wel een aardig eind lopen, dus ik ben heel benieuwd hoe dat zal gaan. Ringsling mee voor de zekerheid, al zit ze daar ook niet heel graag in.

Ze begint echt meer behoefte te krijgen aan 1 op 1 aandacht. Waar in het begin alleen het leren meedraaien in het huishouden op zichzelf al inspannend genoeg was, heeft ze er nu echt iets naast nodig. Als ik haar uit de bench haal wil ze echt eerst even knuffelen, savonds hebben we een speelmomentje, we lopen een rondje door de wijk, kauwen samen een staafje (nouja zij kauwt, ik moet hem beethouden - en steeds weer in haar bekje stoppen als ze 'per ongeluk' ook een hapje van mijn slof of de bank wil nemen ). En we doen elke dag wat oefeningetjes. Hier, zit, neus etc. Soms helpt Livia mee, die twee hebben sowieso wel lol samen, vooral trekspelletjes vinden ze leuk.

En ze wordt wilder. Leuk en lastig tegelijk. Soms kan ik haar wel achter het behang plakken, vooral als de kinderen en/of Samson ook vervelend doen, en dan denk ik 'oh nee, ze hadden toch gelijk, dit is te veel samen!' En ook leuk omdat je veel leuker kunt stoeien en spelen, er is meer interactie en ze durft meer. Maar eigenlijk gaat het het grootste deel van de tijd heel ontspannen en leuk. Ze slaapt ook nog steeds veel en de tuin is natuurlijk fantastisch. Binnen is het veel meer managen want daar is van alles wat niet mag, opletten op plasjes, minder ruimte om elkaar te ontwijken of te spelen of ieder voor zich z'n eigen ding te doen, ik ben echt zo blij dat we een zomerpup hebben gekozen! Lekker de achterdeur open en gaan.


In de kinderwagen






Met Livia spelen




Toen het warm was heb ik een teiltje met water gevuld. Nou dat moest eerst even flink geanalyseerd worden.

Omtrekkende beweging...




Het item verkennen met je bekje




Dat water ook eens poot en beksgewijs bestuderen








Toen had ik het ook nog gewaagd haar lekkers ín dat gekke water te gooien, nouja!




Gelukkig kwam Livia to the rescue




Ik geloof dat ze die natte snuit niet echt een enorm succes vond




Bijkomen onder de heg




Weer spelen met Livia




Helpen met de tuinwerkzaamheden




Kloten op schoot met mijn kangaroe








Truucjes met Livia

https://m.facebook.com/story.php?story_ ... =600036966

[Zamunda]

Oh gos, zo op schoot . Wat een heerlijk portret met dat water .

[Smoushond]

Wat groeit ze al goed zeg en inderdaad heerlijk zo’n zomerpup

[Inge O]

Gelukkig heb je ook een Livia .

Die laatste foto .

[Pallas]

Wat leuk om te lezen! Wat Livia met Ranja heeft, heeft mijn jongste juist met Waro. Die band is zo vanzelfsprekend ofzo, heel leuk om te zien.

[mijke]

Wat leuk om te lezen! Wat Livia met Ranja heeft, heeft mijn jongste juist met Waro. Die band is zo vanzelfsprekend ofzo, heel leuk om te zien.

Nou de liefde is hier even bekoeld hoor, eenzijdig dan Want Ranja wordt nu zo enthousiast van Livia dat ze haar niet meer met rust laat en enorm gaat happen Dus die heeft het even verpest voor zichzelf. Komt vast wel weer goed als die superirritante piranhafase een beetje voorbij gaat. Iemand enig idee hoe lang die duurt? Ik kijk daar zelf ook enorm naar uit

[Noor]

Wat leuk om te lezen! Wat Livia met Ranja heeft, heeft mijn jongste juist met Waro. Die band is zo vanzelfsprekend ofzo, heel leuk om te zien.

Nou de liefde is hier even bekoeld hoor, eenzijdig dan Want Ranja wordt nu zo enthousiast van Livia dat ze haar niet meer met rust laat en enorm gaat happen Dus die heeft het even verpest voor zichzelf. Komt vast wel weer goed als die superirritante piranhafase een beetje voorbij gaat. Iemand enig idee hoe lang die duurt? Ik kijk daar zelf ook enorm naar uit

Wie heeft wat verpest? Livia of Ranja?

[Diana]

Wat leuk om te lezen! Wat Livia met Ranja heeft, heeft mijn jongste juist met Waro. Die band is zo vanzelfsprekend ofzo, heel leuk om te zien.

Nou de liefde is hier even bekoeld hoor, eenzijdig dan Want Ranja wordt nu zo enthousiast van Livia dat ze haar niet meer met rust laat en enorm gaat happen Dus die heeft het even verpest voor zichzelf. Komt vast wel weer goed als die superirritante piranhafase een beetje voorbij gaat. Iemand enig idee hoe lang die duurt? Ik kijk daar zelf ook enorm naar uit

Begrijpelijk, die puppytandjes kunnen gemeen pijn doen Bij Fayah was het met vier maanden wel grotendeels achter de rug. Nu hapt ze nog wel af en toe hoor, maar veel zachter. Maar de ene hond is er natuurlijk wat hardnekkiger in dan de andere, Mila heeft het überhaupt nooit zo erg gedaan als Fayah bijvoorbeeld.

[Zamunda]

Wat leuk om te lezen! Wat Livia met Ranja heeft, heeft mijn jongste juist met Waro. Die band is zo vanzelfsprekend ofzo, heel leuk om te zien.

Nou de liefde is hier even bekoeld hoor, eenzijdig dan Want Ranja wordt nu zo enthousiast van Livia dat ze haar niet meer met rust laat en enorm gaat happen Dus die heeft het even verpest voor zichzelf. Komt vast wel weer goed als die superirritante piranhafase een beetje voorbij gaat. Iemand enig idee hoe lang die duurt? Ik kijk daar zelf ook enorm naar uit

Een maand of vier . Nee, ik hoop met je mee dat het sneller voorbij is want het is wel echt geweldig om te zien hoe kind en pup samen plezier hebben.

[mijke]

Jaa dat is echt heel leuk inderdaad!

Heeft iemand nog tips om aan Ranja haar zelfvertrouwen te werken? En dan bedoel ik met name op straat. Wat ik nu doe is elke avond als de kinderen op bed zijn met haar een stukje door de wijk. Ze zit dan aan een lange lijn (met tuigje) en mag min of meer zelf de route bepalen. Overal snuffelen zo veel ze wil. Dat helpt wel iets, maar wellicht weet iemand nog iets beters of iets anders om met haar te doen?

[Omega]

Wat bij Quinta hielp was leiding geven, veiligheid bieden (op de arm nemen als het spannend werd) en het haar niet zelf uit laten zoeken. Heb haar de clicker geleerd en we zijn op straat oefeningetjes gaan doen. Aandacht vragen, zitten, begin van volgen. Sessies van 5 minuten in het begin, later iets langer met een stukje wandelen tussendoor. En eerst steeds dezelfde (korte) route zodat die gewoon wordt, is die bekend kun je de route langer gaan maken.

[EchoMira]

Jij moet niet aan haar zelfvertrouwen werken. Dat doet het zelf....zelf.

De kunst is om helemaal niet te reageren tot je zelf echt ziet aankomen hoe je een probleem kunt vermijden of een winst kunt pakken. Maar dat zijn dan leuke momentjes 2 of 3 keer in de week. Dat hoeft niet de hele wandeling te zijn.
Het is heel verleidelijk om naar je pup te gaan staan kijken terwijl ze voor het eerst boterbloempjes ziet maar dan voelt zo'n hondje zich al snel bekeken. Want dat is ze ook.
Haar rust zit er meer in om als een jong eendje achter jou aan te lopen. En dan doe jij scheenbeschermers aan.

Dus vooral zelf alert en wakker de koers uit zetten (dat is eigenlijk al drie kwart) en dan zelf goed opletten wat er aankomt. Want daar kun je zorgen dat ze vooral leuke, lukkende dingen tegenkomt.

Maar aan de andere kant, vaak worden de dingen die een pup moeilijk vindt juist de grootste krachten 2 jaar later.
Je moet niet willen voorkomen dat ze zich soms even onrustig over sociale druk voelt want die is er gewoon.
Wat wel heel fijn is als ze een alternatief gedragje vertoont dat je dat dan meteen ziet en bevestigt. Dus de keren dat ze wel blij en open reageert dat dan ook gewoon verbaal belonen en aandacht voor geven.

[EchoMira]

Wat bij Quinta hielp was leiding geven, veiligheid bieden (op de arm nemen als het spannend werd) en het haar niet zelf uit laten zoeken. Heb haar de clicker geleerd en we zijn op straat oefeningetjes gaan doen.

Ja, dat heb ik overgeslagen want ik vind dat pups sowieso de hele dag leiding moeten krijgen.
Maar inderdaad. Als je dat nog niet deed is dat het probleem.

[mijke]

Ja, dat leiding geven deed ik eerst, en daarmee loods ik haar dan wel door de situatie, maar ze wordt er niet zekerder van op straat. Maar de plekken die ze helemaal zelf heeft mogen onderzoeken, daar zie ik echt een enorm verschil met de plekken waar ze dat nog niet heeft gedaan. Vandaar dat ik nu toch voor deze aanpak gekozen heb. Het is niet dat ik het haar zelf laat uitzoeken. Het is dat ik haar de kans geef de boel te leren kennen, want daar heeft ze kennelijk behoefte aan. Als ze dat gedaan heeft is die straat de keer erna duidelijk een heel stuk minder eng. Maargoed dat is dan in de avond en bij ons in de wijk waar het dodelijk rustig is. Zo raakt ze vertrouwd met de straten en tuinen en geuren, maar dat is maar de helft van het buitenleven natuurlijk. Daarnaast heb je ook nog mensen, honden, auto's etc. Ik zou graag wat meer handvatten hebben voor de dingen die ze echt eng vindt. Oppakken doe ik ook of haar er gewoon door/omheen lokken maar ik heb zelf niet echt het gevoel dat ze daar veel aan heeft. Misschien heeft dat meer tijd nodig voor je effect ziet?

[EchoMira]

Als ze er niet zekerder van wordt ben je niet leiding aan het geven.
Jij bepaalt hoe je hond zich voelt. Dat is wat er met leiding geven bedoeld wordt.

De wereld verkennen is prachtig maar dat moet niet het enige zijn dat je met haar doet.
Nog steeds het eerste kleine wandelingetje doen is ook fijn. Net als haar even wegzetten in de bench met een kommetje waar je een beetje leverworst op hebt gesmeerd. Gewoon bepalen.Net even dat stapje voor zijn en zorgen dat het goed gaat. Daar wordt zelfvertrouwen geboren.
Heus niet overdreven bombastisch maar wel zo zodat je hond alleen maar passief en afwachtend wordt.
Vraag me niet eens waarom maar dat hebben alle jongen honden gewoon nodig; Een simpel patroon om te volgen.

Een stevige basis van waaruit ze dan zelf iets kan gaan doen. Snap je?

[mijke]

Ik bepaal me de blubber, dat is echt het punt niet. Je denkt toch niet dat ik het me uberhaupt kan veroorloven om niet elke seconde regie te hebben met 2 kleine kinderen? Daar gaat het nu niet over.

[EchoMira]

Nee, het is is altijd echt het punt niet. Ik wist het van tevoren.

Waarom doe jij altijd alsof je het antwoord op je eigen vraag weet?
Zo onbenullig.

Je denkt toch niet dat ik het me uberhaupt kan veroorloven om niet elke seconde regie te hebben met 2 kleine kinderen?

dat is je 34 keer uitgelegd in de topics waar je het ontraden werd een hollander als gezinshond te nemen. Toen kon alles.

[mijke]

Hoor je me klagen dan? Wat doe je toch altijd weer gek. Je praat echt een andere taal dan ik geloof ik, je lijkt me stelselmatig verkeerd te begrijpen. Ik vroeg gewoon naar leuke oefeningetjes om aan haar zelfvertrouwen te werken. Maar toch bedankt dat je meedenkt, hoor.