Nieuwe welzijnsregels in Duitsland

[Célie]

@EchoMira Tja... heel bijzondere kijk...

Tja, sorry hoor. Maar dat is nu eenmaal het beeld dat er is en dat beeld is niet uit de lucht komen vallen.
Vind je het goed als ik de verantwoordelijkheid voor welk imago de sector heeft gewoon even bij de sector zelf laat?
Top.

Prima hoor. Er zijn echt een hoop dingen helemaal niet (meer) aan de orde. Oren plukken is helemaal de standaard niet meer bijvoorbeeld.

Maar het is hier op het forum vechten tegen de bierkaai lees ik al. Ik heb dan ook geen zin om van alles te verdedigen, ik weet hoe wij, en vele - vooral jonge, moderne - collega's werken en dat is voor mij voldoende. Ik heb een leuke zaak en baan en voor het grootste deel van de dag blije honden, voor de honden die dat niet zijn proberen we een oplossing te vinden maar hun grootste probleem is meestal de eigenaar. Helaas.

Maar je hoeft je toch niet te verdedigen, maar uitleggen is toch juist goed voor het bewust worden. Zoals dat oren plukken niet meer standaard is ik wist/weet dat nl niet dacht dat bij elke hond met oorhaar dat eruit geplukt moest worden.

[Noor]

Ik kan mijn honden zelf plukken en nee ze vinden dat niet altijd leuk , maar ik zet ze niet aan een galg oid. Ik probeer het zo prettig mogelijk te maken en ook niet aan een stuk door, even een pauze tussendoor heeft zeker freek wel nodig. Ik ben daarna echt wel even de boeman vind ik niet leuk maar ja... gaat ook wel weer over. Zodra ik hier het laatje met attributen opentrek verdwijnen er wat onder tafel haha . Ik heb het echt wel leuk proberen te maken maar helaas, nu is het gewoon even zo'n dingetje... en ze hebben het er maar mee te doen.
Naar een trimsalon zal ik mijn honden niet brengen daarvoor teveel gezien en gehoord en ben ik te arrogant voor, ik kan het bij mijn honden toch gewoon beter

[Inge O]

ik weet hoe wij, en vele - vooral jonge, moderne - collega's werken en dat is voor mij voldoende. Ik heb een leuke zaak en baan en voor het grootste deel van de dag blije honden, voor de honden die dat niet zijn proberen we een oplossing te vinden maar hun grootste probleem is meestal de eigenaar. Helaas.

Ben ik helemaal van overtuigd en zolang dat zo is (voor altijd dus) zijn jullie er zeker nodig.

[Omega]

Luna en Balu gingen af en toe naar de trimsalon. De vacht van Luna was voor mij niet bij te houden, ze had een enorme castratenvacht. Ze vond het wel gezellig bij de trimsalon, het wassen en uitblazen was niet haar hobby maar was ok. Daarna wat bijknippen en ze was klaar, ze hoefde ook niet de hele tijd te blijven staan. Ik kon haar gerust alleen achterlaten.
Balu was niet heel nodig, een paar keer laten wassen, uitblazen en knippen. Hij vond het niks, ik moest steeds bij hem in de buurt blijven, nou was hij ook wel eenkennig en vond hij andere mensen eigenlijk niks aan. Heb hem daarna maar zelf geknipt en wassen heb ik niet meer gedaan, hij had een makkelijke vacht die amper klitte.

[_Tiny_]

Wil je het echt weten?

Ik vind de hele positie van een hond aan een galgje op een tafel bij een vreemde thuis al traumatisch.
Dat is gewoon niet passend bij het wezen dat ik zelf zie.

Verder heb ik vooral een hekel aan nageltjes terugdringen met een dremel. Het gestack dat er bij hoort.
Dagelijks gevinger in je ooghoeken omdat die stralend wit moeten blijven. Oren die ontstekend na het uitrukken van het oorhaar.

Ik snap dat het nodig is. En dat er spaanders vallen maar je ook naar de positieve kant moet kijken enzo. Dat snap ik echt. Maar het zou niet nodig moeten hoeven zijn. Laat staan dat we er een industrietje omheen gaan punniken.

Ik hou me hier een beetje in omdat ik weet dat er veel leuke lezers wel iets met vachtverzorging hebben en ik wil niet doen alsof ik dat al harram vind.
Maar er zit een lopende bandlogica in een succesvolle trimsalon die ik gewoon niet oke vind.

Het is niet dat honden er niet tegen kunnen. Dat kunnen ze wel en dat is ook niet wat ik bedoel.
Wat ik bedoel is dat ik als ik elke dag uren bezig ben met de verzorging van een dier dat dat dier dan ook in vol vertrouwen met me meedanst omdat hij weet dat ik dat soort dingen nooit toe zou staan.
Waarom zou je een hond tot in de puntjes verzorgen als hij je daarna niet vertrouwt?
Elke winkel is nu een winkel waar de baas de riem aan het personeel kan geven en zelf weg gaat. Oke.

Zelfs zonder het trimmen zou ik mijn whippets niet inleveren om door een vreemde gewassen te worden.
Dat is niet de band tussen mens en hond. Ik reken het gewoon niet goed.

En ik ben opgegroeid met bouvierkruisingen en beardies in huis. Ik snap heus wel dat er soms gewoon even iets gedaan moet worden maar waarom kan dat niet gewoon thuis op de bank?

De hond wordt in die sectoren altijd zo'n artikel. Ik hou daar niet zo van.

Ik snap wat je bedoeld. Ik heb in verschillende trimsalons gewerkt en kort mijn eigen salon gehad, maar no way dat ik mijn hond door een ander laat trimmen. Laat staan dat ik weg ga. Tenzij het een rot in het vak is die ik heel hoog heb en ik er bij mag blijven. Maar dat is ook maar 2 keer gebeurt. Je eigen hond trimmen geeft een heel persoonlijke band met het dier. Het versterkt het vertrouwen, je leert elkaar op een andere manier kennen. Hoe lief de meeste trimster ook zijn (want het zijn echt wel dierenliefhebbers) is de eerste paar keren in een trimsalon alleen gelaten worden best traumatisch voor een hond. Opeens ben je moederziel alleen in een vreemde omgeving met een vreemd mens die vanalles met jou doet wat je eng vindt en je overal aanraakt waar je baas je nooit aait. Doodeng. Als hond ben je alle controle kwijt en we weten dat juist controle belangrijk is voor welbevinden. Ik vergelijk het met je 5 jarige alleen bij de tandarts achter te laten. (Welke mafketel heeft ooit de schooltandarts bedacht? Al die bange zenuwachtige kinderen die zonder hun ouders in een stoel moeten liggen waar een vreemde in hun mond wroet.) Of met zelf naar de tandarts gaan. Je weet dat het geen pijn gaat doen en toch kijk je er tegen op. Want het gaat niet over pijn, het gaat over controleverlies. Een hond voelt hetzelfde. Daarom heb ik het altijd heel belangrijk gevonden dat mijn klanten erbij bleven en ik heb altijd mijn best gedaan om ze zoveel mogelijk zelfredzaam te maken. Ik wil je zelfs wel leren hoe je helemaal zelfstandig je hond kunt trimmen zodat je nooit meer een salon nodig bent. Geen enkel probleem. Maar dat is best zeldzaam natuurlijk onder de trimmers.

Maar goed, ik ben niet voor niks gestopt met trimmen natuurlijk. Ik ben een watje.

De poedel van m'n ouders werd altijd getrimd door nicht Suze (een nicht van m'n vader) en die deed het trimwerk gewoon bij de hond thuis en de honden stonden gewoon los op de keukentafel, maar dat is al heel lang terug ik heb het idee dat die trimsalons er vroeger helemaal niet waren of komt dat doordat ik alleen nicht Suze kende?

Het trimmersvak en trimsalons bestaan al heel lang.
De eerste trimmers zaten in Parijs langs de Seine poedels kaal te scheren. Met alleen een handtondeuse kon je al aan het werk. Kon je zo even met je hond naartoe lopen en dan werd ie kaalgeknipt terwijl je wachten.



Veel later in Engeland had je dit.
Dit is typisch Engels met van die banken tegen de muur waar hond en trimster samen op zaten.



Of op de grond.


Toen jij kind was waren er ook al trimster die een bedrijfsruimte huurden bv bij een dierenzaak. Of die thuis een eigen ruimte hadden. En er zullen ook trimster geweest zijn die bij de mensen thuis kwamen. Die zijn er nu ook.

[_Tiny_]

@EchoMira Tja... heel bijzondere kijk...

Tja, sorry hoor. Maar dat is nu eenmaal het beeld dat er is en dat beeld is niet uit de lucht komen vallen.
Vind je het goed als ik de verantwoordelijkheid voor welk imago de sector heeft gewoon even bij de sector zelf laat?
Top.

Prima hoor. Er zijn echt een hoop dingen helemaal niet (meer) aan de orde. Oren plukken is helemaal de standaard niet meer bijvoorbeeld.

Maar het is hier op het forum vechten tegen de bierkaai lees ik al. Ik heb dan ook geen zin om van alles te verdedigen, ik weet hoe wij, en vele - vooral jonge, moderne - collega's werken en dat is voor mij voldoende. Ik heb een leuke zaak en baan en voor het grootste deel van de dag blije honden, voor de honden die dat niet zijn proberen we een oplossing te vinden maar hun grootste probleem is meestal de eigenaar. Helaas.

Gelukkig zijn er ook goede salons en ik geloof meteen dat jij daar 1 van bent.

Ik heb tijdens mijn werk in 2 grote salons waar meerdere trimster werken best wat dingen gezien waar ik naar van werd. Een hond die helemaal niet plukrijp is toch plukken want hij staat nu eenmaal ingepland. Een vervilte hond met 2 mensen 4 uur lang ontklitten. Je eigen ongeduld afreageren op de hond. Een hond slaan met een borstel. En hond zo hoog ophangen aan de galg dat alleen de punten van zijn teentjes nog het tafelblad raken en dat dan tafeltraining noemen. Huidbeschadigingen door ruw borstelen. Een hond pesten met een waterblazer omdat hij er steeds naar hapt. Schreeuwen tegen honden. Bij het nekvel pakken en doorelkaar schudden. Moet ik nog doorgaan? En nee, dat was niet 20 jaar geleden. In 2017 werkte ik daar voor het laatst. Als ik er wat van zei was ik overgevoelig en moest ik maar wat harder worden.

Maar ik geloof meteen dat jij niet zo bent. Voel je dan ook niet aangesproken. Alleen ga ik niet doen alsof het overal zo fijn is.

[Dagmar]

kan me haast niet voorstellen dat iemand eraan komt met "heee dat plukje haar daar, dat heeeeeeuuurtttt niet hooooor!"

Ja hoor. "Is dát een schnauzer?" Keer op keer op keer haha. Gewoon in praktisch model met ogen.

[Nanna]

Boeie. Ik heb Puli’s met geknipte gezichten. Mag ook niet van de rasstandaard. Maar zolang het mijn honden zijn zal ik ze toch in elk model knippen dat mij zo past.

[_Tiny_]

Dit mag ook niet. En dat voor een trimster

[Célie]

De poedel van m'n ouders werd altijd getrimd door nicht Suze (een nicht van m'n vader) en die deed het trimwerk gewoon bij de hond thuis en de honden stonden gewoon los op de keukentafel, maar dat is al heel lang terug ik heb het idee dat die trimsalons er vroeger helemaal niet waren of komt dat doordat ik alleen nicht Suze kende?

Het trimmersvak en trimsalons bestaan al heel lang.
De eerste trimmers zaten in Parijs langs de Seine poedels kaal te scheren. Met alleen een handtondeuse kon je al aan het werk. Kon je zo even met je hond naartoe lopen en dan werd ie kaalgeknipt terwijl je wachten.



Veel later in Engeland had je dit.
Dit is typisch Engels met van die banken tegen de muur waar hond en trimster samen op zaten.



Of op de grond.


Toen jij kind was waren er ook al trimster die een bedrijfsruimte huurden bv bij een dierenzaak. Of die thuis een eigen ruimte hadden. En er zullen ook trimster geweest zijn die bij de mensen thuis kwamen. Die zijn er nu ook.
[/quote]

Ik kan me dat helemaal niet heugen, ja later dat ik al volwassen was kwam er ineens een salon maar ligt dus gewoon aan mij dan dat ik die eerder nooit zag Heb toch wel de agrarische school en ook dierenhouderij gedaan maar daar hoorde je ook niks van trimmen, ja schapen en koeien scheren dat weer wel

[Omega]

Er zit gerust kaf onder het koren, als ik een hond heb die naar de trimsalon moet dan ga ik naar iemand die voor zichzelf werkt en waar ik bij mag blijven.
Hier in het dorp zit ook zo'n productie-trimsalon, , veel mensen zijn er tevreden over. De trimster waar ik heen ging is daar ook eens geweest en heeft me genoeg dingen verteld waardoor mijn honden daar nooit heen gaan. Veel mensen hebben denk ik ook geen weet van wat er gebeurt en zien alleen dat de hond weer opgeknapt is als ze hem komen halen.

[_Tiny_]

De poedel van m'n ouders werd altijd getrimd door nicht Suze (een nicht van m'n vader) en die deed het trimwerk gewoon bij de hond thuis en de honden stonden gewoon los op de keukentafel, maar dat is al heel lang terug ik heb het idee dat die trimsalons er vroeger helemaal niet waren of komt dat doordat ik alleen nicht Suze kende?

Het trimmersvak en trimsalons bestaan al heel lang.
De eerste trimmers zaten in Parijs langs de Seine poedels kaal te scheren. Met alleen een handtondeuse kon je al aan het werk. Kon je zo even met je hond naartoe lopen en dan werd ie kaalgeknipt terwijl je wachten.



Veel later in Engeland had je dit.
Dit is typisch Engels met van die banken tegen de muur waar hond en trimster samen op zaten.



Of op de grond.


Toen jij kind was waren er ook al trimster die een bedrijfsruimte huurden bv bij een dierenzaak. Of die thuis een eigen ruimte hadden. En er zullen ook trimster geweest zijn die bij de mensen thuis kwamen. Die zijn er nu ook.

Ik kan me dat helemaal niet heugen, ja later dat ik al volwassen was kwam er ineens een salon maar ligt dus gewoon aan mij dan dat ik die eerder nooit zag Heb toch wel de agrarische school en ook dierenhouderij gedaan maar daar hoorde je ook niks van trimmen, ja schapen en koeien scheren dat weer wel
[/quote]

Het is pas sinds kort dat je op de groenschool hondentoiletteren kunt leren. Het volwassenen onderwijs is er al wat langer maar is ook vrij nieuw. Vroeger ging je gewoon naar een trimsalon om daar het vak te leren. Had je voor jouw gevoel voldoende geleerd kon je bij de Divebo examen doen. Het nadeel daarvan is dat wanneer je een slechte trimsalon treft jij het dus ook niet goed leerde. Maar dat wis je niet. Je dacht dat het zo moest want je had nooit anders geleerd.

Tegenwoordig is het weleens beter geregeld met het volwassen onderwijs. Maar het grootste gedeelte van je opleiding vind nog steeds plaats op je stage adres. Jammer genoeg zijn er nog steeds veel slechte stageadrrssen die hun onkunde doorgeven aan de volgende lichting trimmers.

[Inge O]

k heb tijdens mijn werk in 2 grote salons waar meerdere trimster werken best wat dingen gezien waar ik naar van werd.
.
.
.
.

[Marc]

Ik heb Bas een keer naar de trimmer gedaan. Ik was uitermate tevreden en ik heb het volste vertrouwen in de aanpak van deze trimster anders had ik het nooit gedaan want Bas is mijn prinsesje en die mag na haar harde leven in Spanje niks anders dan genieten. Hoe mooi ze ook was en hoe goed haar vacht ook was ik heb het nooit meer over mijn hart kunnen verkrijgen haar naar de trimmer te doen.

Ik scheer haar nu. Liefdevol en heel voorzichtig. Ze staat gewoon los op de grond en als ik de onderkant doe ligt ze op haar rug op mijn bovenbenen. Ze vindt het nu te doen. Daar zijn jaren overheen gegaan. Zelfs scheren heeft ze dus echt altijd eng gevonden. Daarom dat ik trimmer te belastend vind en plukken al helemaal want Bas is een hondje dat sowieso verstijfd bij aanraken. Ze is dol op knuffelen en kroelen maar is daarbij nooit ontspannen.

[Dirkje]

Mijn oude Ben werd door een hele lieve tante trimster geschoren. Zij deed dat op de grond terwijl hij lag omdat hij niet lang kon staan, met z’n artrosepootjes.
Ik bleef erbij toen hij ouder werd maar ze heeft hem ook wel eens alleen gedaan in zijn jonge jaren.
Ze is heel zachtaardig en hij was altijd blij om haar te zien. Toch ben ik blij dat Dirkje een makkelijke vacht heeft en ik geen trimmer meer nodig heb. Het achterlaten van m’n hond voelde altijd naar. Hoe lief ze ook was.
Ik geloof echt wel dat er hele lieve trimmers zijn maar je zal toch maar bij zo’n griezelige schooltandarts uitkomen, zoals @_Tiny_ omschreef.

[Nanna]

Ik vind het juist leuk om zèlf mijn honden te doen. Mijn ruwhaar teckel trimde ik ook zelf en de Deehounds ook. En dan zal het er gerust niet zo professioneel uitzien maar wat kan mij dat nou schelen.
Ik ben trouwens veel te gierig voor een trimsalon

[EchoMira]

Ik zeg niet dat trimmers niet lief voor honden zijn.
Ik heb vooral een ander beeld van met honden omgaan dan ze bij allerlei figuren droppen.
Ik heb het ook niet op pensions enzo.
De dierenarts daar ontkom je niet altijd aan maar ook dat vind ik zo'n inbreuk op wat ik met mijn honden probeer te bewerkstelligen.

Maar goed, ik ben ook een kloek hoor. Alleen mijn conciërge mag ermee de straat op en die loopt dan alleen het piesrondje. Voor andere honden moet hij aan de kant gaan. Niet gedag snuffelen.
De rest doe ik altijd zelf.

Ik vind een hond verzorgen gewoon geen groepsgebeuren.
Niet dat het zielig is maar dan krijg je ook honden die hun eigen naadje gaan naaien. Het echte vertrouwen is er dan gewoon niet en ze kunnen kennelijk bij iedereen terecht. Dat zoek ik met mijn honden niet.

Hein is een keer naar de trimmer geweest. Hij zag er prachtig uit en ik geloof ook oprecht dat ze alleen maar lief tegen hem is geweest.
Maar het feit blijft dat ik hem in een hokje mocht zetten en toen weg mocht gaan. Dat voelt voor mij helemaal niet goed.
En hij was inderdaad ook 2 dagen gestresst. Geeft niet, heintje is wel vaker een dagje gestrest omdat het gewoon een kankerpit van jewelste is. Maar als ik hem ook duttend kan scheren is dat toch veel fijner.

En mooi is hij toch al niet met zijn centenbak en castratenbierpens. Dan voegt het perfecte snorretje echt heel weinig toe.

[Diana]

k heb tijdens mijn werk in 2 grote salons waar meerdere trimster werken best wat dingen gezien waar ik naar van werd.
.
.
.
.

Mijn maag draait ervan om

Mila is twee keer naar een trimsalon geweest om eens goed gewassen en uitgeblazen te worden aan het eind van de rui (ik heb zelf geen waterblazer) en daar weet ik wel zeker van dat ze niet ruw met haar zijn omgegaan. Maar verder doe ik de vachtverzorging gewoon zelf. Mila ligt dan het grootste deel van de tijd en ik doe meestal niet alles in één keer, maar bijvoorbeeld de ene dag de linkerkant en de volgende dag de rechterkant. Dat is prima te doen, Mila heeft geen heel lastige vacht. Ik vind het zelf wel leuk om te doen, lekker een beetje samen tutten en frutten. Mila vindt het niet echt een feest trouwens, maar ondergaat het wel prima.

[Alfilillo]

Ik kan mijn honden zelf plukken en nee ze vinden dat niet altijd leuk , maar ik zet ze niet aan een galg oid. Ik probeer het zo prettig mogelijk te maken en ook niet aan een stuk door, even een pauze tussendoor heeft zeker freek wel nodig. Ik ben daarna echt wel even de boeman vind ik niet leuk maar ja... gaat ook wel weer over. Zodra ik hier het laatje met attributen opentrek verdwijnen er wat onder tafel haha . Ik heb het echt wel leuk proberen te maken maar helaas, nu is het gewoon even zo'n dingetje... en ze hebben het er maar mee te doen.
Naar een trimsalon zal ik mijn honden niet brengen daarvoor teveel gezien en gehoord en ben ik te arrogant voor, ik kan het bij mijn honden toch gewoon beter

Gewoon als oprechte vraag: waarom doe je het dan? Of moet het, omdat ze anders last krijgen van hun vacht? Ik heb nooit een ruwhaar gehd, vandaar.

[Noor]

Ik kan mijn honden zelf plukken en nee ze vinden dat niet altijd leuk , maar ik zet ze niet aan een galg oid. Ik probeer het zo prettig mogelijk te maken en ook niet aan een stuk door, even een pauze tussendoor heeft zeker freek wel nodig. Ik ben daarna echt wel even de boeman vind ik niet leuk maar ja... gaat ook wel weer over. Zodra ik hier het laatje met attributen opentrek verdwijnen er wat onder tafel haha . Ik heb het echt wel leuk proberen te maken maar helaas, nu is het gewoon even zo'n dingetje... en ze hebben het er maar mee te doen.
Naar een trimsalon zal ik mijn honden niet brengen daarvoor teveel gezien en gehoord en ben ik te arrogant voor, ik kan het bij mijn honden toch gewoon beter

Gewoon als oprechte vraag: waarom doe je het dan? Of moet het, omdat ze anders last krijgen van hun vacht? Ik heb nooit een ruwhaar gehd, vandaar.

Ja het moet er een keer af, zo werkt dat met een plukvacht , het gaat jeuken.
Ik pluk wat ik normaal kan plukken, de nare plekjes knip ik nu wel. Het is gelukkig maar 1 a 2 keer per jaar dus dat overleefd hij wel.
Freek is ook een beetje een drama koning hoor, ballonnen wordt hij net zo gestressed van als van plukken. Maar ook die hangen er een paar keer per jaar. Tja tis niet anders

[Inge O]

Ik kan mijn honden zelf plukken en nee ze vinden dat niet altijd leuk , maar ik zet ze niet aan een galg oid. Ik probeer het zo prettig mogelijk te maken en ook niet aan een stuk door, even een pauze tussendoor heeft zeker freek wel nodig. Ik ben daarna echt wel even de boeman vind ik niet leuk maar ja... gaat ook wel weer over. Zodra ik hier het laatje met attributen opentrek verdwijnen er wat onder tafel haha . Ik heb het echt wel leuk proberen te maken maar helaas, nu is het gewoon even zo'n dingetje... en ze hebben het er maar mee te doen.
Naar een trimsalon zal ik mijn honden niet brengen daarvoor teveel gezien en gehoord en ben ik te arrogant voor, ik kan het bij mijn honden toch gewoon beter

Gewoon als oprechte vraag: waarom doe je het dan? Of moet het, omdat ze anders last krijgen van hun vacht? Ik heb nooit een ruwhaar gehd, vandaar.

Ja het moet er een keer af, zo werkt dat met een plukvacht , het gaat jeuken.
Ik pluk wat ik normaal kan plukken, de nare plekjes knip ik nu wel. Het is gelukkig maar 1 a 2 keer per jaar dus dat overleefd hij wel.
Freek is ook een beetje een drama koning hoor, ballonnen wordt hij net zo gestressed van als van plukken. Maar ook die hangen er een paar keer per jaar. Tja tis niet anders

Maar een ruwhaar kan je toch ook net zo goed borstelen als een andere hond? Niet dat ik zeg dat jij dat moet, maar het is niet dat je er de vacht niet af kan halen zonder plukken.

[Noor]

Nou.... met gewoon borstelen haal ik de vacht er niet zo af hoor.

[Mellow]

Hier gaan ze op de eettafel. Languit. En dan gaat tante eens fijn tandjes schoonbikken, nageltjes knippen, voetjes bijwerken en er een leuk gezichtje in knippen. Ze liggen er als lappenpoppen bij
Omdat ze weten dat daarna het grote feest komt. Zang dans en een plak leverworst! De volgende patiënt staat dan al te hippen.

Hier heb ik een pak schouderham klaar liggen en ja, Daisy vindt het scheren niet leuk maar dat komt doordat ze in Roemenië enorm verklit was en daar waren ze niet kalm, rustig en pijnloos met haar bezig geweest.
Ze vertrouwd mij gelukkig wel en blijft heel rustig staan en wordt erna volgepropt met ham

[Marc]

Ik zeg niet dat trimmers niet lief voor honden zijn.
Ik heb vooral een ander beeld van met honden omgaan dan ze bij allerlei figuren droppen.
Ik heb het ook niet op pensions enzo.
De dierenarts daar ontkom je niet altijd aan maar ook dat vind ik zo'n inbreuk op wat ik met mijn honden probeer te bewerkstelligen.

Maar goed, ik ben ook een kloek hoor. Alleen mijn conciërge mag ermee de straat op en die loopt dan alleen het piesrondje. Voor andere honden moet hij aan de kant gaan. Niet gedag snuffelen.
De rest doe ik altijd zelf.

Ik vind een hond verzorgen gewoon geen groepsgebeuren.
Niet dat het zielig is maar dan krijg je ook honden die hun eigen naadje gaan naaien. Het echte vertrouwen is er dan gewoon niet en ze kunnen kennelijk bij iedereen terecht. Dat zoek ik met mijn honden niet.

Hein is een keer naar de trimmer geweest. Hij zag er prachtig uit en ik geloof ook oprecht dat ze alleen maar lief tegen hem is geweest.
Maar het feit blijft dat ik hem in een hokje mocht zetten en toen weg mocht gaan. Dat voelt voor mij helemaal niet goed.
En hij was inderdaad ook 2 dagen gestresst. Geeft niet, heintje is wel vaker een dagje gestrest omdat het gewoon een kankerpit van jewelste is. Maar als ik hem ook duttend kan scheren is dat toch veel fijner.

En mooi is hij toch al niet met zijn centenbak en castratenbierpens. Dan voegt het perfecte snorretje echt heel weinig toe.

Ik snap je helemaal. Ik geef Bas ook niet graag aan iemand. Jij en mijn moeder en Hans mogen er alles mee maar verder? Guus ben ik makkelijker mee. Die is erg vriendelijk en vindt iedereen wel leuk dus daar mag iedereen mee spelen hier en ik zou hem ook wel uit logeren doen. Omdat dat voor hem ook wel goed is en hij houdt van een wijde wereld en iedereen. Bas is te persoonlijk en mijn kindje. Die geef ik liever aan niemand maar omdat het moet aan een select groepje mee.

[Inge O]

Nou.... met gewoon borstelen haal ik de vacht er niet zo af hoor.

Mijn Kwiebus vroeger had ook een ruwharige plukvacht, en daarbij kon ik prima uit de voeten met gewoon borstelen. Het ging er dan natuurlijk niet in één keer af zoals bij plukken, maar zijn vacht bleef er wel op een gewone manier netjes en verzorgd mee, net zoals bij andere vachtsoorten.